„Кога некој ќе го спомене Аллах при влегувањето дома и додека јаде, шејтанот им вели на своите другари: ,Вечерва немате ниту сместување ниту вечера ,Кажи: Ла илахе иллаллаху вахдеху ла шерике леху, Аллаху екберу кебира, вел-хамду лиллахи кесира, субханаллахи рабил-'алемин, ла хавле ве ла куввете илла биллахил-'азизил-хаким.‘ „О, луѓе, покајте се пред Аллах! Зашто јас секој ден Му се покајувам Нему повеќе од стопати.“ Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, на неговата сеџда изговараше: „Аллахумме-гфир ли зенби куллеху: диккаху ве џиллеху, ве еввелеху ве ахиреху, ве ʿаланијетеху ве сирреху. (Аллаху мој, прости ми ги сите мои гревови – малите и големите, и првите и последните, и јавните и скриените!)“