නබි වදන: ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහු වහ්දහූ ලා ෂරීක ලහූ අල්ලාහු අක්බර් කබීරා, වල්හම්දු ලිල්ලාහි කසීරා වසුබ්හානල්ලාහි රබ්බිල් ආලමීන්, ලා හව්ල වලා කුව්වත ඉල්ලා බිල්ලාහිල් අසීසිල් හකීම්.’
جَاءَ أَعْرَابِيٌّ إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: عَلِّمْنِي كَلَامًا أَقُولُهُ، قَالَ: «قُلْ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، اللهُ أَكْبَرُ كَبِيرًا، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيرًا، سُبْحَانَ اللهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ» قَالَ: فَهَؤُلَاءِ لِرَبِّي، فَمَا لِي؟ قَالَ: «قُلْ: اللهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي وَاهْدِنِي وَارْزُقْنِي».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2696]
المزيــد ...
සඃද් (රළියල්ලාහු අන්හු) තුමා විසින් මෙසේ වාර්තා කරන ලදී:
ගම්බද අරාබිවරයකු අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) වෙත පැමිණ ‘මා පැවසිය යුතු ප්‍රකාශයක් මට උගන්වන්නැ'යි ඉල්ලා සිටියේය. එතුමාණෝ: ඔබ "ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහු වහ්දහූ ලා ෂරීක ලහූ අල්ලාහු අක්බර් කබීරා, වල්හම්දු ලිල්ලාහි කසීරා වසුබ්හානල්ලාහි රබ්බිල් ආලමීන්, ලා හව්ල වලා කුව්වත ඉල්ලා බිල්ලාහිල් අසීසිල් හකීම්.’ (නැමදුමට සුදුස්සා අල්ලාහ් හැර වෙනත් දෙවියෙකු නැත. ඔහු ඒකීයය. ඔහුට කිසිදු හවුල්කරුවකු නැත. අල්ලාහ් ඉමහත්ය අති ශ්රේෂ්ඨය. වැඩි වැඩියෙන් ප්‍රශංසා අල්ලාහ් සතුය. ලොවැසියන්ගේ පරමාධිපති වන අල්ලාහ් සුවිශුද්ධය. මහා ප්‍රඥාවන්තය. සර් ව බලධාරී අල්ලාහ්ගෙන් තොරව කිසිදු හැරීමක් හෝ බලයක් හෝ නැත.) යැයි පවසන්න. හෙතෙම: 'මේවා මාගේ පරමාධිපති වෙනුවෙනි. මා වෙනුවෙන් කුමක් තිබේද?' යැයි විමසීය. එතුමාණෝ: "අල්ලාහුම්මග් ෆිර්ලී වර්හම්නී වහ්දිනී වර්සුක්නී. (අහෝ අල්ලාහ් මට සමාව දෙනු මැනව! මට කරුණා කරනු මැනව! මට මග පෙන්වනු මැනව. මට පෝෂණය ලබා දෙනු මැනව!) යැයි පවසන්න." යැයි පැවසුහ.
[පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි] - [ඉමාම් මුස්ලිම් එය වාර්තා කර ඇත] - [صحيح مسلم - 2696] විවරණය
ගම්බද වාසීන් අතරින් පුද්ගලයෙක් අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) වෙත පැමිණ තමන් කියවන්නට අනුවාදයක් තමන්ට උගන්වන මෙන් ඉල්ලා සිටියේය. එවිට සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම් තුමාණෝ ඔහුට "ඔබ මෙසේ පවසන්න" යැයි පැවසූහ. "ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහු වහ්දහූ ලා ෂරීක ලහූ" යන දේව ඒකීයකරණ ප්‍රකාශයෙන් ආරම්භ කළහ. එහි තේරුම: නැමදුමට සුදුස්සා අල්ලාහ් හැර වෙනත් දෙවියෙකු නැත යන්නයි. "අල්ලාහු අක්බර් කබීරා" එනම්: සියලු දෑට වඩා අල්ලාහ් ඉමහත්ය, අති ශ්රේෂ්ඨය. "වල්හම්දු ලිල්ලාහි කසීරා" එනම්: අල්ලාහ්ගේ ගුණාංග ඔහුගේ ක්‍රියාවන් හා සංඛ්‍යා නොමැති ඔහුගේ ආශිර්ද සඳහා වැඩි වැඩියෙන් ප්‍රශංසා අල්ලාහ් සතුය. "සුබ්හානල්ලාහි රබ්බිල් ආලමීන්" එනම්: ඔහු සියලු අඩුපාඩුවලින් පිවිතුරුය සුවිශුද්ධය. "ලා හව්ල වලා කුව්වත ඉල්ලා බිල්ලාහිල් අසීසිල් හකීම්." එනම් සර්වබලධාරී අල්ලාහ්ගෙන් තොරව, ඔහුගේ උපකාරය හා ඔහුගේ ආශිර්වාදයෙන් තොරව තත්ත්වයකින් තවත් තත්ත්වයකට කිසිදු හැරීමක් හෝ බලයක් හෝ නැත. එවිට එම මිනිසා: 'මේවා මාගේ පරමාධිපති වෙනුවෙන් ඔහු ව මෙනෙහි කිරීමකි. ගරුබුහුමන් කිරීමකි. මා වෙනුවෙන් කවර ප්‍රාර්ථනාවක් තිබේද?' යැයි විමසීය. එවිට සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම් තුමාණෝ ඔහුට ඔබ මෙසේ පවසන්න යැයි පැවසූහ. "අල්ලාහුම්මග් ෆිර්ලී" වැරදි මකා දමමින් හා ඒවා වසන් කරමින් මට සමාව දෙනු මැනව! "වර්හම්නී" (මට කරුණා කරනු මැනව!) මට ලෞකික මෙන්ම මතුලොව යහපත හා ප්‍රයෝජනය ලබා දීමෙන්. "වහ්දිනී" (මට මග පෙන්වනු මැනව!) යහපත් තත්ත්වයන් වඩාත් යහපත් කරමින් ඍජු මාර්ගය වෙත. "වර් සුක්නී" (මට පෝෂණය ලබා දෙනු මැනව!) අනුමත වස්තුව, ආරෝග්‍යමත්භාවය මෙන්ම සියලුම යහපත හා සුවය.
හදීසයේ හරය
- තහ්ලීල් 'ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහ්', තක්බීර් 'අල්ලාහු අක්බර්', තහ්මීද් 'අල් හම්දු ලිල්ලාය්' සහ තස්බීහ් 'සුබ්හානල්ලා' යන අනුවාද තුළින් අල්ලාහ්ව මෙනෙහි කිරීමට උනන්දු කිරීම.
- ප්‍රාර්ථනා කිරීමට පෙර, අල්ලාහ්ව මෙනෙහි කිරීමත් ඔහු පැසසුමට ලක් කිරීමත් සතුටුදායකය.
- වඩාත් යහපත් ප්‍රාර්ථනාවන්, මෙලොවට හා මතුලොවට යහපත ගෙන දෙන ප්‍රාර්ථනා ගොනුවෙන් නබි තුමාණන් සුපුරුදු ලෙස කළ ප්‍රාර්ථනාවන් තුළින් ප්‍රාර්ථනා කිරීම සතුටුදායකය. ඔහු අභිමත කරන ඕනෑම දෙයක් ප්‍රාර්ථනා කිරීමට ඔහුට පුළුවන.
- මෙලොවට හා මතුලොවට ඵල දෙන දෑ හැදෑරීමට උනන්දු විය යුතුය.
- සමාව, කරුණාව හා පෝෂණය පැතීමට දිරි ගැන්වීම. ඒවා සියලු යහපත් දෑහි එකතුවයි.
- තම ජනතාවට ප්‍රයෝජනවත් ඉගැන්වීමේ දී එතුමාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුළ තිබූ දැඩි කැමැත්ත.
