Хадис: „Никој од вас нема да има вистински иман сè додека неговите страсти не се покорат на она со што сум пратен.“

عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ العَاصِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَا يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى يَكُونَ هَوَاهُ تَبَعًا لِمَا جِئْتُ بِهِ».
[قال النووي: حديث صحيح] - [رويناه في كتاب الحجة بإسناد صحيح] - [الأربعون النووية: 41]

Абдулах бин Амр бин Ел-Ас, Аллах нека е задоволен со него и со неговиот татко, пренесува дека Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, рекол:
„Никој од вас нема да има вистински иман сè додека неговите страсти не се покорат на она со што сум пратен.“
-

Објаснување

Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, појаснил дека човекот нема да биде верник со потполн и задолжителен иман, сè додека неговата желба и тоа што го посакува не биде во согласност со она што го донел Пратеникот – било тоа да е наредба или забрана. Тој треба да го сака она што Тој го наредил, и да го мрази она што Тој го забранил.

من فوائد الحديث

1. Хадисот претставува правило во преданост и покорувањето на шеријатот.
2. Предупредување дека оној кој го става разумот или сопствените навики пред она со што дошол Пратеникот, салаллаху алејхи ве селем, и дека за него иманот е негиран.
3. Шеријатот мора да биде мерило и судија во сè, како што на тоа укажуваат зборовите: „на она со што сум дојден.“
4. Хадисот, исто така, укажува дека иманот се зголемува со покорност и се намалува со грешење.