عن عَمْرُو بْنُ عَامِرٍ عَنْ أَنَس بن مالك قَالَ:
كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَتَوَضَّأُ عِنْدَ كُلِّ صَلَاةٍ، قُلْتُ: كَيْفَ كُنْتُمْ تَصْنَعُونَ؟ قَالَ: يُجْزِئُ أَحَدَنَا الْوُضُوءُ مَا لَمْ يُحْدِثْ.
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 214]
المزيــد ...
Амр ибн Амир пренесува од Енес ибн Малик, радијаллаху анху, дека рекол:
„Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, земаше абдест за секој намаз. Јас го прашав (Енес ибн Малик): ,А вие како постапувавте?‘
Тој одговори: ,На еден од нас му беше доволен еден абдест, сѐ додека не го расипе (со нешто што го поништува).‘“
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري - 214]
Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, земал абдест за секој задолжителен намаз, дури и ако го имал претходниот абдест; а сето тоа со цел да ја добие наградата и користа (што доаѓаат со обновувањето на абдестот).
Дозволено е да се клањаат повеќе задолжителни намази со еден абдест, сѐ додека абдестот не биде поништен.