หะดีษ: แท้จริงฉันไม่ต้องการขอคำสาบานจากพวกท่าน เพราะคิดไม่ดีต่อพวกท่านหรอก แต่มลาอิกะฮ์ญิบรออีลได้มาหาฉันและบอกฉันว่า แท้จริงอัลลอฮ์ทรงอวดพวกท่านต่อหน้าเหล่าบรรดามลาอิกะฮ์

عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ قَالَ: خَرَجَ مُعَاوِيَةُ عَلَى حَلْقَةٍ فِي الْمَسْجِدِ، فَقَالَ: مَا أَجْلَسَكُمْ؟ قَالُوا: جَلَسْنَا نَذْكُرُ اللهَ، قَالَ آللَّهِ مَا أَجْلَسَكُمْ إِلَّا ذَاكَ؟ قَالُوا: وَاللهِ مَا أَجْلَسَنَا إِلَّا ذَاكَ، قَالَ: أَمَا إِنِّي لَمْ أَسْتَحْلِفْكُمْ تُهْمَةً لَكُمْ، وَمَا كَانَ أَحَدٌ بِمَنْزِلَتِي مِنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَقَلَّ عَنْهُ حَدِيثًا مِنِّي:
وَإِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خَرَجَ عَلَى حَلْقَةٍ مِنْ أَصْحَابِهِ، فَقَالَ: «مَا أَجْلَسَكُمْ؟» قَالُوا: جَلَسْنَا نَذْكُرُ اللهَ وَنَحْمَدُهُ عَلَى مَا هَدَانَا لِلْإِسْلَامِ، وَمَنَّ بِهِ عَلَيْنَا، قَالَ: «آللَّهِ مَا أَجْلَسَكُمْ إِلَّا ذَاكَ؟» قَالُوا: وَاللهِ مَا أَجْلَسَنَا إِلَّا ذَاكَ، قَالَ: «أَمَا إِنِّي لَمْ أَسْتَحْلِفْكُمْ تُهْمَةً لَكُمْ، وَلَكِنَّهُ أَتَانِي جِبْرِيلُ فَأَخْبَرَنِي أَنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ يُبَاهِي بِكُمُ الْمَلَائِكَةَ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2701]

จากท่านอบีสะอีด อัลคุดรีย์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า: "ครั้งหนึ่งท่านมุอาวิยะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้ออกมาหาคนกลุ่มหนึ่งในมัสยิด และกล่าวว่า "อะไรทำให้พวกท่านต้องนั่งอยู่ที่นี่?" พวกเขาตอบว่า "เรากำลังนั่งเพื่อทำการรำลึกถึงอัลลอฮ์" ท่านมุอาวิยะฮ์กล่าวว่า "พวกท่านสาบานต่ออัลลอฮ์ได้ไหมว่า ไม่มีสิ่งใดทำให้พวกท่านต้องนั่งแบบนี้ นอกจากเพื่อการรำลึกถึงอัลลอฮ์เท่านั้น?" พวกเขาตอบว่า "ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ ไม่มีสิ่งใดทำให้พวกเรานั่งแบบนี้ นอกจากเพื่อเรื่องนี้เท่านั้น" ท่านมุอาวิยะฮ์กล่าวว่า "จริงๆ แล้ว ฉันไม่ต้องการขอคำสาบานจากพวกท่านเพราะคิดไม่ดีต่อพวกท่านหรอก และไม่มีใครที่มีสถานะเหมือนกับฉันที่ใกล้ชิดกับท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ที่มีหะดีษน้อยกว่าฉัน:]
และแท้จริง ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้ออกไปหากลุ่มคนจากบรรดาเศาะฮาบะฮ์ของท่าน และถามว่า "อะไรทำให้พวกท่านนั่งอยู่ตรงนี้?" บรรดาเศาะฮาบะฮ์ตอบว่า "เรานั่งเพื่อรำลึกถึงอัลลอฮ์ และสรรเสริญพระองค์ เพราะว่าพระองค์ทรงชี้นำเราสู่การเข้ารับอิสลาม และประทานความพอใจแห่งอิสลามแก่เรา" ท่านกล่าวว่า "พวกท่านสาบานต่ออัลลอฮ์ได้ไหมว่า ไม่มีสิ่งใดทำให้พวกท่านนั่งตรงนี้ นอกจากเพื่อการรำลึกถึงอัลลอฮ์เท่านั้น?" พวกเขาตอบว่า "ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ ไม่มีสิ่งใดทำให้พวกเรานั่งอยู่ที่นี่นอกจากเพื่อเรื่องนี้เท่านั้น" ท่านเราะซูลุลลอฮ์กล่าวว่า "แท้จริงฉันไม่ต้องการขอคำสาบานจากพวกท่าน เพราะคิดไม่ดีต่อพวกท่านหรอก แต่มลาอิกะฮ์ญิบรออีลได้มาหาฉันและบอกฉันว่า แท้จริงอัลลอฮ์ทรงอวดพวกท่านต่อหน้าเหล่าบรรดามลาอิกะฮ์"
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย มุสลิม] - [เศาะฮีห์มุสลิม - 2701]

