عَنِ النَّوَّاسِ بْنِ سِمْعَانَ الْأَنْصَارِيِّ رضي الله عنه قَالَ:
سَأَلْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنِ الْبِرِّ وَالْإِثْمِ، فَقَالَ: «الْبِرُّ حُسْنُ الْخُلُقِ، وَالْإِثْمُ مَا حَاكَ فِي صَدْرِكَ، وَكَرِهْتَ أَنْ يَطَّلِعَ عَلَيْهِ النَّاسُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2553]
المزيــد ...
नव्वास बिन सिमआन (अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असो) यांच्याकडून असे सांगितले आहे की पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) म्हणाले:
मी देवाच्या मेसेंजरला विचारले, देव त्याला आशीर्वाद देवो आणि त्याला शांती देवो, धार्मिकता आणि पाप याबद्दल, आणि तो म्हणाला: “नीतिमत्ता ही चांगली नैतिकता आहे, आणि पाप म्हणजे जे तुमच्या अंतःकरणात डळमळत आहे, "आणि लोकांना त्याबद्दल कळायला आवडत नाही."
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2553]
संदेष्टा, अल्लाहच्या प्रार्थना आणि शांती त्याच्यावर असो, नीतिमत्त्व आणि पापांबद्दल विचारले गेले आणि ते म्हणाले:
नीतिमत्तेचा सर्वात मोठा पैलू म्हणजे अल्लाहशी धार्मिकतेने आणि लोकांशी वाईट सहनशीलतेने, रागापासून दूर राहून, आनंदी चेहरा ठेवून, चांगले शब्द बोलून, संबंध राखून, आज्ञाधारकता, दयाळूपणा, दान, दयाळू वागणूक आणि चांगली संगत करून चांगले आचरण स्वीकारणे.
पापीपणाबद्दल बोलायचे झाले तर, तो अशा संशयास्पद गोष्टींना सूचित करतो ज्या आत्म्यात हालचाल करतात आणि डळमळीत होतात, छातीला ते शांत वाटत नाही, हृदयाला ते पाप आहे याबद्दल शंका वाटते आणि भीती वाटते आणि एखादी व्यक्ती ते उच्चभ्रूंना, किंवा सर्वोत्तम आणि परिपूर्ण लोकांना दाखवण्यास तयार नसते कारण ते कुरूप असते, कारण आत्म्याला त्याचे चांगले पैलू लोकांना दाखवण्याची नैसर्गिक प्रवृत्ती असते, म्हणून जेव्हा तो त्याच्या काही कृती लोकांना सांगण्यास द्वेष करतो, तेव्हा हे पाप आहे ज्यामध्ये चांगुलपणा नाही.