Hadith: “អ្វីដែលខ្ញុំហាមឃាត់ពួកអ្នក ចូរពួកអ្នកចៀសវាងអំពីវា។ ហើយអ្វីដែលខ្ញុំបង្គាប់ប្រើពួកអ្នក ចូរពួកអ្នកធ្វើវាទៅតាមលទ្ធភាពរបស់ពួកអ្នក។

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ صَخْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: سَمِعْت رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم يَقُولُ:
«مَا نَهَيْتُكُمْ عَنْهُ فَاجْتَنِبُوهُ، وَمَا أَمَرْتُكُمْ بِهِ فَافْعَلُوا مِنْهُ مَا اسْتَطَعْتُمْ، فَإِنَّمَا أَهْلَكَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ كَثْرَةُ مَسَائِلِهِمْ، وَاخْتِلَافُهُمْ عَلَى أَنْبِيَائِهِمْ».
[صحيح] - [رواه البخاري ومسلم] - [الأربعون النووية: 9]

អំពី អាពូហ៊ូរ៉យរ៉ោះ អាប់ទុលរ៉ោះម៉ាន ពិន សើខរ៍ رضي الله عنه បាននិយាយថា៖ ខ្ញុំបានឮរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“អ្វីដែលខ្ញុំហាមឃាត់ពួកអ្នក ចូរពួកអ្នកចៀសវាងអំពីវា។ ហើយអ្វីដែលខ្ញុំបង្គាប់ប្រើពួកអ្នក ចូរពួកអ្នកធ្វើវាទៅតាមលទ្ធភាពរបស់ពួកអ្នក។ តាមពិត អ្នកជំនាន់មុនពួកអ្នកបានវិនាសអន្តរាយដោយសារតែការសួរដេញដោលច្រើនរបស់ពួកគេ(ចំពោះអ្វីដែលគ្មានប្រយោជន៍) ហើយនិងការដែលពួកគេធ្វើខុសនឹងបទបញ្ជាណាពីទាំងឡាយរបស់ពួកគេ”។
-

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានបញ្ជាក់ប្រាប់ដល់យើងថា កាលណាលោកហាមឃាត់យើងពីប្រការណាមួយ ចាំបាច់លើយើងត្រូវចៀសវាងពីប្រការនោះដោយគ្មានការលើកលែងឡើយ។ ហើយបើកាលណាលោកបង្គាប់ប្រើយើងឲ្យធ្វើនូវប្រការណាមួយ ចាំបាច់លើយើងត្រូវធ្វើវាទៅតាមលទ្ធភាពដែលយើងមាន។ បន្ទាប់មក លោកបានព្រមានយើងដើម្បីកុំឲ្យយើងក្លាយទៅជាដូចជាប្រជាជាតិជំនាន់មុនមួយចំនួនដែលពួកគេសួរដេញដោលច្រើនទៅកាន់ណាពីរបស់ពួកគេ ព្រមជាមួយនឹងការធ្វើខុសនឹងបទបញ្ជាណាពីទាំងឡាយរបស់ពួកគេ។ ជាលទ្ធផល អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេដោយធ្វើឲ្យពួកគេទទួលនូវភាពវិនាសអន្តរាយតាមរបៀបផ្សេងៗ។ ដូចនេះ គប្បីលើយើងមិនត្រូវធ្វើដូចពួកគេឡើយដើម្បីកុំឲ្យយើងទទួលនូវក្តីវិនាសដូចពួកគេ។

Benefits from the Hadith

1. ហាទីស្ហនេះ ជារូបមន្តនៅក្នុងការបញ្ជាក់ពីភាពចាំបាច់នៃការអនុវត្តនូវប្រការដែលគេបង្គាប់ប្រើ ហើយត្រូវចៀសវាងពីប្រការដែលគេហាមឃាត់។
2. ការហាមឃាត់គឺជារឿងដែលមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យប្រព្រឹត្តឡើយ។ ចំណែកឯការបង្គាប់ប្រើវិញ គឺភ្ជាប់នឹងលទ្ធភាព ពីព្រោះការបោះបង់ការហាមឃាត់ គឺជារឿងដែលគេមានលទ្ធភាពអាចធ្វើបាន។ រីឯការធ្វើតាមបង្គាប់វិញ គឺទាមទាមនូវលទ្ធភាពក្នុងការអនុវត្តប្រការដែលគេបង្គាប់ប្រើនោះ។
3. ប្រការដែលគេហាមឃាត់ គឺគ្របដណ្តប់ទាំងតិច ទាំងច្រើន ពីព្រោះគេមិនអាចចៀសវាងពីប្រការដែលច្បាប់ហាមឃាត់បានឡើយ លុះត្រាតែគេចៀសវាងពីវា ទាំងតិច ទាំងច្រើន។ ឧទាហរណ៍៖ ច្បាប់បានហាមឃាត់យើងពីប្រការហ្ស៊ីណា។ ដូចនេះ វាគ្របដណ្តប់ទាំងតិច ទាំងច្រើន។
4. បោះបង់នូវប្រការទាំងឡាយដែលជាមូលហេតុនាំទៅរកប្រការដែលគេហាមឃាត់ ពីព្រោះវាចូលក្នុងអត្ថន័យពាក្យថាចៀសវាង។
5. នៅពេលដែលគេបានឮនូវបទបញ្ជាណាមួយរបស់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ មិនគប្បីសួរថា៖ តើវាជាប្រការចាំបាច់(វ៉ាជិប) ឬជាប្រការគួរធ្វើ(ស៊ូណិត)នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចាំបាច់លើគេត្រូវរួសរាន់អនុវត្តវា ដោយយោងតាមប្រសាសន៍របស់លោកថា៖ “ចូរពួកអ្នកធ្វើវាទៅតាមលទ្ធភាពរបស់ពួកអ្នក”។
6. ការសួរនាំច្រើនជាមូលហេតុមួយនាំឲ្យទទួលនូវភាពវិនាសអន្តរាយ ជាពិសេស ចំពោះបញ្ហាដែលគេមិនអាចទៅដល់ ដូចជាបញ្ហាទាក់ទងនឹងប្រការអាថ៌កំបាំង និងស្ថានភាពនៃថ្ងៃបរលោកជាដើម។ ចូរអ្នកកុំសួរនាំ ជជែកដេញដោលច្រើនចំពោះបញ្ហាទាំងនេះ ព្រោះអាចធ្វើឲ្យអ្នកអន្តរាយ ហើយអ្នកនឹងធ្លាក់ជ្រៅក្នុងភាពក្រអឺតក្រទម។