Хадис: Запишувај! Се колнам во Оној во чија Рака е мојата душа, од оваа (устата моја) не излегува ништо освен вистина.‘“

عن عبدِ الله بن عمرو رضي الله عنهما قال:
كنتُ أكتبُ كلَّ شيءٍ أسمعُه من رسولِ الله صلَّى الله عليه وسلم أُريدُ حفْظَه، فنهتْني قريشٌ، وقالوا: أتكْتبُ كلَّ شيءٍ تَسمَعُه من رسول الله صلَّى الله عليه وسلم، ورسولُ الله صلَّى الله عليه وسلم بَشَرٌ يتكلَّمُ في الغضَبِ والرِّضا؟ فأمسَكتُ عن الكتاب، فذكرتُ ذلك لرسول الله صلَّى الله عليه وسلم، فأومأ بإصبَعِه إلى فيه، فقال: «اكتُبْ، فوالذي نفسي بيدِه، ما يَخرُجُ منه إلا حقٌّ».
[صحيح] - [رواه أبو داود] - [سنن أبي داود: 3646]

Од Абдулах ибн Амр, радијаллаху анху, се пренесува дека рекол:
„Јас запишував сѐ што ќе слушнев од Аллаховиот Пратеник, салаллаху алејхи ве селем, со цел да го запомнам. Но, Курејшиите ме спречија и ми рекоа: ,Зар запишуваш сѐ што слушаш од Аллаховиот Пратеник, салаллаху алејхи ве селем, а тој е човек кој зборува и кога е лут и кога е задоволен?‘ Поради тоа престанав да пишувам, па му го спомнав тоа на Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, а тој со прстот покажа кон својата уста и рече: ,Запишувај! Се колнам во Оној во чија Рака е мојата душа, од оваа (устата моја) не излегува ништо освен вистина.‘“
[صحيح] - [رواه أبو داود] - [سنن أبي داود - 3646]

Објаснување

Абдуллах ибн Амр ,радијаллаху анху, рекол: „Јас запишував сѐ што ќе слушнев од Аллаховиот Пратеник, салаллаху алејхи ве селем, за да го запомнам преку пишување. Но, некои луѓе од Курејшиите ме спречија и ми рекоа: ,Аллаховиот Пратеник, салаллаху алејхи ве селем, е човек, зборува и кога е со добро расположение и кога е лут, и може да згреши.‘ Па престанав да пишувам.
Му го кажав тоа на Аллаховиот Пратеник, салаллаху алејхи ве селем, па тој со прстот покажа кон својата уста и рече: ,Пишувај! Се колнам во Оној во Чија Рака е мојата душа — од оваа уста не излегува ништо освен вистина, во сите состојби — и кога сум задоволен и кога сум лут.‘“
Возвишениот Аллах за Својот Пратеник, салаллаху алејхи ве селем, вели: „Тој не зборува по своја волја. Тоа е само објава која што му се објавува.“ (Ен-Неџм: 3-4)

من فوائد الحديث

1. Пратеникот, саллаллаху алејхи ве селлем, е заштитен од грешка (тој е непогрешлив) во сè што пренесува од својот Возвишен Господар — и кога е доброволен и кога е лут.
2. Посветеноста и грижата на асхабите, радијаллаху анхум, во зачувувањето и пренесувањето на Сунетот
3. Дозволеноста на колнење, дури и без да се побара колнење, ако има корист – како за потврдување на нешто важно.
4. Запишувањето на знаењето е една од најважните причини за негово зачувување.