హదీస్: పుణ్యం (అల్-బిర్ర్) అంటే మంచి ప్రవర్తన, మరియు పాపం (అల్-ఇథమ్) అంటే నీ హృదయంలో సందేహాన్ని కలిగించి, దానిని ప్రజలు తెలుసుకోవడాన్ని నీవు ఇష్టపడనిది

عَنِ النَّوَّاسِ بْنِ سِمْعَانَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«البِرُّ: حُسْنُ الخُلُقِ، وَالإِثْمُ مَا حَاكَ فِي صَدْرِكَ، وَكَرِهْتَ أَنْ يَطَّلِعَ عَلَيْهِ النَّاسُ». وَعَنْ وَابِصَةَ بْنِ مَعْبَدٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: «جِئْتَ تَسْأَلُ عَنِ البِرِّ وَالإِثْمِ»، قُلْتُ: نَعَمْ، قَالَ: «اسْتَفْتِ قَلْبَكَ، البِرُّ: مَا اطْمَأَنَّتْ إلَيْهِ النَّفْسُ، وَاطْمَأَنَّ إلَيْهِ القَلْبُ، وَالإِثْمُ: مَا حَاكَ فِي نَفْسِكَ وَتَرَدَّدَ فِي الصَّدْرِ، وَإِنْ أَفْتَاكَ النَّاسُ وَأَفْتَوْكَ».
[صحيح] - [الحديث الأول: رواه مسلم، والحديث الثاني: رواه أحمد والدارمي.] - [الأربعون النووية: 27]

అన్నవ్వాస్ ఇబ్నె సిమ్'ఆన్ రదియల్లాహు అన్హు ఉల్లేఖన, ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం ఇలా పలికినారు:
"పుణ్యం (అల్-బిర్ర్) అంటే మంచి ప్రవర్తన, మరియు పాపం (అల్-ఇథమ్) అంటే నీ హృదయంలో సందేహాన్ని కలిగించి, దానిని ప్రజలు తెలుసుకోవడాన్ని నీవు ఇష్టపడనిది."
-

వివరణ

ప్రవక్త ముహమ్మద్ సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం పుణ్యం (అల్-బిర్ర్) మరియు పాపం (అల్-ఇథమ్) గురించి తెలియజేస్తూ, ఇలా అన్నారు: పుణ్యం యొక్క అత్యంత గొప్ప లక్షణం - అల్లాహ్ పట్ల భయభక్తులతో మరియు ప్రజలతో సహనంతో, కోపాన్ని తగ్గించుకొని, ప్రసన్నంగా, మంచి మాటలతో, సంబంధాలను కొనసాగించడం, విధేయత చూపడం, దయతో, మంచితనంతో మరియు మంచి సహవాసంతో వ్యవహరించడం. మరియు పుణ్యం అంటే హృదయం మరియు మనస్సు ప్రశాంతంగా ఉన్నది. పాపం (అల్-ఇథమ్) విషయానికి వస్తే, అది హృదయం ప్రశాంతంగా ఉండకుండా, మనస్సులో సందేహమును కలిగించి, అటూఇటూ ఊగిసలాడేలా చేస్తుంది. అది పాపమేమోనని హృదయంలో సందేహం మరియు భయం కలుగుతుంది. అంతేకాకుండా, అది ఒక చెడు పని కావడం వల్ల, ప్రజల దృష్టిలోకి, ముఖ్యంగా గొప్ప వ్యక్తులు మరియు పరిపూర్ణమైన వారి దృష్టిలోకి రావడం నీవు ఇష్టపడవు. ఎందుకంటే, మనస్సు సహజంగానే తన మంచి పనులను ప్రజలు తెలుసుకోవాలని కోరుకుంటుంది. కాబట్టి, అలాంటి నీ పనులను ప్రజలు తెలుసుకోవడాన్ని ద్వేషిస్తే, అది పాపం, దానిలో ఏ మంచీ లేదు. ప్రజలు నీకు తీర్పు ఇచ్చినా, నీ హృదయంలో సందేహం ఉన్నంత వరకు వారి తీర్పును అంగీకరించకు. ఎందుకంటే, సందేహం సరైనదైనప్పుడు మరియు తీర్పు ఇచ్చే వ్యక్తికి జ్ఞానం లేనప్పుడు ఆ తీర్పు అనుమానాన్ని తొలగించదు. అయితే, తీర్పు షరియా ఆధారంగా ఇచ్చినట్లయితే, ఆ వ్యక్తి తన హృదయం ప్రశాంతంగా లేకపోయినప్పటికీ, ఆ తీర్పును పాటించడం తప్పనిసరి.