หะดีษ: “ความดีคือมีมารยาทที่ดี ส่วนบาปคือสิ่งที่ทำให้ใจของเจ้ากระวนกระวาย และเจ้าไม่ต้องการให้ผู้คนรับรู้ถึงสิ่งนั้น
عَنِ النَّوَّاسِ بْنِ سِمْعَانَ الْأَنْصَارِيِّ رضي الله عنه قَالَ:
سَأَلْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنِ الْبِرِّ وَالْإِثْمِ، فَقَالَ: «الْبِرُّ حُسْنُ الْخُلُقِ، وَالْإِثْمُ مَا حَاكَ فِي صَدْرِكَ، وَكَرِهْتَ أَنْ يَطَّلِعَ عَلَيْهِ النَّاسُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2553]
المزيــد ...
อัน-เนาวัส บิน สิมอาน อัล-อันศอรีย์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ กล่าวว่า:
ฉันได้ถามท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เกี่ยวกับความความดีและบาป และท่านกล่าวว่า: “ความดีคือมีมารยาทที่ดี ส่วนบาปคือสิ่งที่ทำให้ใจของเจ้ากระวนกระวาย และเจ้าไม่ต้องการให้ผู้คนรับรู้ถึงสิ่งนั้น"
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย มุสลิม] - [เศาะฮีห์มุสลิม - 2553]
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ถูกถามเกี่ยวกับความดีและบาป และท่านตอบว่า:
คุณสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความความดีคือการประพฤติตนที่ดีต่อพระเจ้าด้วยความยำเกรงต่อพระองค์ และต่อผู้คนผ่านการอดทนต่ออันตราย การยังยั้งความโกรธ ใบหน้าที่ร่าเริง คำพูดที่ดี การเชื่อมความสัมพันธ์ เชื่อฟัง และมีความสุภาพอ่อนโยน ใจกว้าง และการอยู่ร่วมกันอย่างดีและเป็นมิตร
ส่วนบาปนั้นคือสิ่งที่ก่อให้เกิดความรู้สึกกระวนกระวายในจิตใจจากสิ่งที่น่าสงสัยและลังเล โดยไม่มีความสบายใจเกิดขึ้นในใจ นำมาซึ่งความเคลือบแคลงสงสัยในหัวใจ และกลัวว่าสิ่งนั้นอาจเป็นบาป และไม่ต้องการเปิดเผยให้ผู้คนเห็น เพราะมันเป็นสิ่งที่ไม่ดีในสายตาของผู้มีเกียรติและบุคคลผู้เพียบพร้อม เนื่องจากโดยธรรมชาติแล้ว จิตใจของมนุษย์ย่อมชอบให้ผู้อื่นรับรู้ถึงความดีของตน ดังนั้น หากจิตใจไม่ต้องการให้คนอื่นเห็นในบางการกระทำของตน ก็แสดงว่าสิ่งนั้นเป็นบาป ไม่มีความดีอยู่ในนั้น
บทเรียนที่ได้รับจากฮะดีษ
- ส่งเสริมศีลธรรมอันดี เพราะอุปนิสัยที่ดีเป็นคุณสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดประการหนึ่งของความดี
- ความจริงและความเท็จนั้นไม่เป็นสิ่งที่คลุมเครือสำหรับผู้ศรัทธา เพราะเขารู้จักความจริงด้วยแสงสว่างในหัวใจของเขา และเขาจะรังเกียจความเท็จและปฏิเสธมัน
