حدیث: لَا يَسْتُرُ عَبْدٌ عَبْدًا فِي الدُّنْيَا إِلَّا سَتَرَهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ». «په دنیا کې هېڅ بنده د بل بنده پرده نه کوي مګر دا چې د قیامت په ورځ به الله تعالی د هغه پرده وکړي
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«لَا يَسْتُرُ عَبْدٌ عَبْدًا فِي الدُّنْيَا إِلَّا سَتَرَهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2590]
المزيــد ...
له ابو هریرة رضي الله عنه څخه روایت دی چې رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلي:
«لَا يَسْتُرُ عَبْدٌ عَبْدًا فِي الدُّنْيَا إِلَّا سَتَرَهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ».
«په دنیا کې هېڅ بنده د بل بنده پرده نه کوي مګر دا چې د قیامت په ورځ به الله تعالی د هغه پرده وکړي».
[صحيح] - [مسلم روايت کړی دی] - [صحیح مسلم - 2590]
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلي دي چې هېڅ مسلمان په یوه چاره کې د خپل مسلمان ورور پرده نه کوي مګر دا چې الله جل جلاله به یې د قیامت په ورځ پرده وکړي؛ ځکه چې سزا د عمل له جنس څخه ده، او ده لره به د الله تعالی پرده دا وي چې عیبونه او ګناهونه به یې د محشر په ورځ خلکو ته نه رسوا کوي، او یا دا چې حساب به یې ورسره نه کوي او ورته به یې نه یادوي.
د حديث له ګټو څخه
- مسلمان چې کله ګناه وکړي نو پرده اچول پرې روا دي، سره له دې چې ترې به یې منع کوي، نصیحت به ورته کوي او له الله څخه به یې وېروي، خو که چېرته د شر او فساد له خاوندانو څخه و، هغوی چې په ډاګه ګناهونه کوي او بد فعلۍ کوي، نو بیا پرې پرده اچول په کار نه دي؛ ځکه چې پرده پرې اچول یې نور هم با جراته کوي، بلکه باید چې چارواکي پرې خبر شي، که څه هم پدې کې هغه په ډاګه کېږي؛ ځکه چې ده خپله بد فعلي او ګناه ډاګیزه کړې ده.
- د نورو پرده کولو ته هڅول.
- د پردې اچولو له ګټو څخه: ګناه کار ته فرصت ورکول دي چې د خپل ځان سره محاسبه وکړي او الله تعالی ته راوګرځي؛ ځکه چې د عیبونو او شرمناکو شیانو په ډاګه کول د بې حیایۍ د خپرېدو یوه بڼه ده چې ټولنیزه فضا خرابوي او خلک یې د ارتکاب لپاره هڅوي.
ډلبندیانې
نور
- حدیث: که یو سړی د خپل ورور سره مینه ولري، نو هغه دې خبر کړي چې مینه ورسره لري.
- حدیث: الله - جل جلاله - غیرت کوي، او د الله -جل جلاله- غیرت دا دی چې یو څوک هغه څه وکړي چې الله تعالی ترې منع کړی دی.
- حدیث: چا چې - پدې خبره - ګواهي ورکړه چې نشته دی په حقه سره معبود مګر یوازې الله دی، شریک نه لري او محمد د الله بنده او رسول دی، او عیسی د الله بنده او رسول دی، او د هغه - کلمه - (په کلمه د کن سره پیدا شو)، او د هغه له روح ( د الله تعالی د طرفه) څخه دی، او دا چې جنت حق او اور(دوزخ) حق دی، الله به یې جنت ته ننباسي که هر عمل یې کړی وي.
- حدیث: پنځه ګوني لمونځونه، یوه جمعه تر بلې او یو رمضان تر بل پورې هغه ګناهونه بخښي چې د دوی تر منځه شوي وي پدې شرط چې له کبیره ګناهونو ځان وساتل شي.
- حدیث: الله تعالی دې په هغه سړي رحم وکړي چې رویه یې نیکه وي کله چې څه خرڅوي، یا یې اخلی او یا څه غواړي.
- حدیث: یو سړی و چې خلکو ته به یې قرض ورکاوه، او خپل سړي ته به یې وییل: کله چې د قرض دار پسې ورغلې او څه یې نه درلودل نو ورته ترې تېر شه، کیدای شي الله تعالی مونږ ته - زمونږ له ګناهونو - راتېر شي، نو - دا سړی - چې کله د الله تعالی سره مخ شو، الله تعالی ورته - له ګناهونو څخه تېر شو (بخښنه یې ورته وکړه).
- حدیث: الله په هر شي باندې نیکي کول لیکلي دي، نو کله مو چې وژل کول، په ښه توګه یې ووژنئ، او کله مو چې حلاله کوله، په ښه توګه حلاله وکړئ، او ستاسو څخه یو څوک باید خپل چوړکۍ تیره کړي او خپله قرباني دې راحت کړي.