بروز رسانی: شب اسرا ابراهیم را ملاقات کردم که گفت: ای محمد، سلام مرا به امت خود برسان و به آنان خبر بده که خاک بهشت نیکوست و آبش گواراست

عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَقِيتُ إِبْرَاهِيمَ لَيْلَةَ أُسْرِيَ بِي فَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ، أَقْرِئْ أُمَّتَكَ مِنِّي السَّلاَمَ، وَأَخْبِرْهُمْ أَنَّ الجَنَّةَ طَيِّبَةُ التُّرْبَةِ عَذْبَةُ الْمَاءِ، وَأَنَّهَا قِيعَانٌ، وَأَنَّ غِرَاسَهَا سُبْحَانَ اللهِ وَالحَمْدُ لِلَّهِ وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ».
[حسن بشواهده] - [رواه الترمذي] - [سنن الترمذي: 3462]

از ابن مسعود رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«لَقِيتُ إِبْرَاهِيمَ لَيْلَةَ أُسْرِيَ بِي فَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ، أَقْرِئْ أُمَّتَكَ مِنِّي السَّلاَمَ، وَأَخْبِرْهُمْ أَنَّ الجَنَّةَ طَيِّبَةُ التُّرْبَةِ عَذْبَةُ الْمَاءِ، وَأَنَّهَا قِيعَانٌ، وَأَنَّ غِرَاسَهَا سُبْحَانَ اللهِ وَالحَمْدُ لِلَّهِ وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ»: «شب اسرا ابراهیم را ملاقات کردم که گفت: ای محمد، سلام مرا به امت خود برسان و به آنان خبر بده که خاک بهشت نیکوست و آبش گواراست و یک‌‌دست و بی‌درخت است و کاشتن درخت آن با سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر است».
- [به روایت ترمذی] - [سنن الترمذي - 3462]

شرح

پیامبر صلی الله علیه وسلم خبر داده‌ که در شب اسراء و معراج ابراهیم خلیل علیه السلام را ملاقت کرده‌ است که ابراهیم خطاب به ایشان فرموده‌ است: ای محمد، از جانب من به امت خود سلام برسان و آگاه‌شان کن که خاک بهشت نیکوست و آبش شیرین است و شور نیست و بهشت وسیع است و بی‌درخت؛ و کاشت درختان آن سخنان پاک است که همان باقیات صالحات هستند: یعنی: سُبْحَانَ اللهِ، وَالحَمْدُ لِلَّهِ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ، وَاللَّهُ أَكْبَرُ، که هرگاه مسلمان آنها را بگوید و تکرار کند، برای او درختی در بهشت کاشته می‌شود.

از نکات این حدیث

1. تشویق به مداومتِ ذکر برای کاشته شدن درختان بیشتر در بهشت.
2. فضل و برتری امت اسلامی؛ چنانکه ابراهیم علیه السلام به آنان سلام می‌رساند.
3. تشویق امت محمد صلی الله علیه وسلم توسط ابراهیم علیه السلام به ذکر بیشتر الله تعالی.
4. طیبی می‌گوید: «بهشت قیعان (صاف و بی‌درخت) است، سپس الله تعالی با فضل خود بر حسب اعمال مردم، در آن درختان و کاخ‌هایی به وجود آورده است و به هر عاملی برحسب عملش [از درختان و کاخ‌ها] اختصاص می‌یابد. سپس از آنجا که حق تعالی او را به سوی عملی که برایش خلق نموده، هدایت کرد تا ثواب آن را به دست آورد، وی را همچون کشت‌کننده‌ی آن درختان قرار داده است.