- หนึ่งในสัญญาณของบาปคือ ความไม่สบายใจและความกระวนกระวายในหัวใจ และการไม่ต้องการให้ผู้อื่นรับรู้ถึงสิ่งนั้น
- อัล-ซินดี กล่าวว่า: "หะดีษนี้หมายถึงเรื่องที่คลุมเครือ ซึ่งผู้คนไม่สามารถชี้ชัดได้ในด้านใดด้านหนึ่ง; หากเป็นสิ่งที่ศาสนาบัญญัติไว้โดยชัดเจนว่าเป็นความดี ก็ให้ปฏิบัติตาม และหากศาสนาห้ามไว้โดยชัดเจนว่าเป็นบาป ก็ให้ละเว้น โดยไม่จำเป็นต้องพึ่งการปรึกษากับจิตใจหรือความสบายใจในเรื่องนั้น ๆ
- ผู้ที่ถูกกล่าวถึงในหะดีษนี้คือผู้ที่มีสัญชาตญาณอันบริสุทธิ์ ไม่ใช่ผู้ที่มีหัวใจกลับด้าน ซึ่งไม่รู้จักสิ่งดีงามและไม่ปฏิเสธสิ่งชั่วร้าย เว้นแต่สิ่งที่สอดคล้องกับอารมณ์และความปรารถนาของพวกเขาเท่านั้น
- อัต-ต็อยบีย์ "มีผู้กล่าวว่า ความดี (البر) ในหะดีษนี้ถูกตีความไปหลายความหมาย ในบางแห่งความดีถูกอธิบายว่าเป็นสิ่งที่ทำให้จิตใจสงบและหัวใจรู้สึกสบายใจ ในบางแห่งหมายถึงศรัทธา อีกบางแห่งหมายถึงสิ่งที่ทำให้เจ้าผู้ปฏิบัติใกล้ชิดกับอัลลอฮ์ และในที่นี้หมายถึงการมีคุณธรรมที่ดี ซึ่งคำว่า ‘คุณธรรมที่ดี’ นั้นอธิบายว่าเป็นการอดทนต่อการถูกทำร้าย มีความโกรธน้อย ยิ้มแย้มแจ่มใส และมีถ้อยคำที่ไพเราะ ทั้งหมดนี้มีความหมายที่ใกล้เคียงกัน"
หมวดหมู่
ดูเพิ่มเติม
- หะดีษ: ผู้ที่จะได้เข้าสวรรค์ส่วนมาก คือ ผู้ที่ยำเกรงต่ออัลลอฮฺและมีกิริยามารยาทที่ดีงาม
- หะดีษ: ความละอายนั้นเป็นสวนหนึ่งของการศรัทธา
- หะดีษ: ผู้ใดที่ปกป้องเกียรติยศศักดิ์ศรีของพี่น้องของเขาจากการนินทาลับหลัง อัลลอฮฺจะทรงปกป้องใบหน้าของเขาจากไฟนรกในวันกิยามะฮฺ
- หะดีษ: แท้จริงอัลลอฮนั้นทรงรักบ่าวที่มีความยำเกรงเกรงกลัวด้วยความร่ำรวยของตนเอง โดยมิให้ผู้อื่นรู้
- หะดีษ: บรรดาผู้ศรัทธาที่มีความศรัทธาที่สมบูรณ์ยิ่งคือ บุคคลที่มีคุณลักษณะนิสัยที่ดีที่สุดในหมู่พวกเขา และผู้ที่ดีที่สุดในหมู่พวกเจ้าคือ ผู้ที่มีนิสัยที่ดีที่สุดในหมู่พวกเจ้าต่อภรรยาของพวกเขา
- หะดีษ: แท้จริงความอ่อนโยนนุ่มนวลนั้นไม่มีอยู่ในสิ่งใด เว้นแต่จะทำให้สิ่งนั้นงดงามขึ้น และจะไม่ถูกดึงออกจากสิ่งใด เว้นแต่จะทำให้สิ่งนั้นมีตำหนิ
- หะดีษ: แท้จริงผู้ศรัทธาที่มีคุณลักษณะนิสัยที่ดีนั้นย่อมบรรลุถึงระดับขั้นของผู้ที่ถือศิลอดและผู้ที่ลุกขึ้นทำอิบาดะฮในยามค่ำคืนอย่างแน่นอน