Хадис: ,Кажи: Ла илахе иллаллаху вахдеху ла шерике леху, Аллаху екберу кебира, вел-хамду лиллахи кесира, субханаллахи рабил-'алемин, ла хавле ве ла куввете илла биллахил-'азизил-хаким.‘

عَنْ سَعْدٍ رضي الله عنها قَالَ:
جَاءَ أَعْرَابِيٌّ إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: عَلِّمْنِي كَلَامًا أَقُولُهُ، قَالَ: «قُلْ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، اللهُ أَكْبَرُ كَبِيرًا، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيرًا، سُبْحَانَ اللهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ» قَالَ: فَهَؤُلَاءِ لِرَبِّي، فَمَا لِي؟ قَالَ: «قُلْ: اللهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي وَاهْدِنِي وَارْزُقْنِي».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2696]

Од Сад, радијаллаху анху, е пренесено дека рекол:
„Еден бедуин дошол кај Аллаховиот пратеник и му рекол: ,Поучи ме на нешто што ќе го кажам.“ Пратеникот му рекол: ,Кажи: Ла илахе иллаллаху вахдеху ла шерике леху, Аллаху екберу кебира, вел-хамду лиллахи кесира, субханаллахи рабил-'алемин, ла хавле ве ла куввете илла биллахил-'азизил-хаким.‘ Бедуинот рече: ,Тие се за мојот Господар, што е за мене?‘ Кажи: ,Аллахуммег-фирли верхамни вехдини верзукни.‘, му одговорил Пратеникот.“
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2696]

Објаснување

Еден бедуин го замолил Аллаховиот пратеник, алејхи селам, да го подучи со некој зикр што ќе го кажува. Пратеникот му рекол да каже: „Ла илахе иллаллаху вахдеху ла шерике леху-Нема друго вистинско божество освен Аллах, Единиот кому никој не му рамен“, почнувајќи со сведоштво за тевхид (едноштво), а кое значи дека нема друго божество кое може да се обожува освен Аллах. „Аллаху екберу кебира-Аллах е Најголем во Неговата Големина“ Значи: Аллах е најголемиот од сè и највеличествениот. „Вел-хамду лиллахи кесира-Многукратно му се заблагодаруваме на Аллах“ Значи: Многу Го величаме и Му благодариме на Аллах, за Неговите атрибути, дејствија и благодати кои не можаат да се набројат. „Субханаллахи рабил-‘алемин-Славен е Аллах, Господарот на световите“ Значи: Тој е Свет и нема недостатоци. „Ла хавле ве ла куввете илла биллахил-‘азизил-хаким-Нема промена ниту моќ освен со Аллах, Силниот и Мудриот“ Значи: Нема премин од една состојба во друга освен со Аллахова дозвола и само доколку Тој тоа го помогнал и го овозможил. Човекот рече: Овие зборови се за мојот Господар, со кои Му изразувам величање, но има ли дова за мене? Пратеникот му рече да каже: „Аллахумме-гфирли-Аллаху мој прости ми“ Така што ќе ми ги избришеш и простиш гревовите. „Верхамни-И смилувај ми се“ Обезбедувајќи ми ги потребите и благосостојбата на овој и идниот свет. „Вехдини-И упати ме“ Упати ме кон најдобрата состојба и кон правиот пат. „Верзукни-И снабди ме“ Снабди ме со халал имот, здравје и секое добро.

من فوائد الحديث

1. Поттик да го спомнуваме Аллах со зборовите: „Ла илахе иллаллах“, „Аллаху екбер“, „Ел-хамдулиллах“ и „Субханаллах“.
2. Пофално е да го спомнеме Аллах и да Му се заблагодариме пред да почнеме со довата.
3. Пофално е човекот да се моли највредните дови. Пред сè со довите пренесени од Божјиот пратеник, со кои се бара доброто на овој и на другиот свет. А човек може да бара од Аллах што сака.
4. Аллаховиот роб треба да се потруди да го научи тоа што му користи на овој и на идниот свет.
5. Поттик да бараме прошка, милост и снабдување и во тие дови е севкупното добро.
6. Грижата на Аллаховиот пратеник, алејхи селам, да го подучи својот умет со тоа што ќе им биде корисно.
7. Милоста се спомнува по барањето на прошка за да биде попотполно духовното чистење. Простувањето на гревовите значи тие да се избришат и човекот да се спаси од казната, додека милоста укажува на постигнувањето на доброто и влез во Џенетот. А тоа е најголемиот успех!