Хадис: „Кој повикува на добро, ќе ја има и наградата на оние што го прават тоа, без да им ја намали нивната награда

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«مَنْ دَعَا إِلَى هُدًى كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أُجُورِ مَنْ تَبِعَهُ، لَا يَنْقُصُ ذَلِكَ مِنْ أُجُورِهِمْ شَيْئًا، وَمَنْ دَعَا إِلَى ضَلَالَةٍ كَانَ عَلَيْهِ مِنَ الْإِثْمِ مِثْلُ آثَامِ مَنْ تَبِعَهُ، لَا يَنْقُصُ ذَلِكَ مِنْ آثَامِهِمْ شَيْئًا».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2674]

Ебу Хурејре, радијаллаху анху, пренесува дека Аллаховиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, рекол:
„Кој повикува на добро, ќе ја има и наградата на оние што го прават тоа, без да им ја намали нивната награда, а оној што повикува на зло, ќе го носи гревот како на оние што го прават тоа, без да им ги намали нивните гревови.“
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2674]

Објаснување

Аллаховиот Пратеник, алејхи селам, ни објаснува дека оној што ќе упати и поттикне некого да направи добро, со зборови или дело, ќе ја има и наградата на тие кои го послушале. А притоа нивната награда воопшто нема да се намали поради тоа. А кој ќе наведе и упати други да направат зло, со зборови или дело, ќе го има гревот и на оние што го послушале за тоа. Притоа, нивниот грев нема да биде намален.

من فوائد الحديث

1. Вредноста на повикувањето кон упатството, било да се работи за малку или многу. Тој што повикува ќе ја добие наградата како оној кој ќе направи добро, бидејќи Аллаховите благодати се бројни како и Неговата милост кон Неговите робови.
2. Опасност на повикување кон заблудата, било да е мала или голема, а тој што повикува кон неа, ќе го носи гревот како тој што го прави гревот.
3. Наградата или казната ќе биде според направеното дело. Оној што повикува на добро ќе има иста награда како и сторителот на тоа добро, а оној што повикува на зло ќе го има истиот грев како и неговиот сторител.
4. Муслиманот мора да внимава да не им дава лош пример на другите или јавно да не прави гревови. Тој ќе има грев за секој што ќе го следи во тој грев, па дури и ако не ги поттикнал намерно на тој грев.