Хадис: „Најлош сад кој го наполнил синот Адемов е неговиот стомак, доволни се неколку залаци за да го држат исправен грбот, а ако неизбежно мора да јаде, тогаш нека биде една третина за храната, втората за тоа што го пие а третата за воздух.“

عَنْ المِقْدَامِ بْنِ مَعْدِي كَرِبَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«مَا مَلأَ آدَمِيٌّ وِعَاءً شَرًّا مِنْ بَطْنٍ، بِحَسْبِ ابْنِ آدَمَ أَكَلاَتٌ يُقِمْنَ صُلْبَهُ، فَإِنْ كَانَ لَا مَحَالَةَ، فَثُلُثٌ لِطَعَامِهِ، وَثُلُثٌ لِشَرَابِهِ، وَثُلُثٌ لِنَفَسِهِ».
[صحيح] - [رواه الإمام أحمد والترمذي والنسائي وابن ماجه] - [الأربعون النووية: 47]

Од Ел-Микдад бин Мади Кериб, Аллах нека е задоволен со него, се пренесува дека рекол: Го слушнав Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, како вели:
„Најлош сад кој го наполнил синот Адемов е неговиот стомак, доволни се неколку залаци за да го држат исправен грбот, а ако неизбежно мора да јаде, тогаш нека биде една третина за храната, втората за тоа што го пие а третата за воздух.“
-

Објаснување

Благородниот Веровесник, салаллаху алејхи ве селем, нè упатува на еден од темелите на медицината – превенцијата со која човекот ја зачувува својата здравствена состојба. Тоа е умереноста во јадењето: човекот да јаде толку колку што ќе ја задоволи неговата потреба и ќе му даде сила за извршување на неопходните обврски. Најлошиот сад што може да се наполни е стомакот, затоа што прејадувањето предизвикува безброј опасни болести – било веднаш или подоцна, било внатрешни или надворешни. Потоа, Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, рекол ако човекот неизбежно мора да јаде повеќе од потребното, тогаш нека ја распредели неговата исхрана така што една третина ќе биде за храната, една третина за пијалакот, а една третина за воздухот – за да не му предизвика тоа потешкотија, штета или мрзеливост во извршувањето на она што Аллах му го наредил, било во верата, или овосветските работи.

من فوائد الحديث

1. Непретерувањето во јадењето и пиењето е општ принцип што ги опфаќа сите основи на медицината, бидејќи прекумерното и неконтролирано јадење предизвикува бројни болести и заболувања.
2. Целта на јадењето е зачувување на здравјето и силата, а со тоа и одржување на животот.
3. Преполнетиот стомак нанесува телесни и верски штети. Омер бин ел-Хатаб, Аллах нека е задоволен со него, рекол: „Чувајте се од прејадување, зашто тоа го расипува телото и го прави човекот мрзелив за намазот.“
4. Јадењето, според шеријатските прописи, се дели на неколку категории:
5. Ваџиб – она со кое се чува животот, а неговото оставање води кон штета.
6. Дозволено – она што е повеќе од потребното, без опасност од штета.
7. Мекрух – она од кое постои страв дека може да предизвика штета.
8. Харам – она за кое е јасно познато дека предизвикува штета.
9. Мустехаб – она со што човекот се зајакнува во ибадетот и покорноста кон Аллах.
10. Ова е сумирано во хадисот во три степени:
11. 1. Полнење на стомакот.
12. 2. Неколку залци што го држат исправен грбот.
13. 3. „Една третина за храната, една третина за пијалакот и една третина за воздухот.“
14. Сето ова важи само кога видот на храната е дозволен.
15. Хадисот претставува еден од темелите на медицината. Медицинската наука се темели на три основи: зачувување на силата, воздржување од она што штети и прочистување. Овој хадис ги опфаќа првите две. Како што вели Возвишениот Аллах во Куранот: „И јадете и пијте, но не претерувајте! Тој не ги сака тие што претеруваат.“ (Ел-Араф, 31)
16. Совршенството на исламскиот верозакон се огледа во тоа што ги опфаќа сите полезности за човекот – и во верата, и од аспект на овоземните работи.
17. Од шеријатските науки произлегуваат и темелите на медицината, како и некои нејзини ограноци – како што е спомнувањето на медот и црното семе.
18. Шеријатските прописи се поткрепени со мудрост, изградени врз принципот на отстранување на штетата и носењето корист.