Хадис: „Алаховиот пратеник, алејхи селам, ми го научи тешехудот, додека раката ми беше помеѓу неговите раце, како што ме подучуваше на сура од Куранот

عَنِ ابْنَ مَسْعُودٍ رضي الله عنه قَالَ:
عَلَّمَنِي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَكَفِّي بَيْنَ كَفَّيْهِ، التَّشَهُّدَ، كَمَا يُعَلِّمُنِي السُّورَةَ مِنَ القُرْآنِ: «التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ، وَالصَّلَوَاتُ وَالطَّيِّبَاتُ، السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ، السَّلاَمُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ». وفي لفظ لهما: «إِنَّ اللهَ هُوَ السَّلَامُ، فَإِذَا قَعَدَ أَحَدُكُمْ فِي الصَّلَاةِ فَلْيَقُلْ: التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ وَالصَّلَوَاتُ وَالطَّيِّبَاتُ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ، السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ، فَإِذَا قَالَهَا أَصَابَتْ كُلَّ عَبْدٍ لِلَّهِ صَالِحٍ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، ثُمَّ يَتَخَيَّرُ مِنَ الْمَسْأَلَةِ مَا شَاءَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6265]

Ибн Месуд, радијаллаху анху, пренесува:
„Алаховиот пратеник, алејхи селам, ми го научи тешехудот, додека раката ми беше помеѓу неговите раце, како што ме подучуваше на сура од Куранот. ,Ет-техијату лиллахи вес-салавату вет-тајибату, ес-селаму алејке ејјухен-небију ве рахметуллахи ве берекатуху, ес-селаму алејна ве ала ибадилахис-салихин. Ешхеду ен ла илахе иллаллаху ве ешхеду енне Мухамеден абдуху ве ресулуху (Сите пофалби му припаѓаат на Аллах, благословите и добрите дела; мир над тебе, Веровеснику, и нека е Аллаховата милост и мир над тебе и над нас и добрите робови Аллахови. Сведочам дека нема вистински бог освен Аллах и сведочам дека Мухамед е Негов слуга и Негов Пратеник.)‘“ Во друг хадис на Бухари и Муслим стои: „Аллах е Селам, кога некој од вас ќе седне на тешехуд во намазот, нека каже: ,Ет-техијату лиллахи вес-салавату вет-тајјибату, ес-селаму алејке ејјухен-небијју ве рахметуллахи ве берекатуху, ес-селаму алејна ва ала ибадилахис-салихин‘, кога ќе го каже тоа, секој добар Аллахов слуга на небесата и на Земјата ќе биде поздравен со тој селам. ,Ешхеду ен ла илахе илалаху ве ешхеду енне Мухамеден абдуху ве Ресулуху‘, А потоа, нека го моли Аллах за што сака.“
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 6265]

Објаснување

Аллаховиот пратеник, алејхи селам го научил Ибн Месуд, радијаллаху анху, како да го изговара „етехијатот“ додека клањал намаз, неговата рака била во неговите две раце, за да го привлече вниманието на Ибн Месуд и на важноста на овој зикр како да е учење на сура од Куранот. Ова укажува на тоа дека Аллаховиот Пратеник, алејхи селам, се грижел за изразите и значењата на овој зикр. И рече: „Ет-техијјату лиллахи“: а тоа е секој говор и дело кои упатуваат на големината, сето тоа Аллах, Возвишениот, го заслужува. „Ес-салевату“: Тоа е општопозната молитва (намазот), било да е фарз или нафила, кои Му припаѓаат на Аллах, Возвишениот. „Ет-тајјибату“: Тоа се зборови, постапки и убав опис кој упатува на совршенство, сето тоа му припаѓа на Аллах, Возвишениот. „Ес-селаму алејке ејјухен-небијју ве рахметуллахи ве берекатуху“: Молиме за спас на Пратеникот од каква било нелагодност или несреќа, и да му се зголеми секое добро. „Ес-селаму алејна ве ала ибадиллахис-салихин“: Молитва за спас на тој што клања и за спас на секој добар Божји роб било да е на Земјата или на вишното небо. „Ешхеду ен ла илахе иллаллах“: Значи потврдувам, со потполна убеденост, дека нема друго божество кое може да се обожува освен Аллах. „Ве енне Мухаммеден абдуху ве ресулуху“: Потврдувам дека тој е роб и последен Пратеник.
Потоа Пратеникот, алејхи селам, го поттикнал клањачот да одбере молитви кои тој ги сака.

من فوائد الحديث

1. Тешехудот се чита на седење после направената последна сеџда во секој намаз, и на седењето по вториот рекат во намазите кои имаат три или четири реката.
2. Обврска е да го кажеме „Ет-техијјату“ на седењето, но дозволено да кажуваме и други зборови кои се кажуваат во оваа позиција, а кои се пренесуваат од Аллаховиот пратеник, алејхи селам.
3. Дозволено е да молиме во намаз за тоа што сакаме, освен ако се работи за грев.
4. Пофално е да се почне со самиот себе, кога сакаме да се молиме за некого.