- සමාවෙන් පසුව කරුණාව සඳහන් කර ඇත්තේ පිවිතුරු කිරීම පරිපූර්ණවත් කරනු පිණිසය. සමාව, පාපකම් වසන් කරන අතර ඒවා මකා දමා අපා ගින්නෙන් දුරස් කරවයි. කරුණාව යහපත් දෑ වෙත යොමු කර ස්වර්ගයට ප්‍රවේශ කරවයි. මෙය අතිමහත් ජයග්‍රහණයයි.
අමතර
- නබි වදන: මිනිසා තම නිවසට පිවිසෙන විට, ඔහු පිවිසෙන අවස්ථාවේදී හා ඔහු ආහාර ගන්නා අවස්ථාවේදී අල්ලාහ්ව මෙනෙහි කළේ නම්, ෂෙයිතාන් ඔහුගේ සගයින් දෙස බලා: ‘නුඹලාට නවාතැනත් නැත. නුඹලාට රාත්රී ආහාරයත් නැත.යැයි පවසයි. නමුත් ඔහු පිවිසෙන විට, ඔහු පිවිසෙන අවස්ථාවේදී අල්ලාහ්ව මෙනෙහි නොකළේ නම් ෂෙයිතාන්: ‘නුඹලා නවාතැනත් රාත්රී ආහාරයත් ලැබුවෙහුය යැයි පවසයි.
- නබි වදන: අල්ලාහ් මත දිවුරා පවසමි. සැබැවින්ම මම දිනකට හැත්තෑ වාරයකට අධික ලෙස අල්ලාහ්ගෙන් සමාව ඉල්ලා සිටිමි. පශ්චාත්තාප වී ඔහු වෙත යොමු වෙමි.
- නබි වදන: අහෝ ජනයිනි! නුඹලා අල්ලාහ් වෙත පසුතැවිලි වී යොමු වන්න. එමෙන්ම ඔහුගෙන් සමාව අයැදින්න. සැබැවින්ම මම දිනකට සිය වාරයක් පාපක්ෂමාවෙහි නිරත වෙමි.
- නබි වදන: අහෝ දෙවියනි! මාගේ පාපයන් සියල්ලට සමාව දෙනු මැනව! එනම් එහි වඩාත් සියුම් හා විශාල වූ ද එහි මුල හා අවසානයේ වූ ද...
- නබි වදන: යා දල් ජලාලි වල් ඉක්රාම් යන පද භාවිතය අධිකව පිළිපදින්න.
- නබි වදන: اللهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خَاصَمْتُ، اللهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِعِزَّتِكَ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُضِلَّنِي، أَنْتَ الْحَيُّ الَّذِي لَا يَمُوتُ، وَالْجِنُّ وَالْإِنْسُ يَمُوتُونَ». "අල්ලාහුම්ම ලක අස්ලම්තු, වබික ආමන්තු, වඅලෙයික තවක්කල්තු, වඉලයික අනබ්තු, වබික ාසම්තු, අල්ලාහුම්ම ඉන්නී අඌදු බිඉස්සතික, ලා ඉලාහ ඉල්ලා අන්ත අන් තුළිල්ලනී, අන්තල් හය්යු අල්ලදී ලා යමූතු, වල් ජින්නු වල් ඉන්සු යමූතූන්" (තේරුම: “අහෝ දෙවිඳුනි! මම ඔබට යටත් වූයෙමි. මම ඔබව විශ්වාස කළෙමි . මම ඔබ කෙරෙහි භාර කළෙමි. මම ඔබ වෙතට පසුතැවිලි වී හැරුණෙමි, මම ඔබේ විරුද්ධවාදීන්ට විරුද්ධව වාද කළෙමි. මම ඔබේ ගෞරවයෙන් සරණ පතමි. මා නොමඟ යැවීමට ඔබ හැර වෙන දෙවියෙක් නැත. ඔබ කිසිදා නොමැරෙන සදා ජීවමානය. නමුත් ජින් සහ මිනිසුන් සියල්ලෝම මිය යනු ඇත.")