คำอธิบาย​

ท่านมุอาวิยะฮ์ บิน อบีซุฟยาน เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา ได้ออกมาหากลุ่มคนที่อยู่ในมัสยิด แล้วถามพวกเขาถึงสาเหตุที่ทำให้พวกเขารวมกลุ่มกันที่มัสยิด ดังนั้นพวกเขากล่าวว่า: เพื่อรำลึกถึงอัลลอฮ์ ท่านมุอาวิยะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ขอให้พวกเขาสาบานต่ออัลลอฮ์ เพื่อยืนยันว่าพวกเขาไม่ได้รวมกลุ่มกันและนั่งกันที่มัสยิดเพื่อสิ่งอื่นใด นอกจากเพื่อการรำลึกถึงอัลลอฮ์เท่านั้น ดังนั้น พวกเขาก็สาบานต่ออัลลอฮ์ จากนั้นท่านได้กล่าวแก่พวกเขาว่า: "แท้จริงฉันไม่ได้ขอให้พวกท่านทำการสาบานเพื่อกล่าวหาหรือสงสัยใดๆ เกี่ยวกับความจริงใจของพวกท่านหรอก แล้วท่านมุอาวิยะฮ์ก็เล่าถึงสถานะของเขากับท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม โดยกล่าวว่าไม่มีใครมีสถานะที่ใกล้ชิดกับท่านนบีมากกว่าเขา เนื่องจากอุมมุฮะบีบะฮ์พี่สาวของเขาเป็นภรรยาของนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม และเขาเป็นหนึ่งในผู้ที่บันทึกโองการของอัลลอฮ์ ถึงกระนั้นเขาก็เป็นผู้ที่รายงานฮาดีษน้อย ดังนั้น เขาจึงบอกพวกเขาว่า วันหนึ่งท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ออกจากบ้าน และพบว่าบรรดาเศาะฮะบะฮ์กลุ่มหนึ่งกำลังนั่งอยู่ในมัสยิดเพื่อรำลึกถึงอัลลอฮ์ สรรเสริญพระองค์ เนื่องด้วยพระองค์ทรงชี้นำพวกเขาได้นับถือศาสนาอิสลาม และทรงประทานความโปรดปรานแก่พวกเขา จากนั้นท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ถามพวกเขาและให้พวกเขาสาบานต่ออัลลอฮ์เหมือนที่ท่านมุอาวิยะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้ทำกับเศาะฮาบะฮ์ของเขา จากนั้นท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม บอกให้พวกเขาฟังถึงเหตุผลที่ท่านซักถามพวกเขาและขอให้พวกเขาสาบานว่า มลาอิกะฮ์ญิบรออีล อะลัยฮิสสลาม มาหาท่านและบอกท่านว่าอัลลอฮ์ ตะอาลา ทรงภูมิใจและอวดพวกเจ้าต่อหน้าเหล่าบรรดามลาอิกะฮ์ และพระองค์ได้แสดงความโปรดปรานที่มีต่อพวกเจ้าแก่พวกเขา แสดงความดีของพวกเจ้าให้พวกเขาเห็น และทรงสรรเสริญพวกเจ้าต่อหน้าพวกเขา