عَنِ ابْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَشْهَدُوا أَنْ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَيُقِيمُوا الصَّلاَةَ، وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ، فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِكَ عَصَمُوا مِنِّي دِمَاءَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ إِلَّا بِحَقِّ الإِسْلاَمِ، وَحِسَابُهُمْ عَلَى اللَّهِ».

[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...

از ابن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَشْهَدُوا أَنْ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَيُقِيمُوا الصَّلاَةَ، وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ، فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِكَ عَصَمُوا مِنِّي دِمَاءَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ إِلَّا بِحَقِّ الإِسْلاَمِ، وَحِسَابُهُمْ عَلَى اللَّهِ». «امر شده‌ام تا با مردم بجنگم تا آنکه شهادت دهند که معبودی [به حق] نیست جز الله، و اینکه محمد فرستادهٔ الله است، و زکات بدهند، پس چون چنین کردند جان‌ها و اموالشان را از من حفظ کرده‌اند مگر به حق اسلام، و حسابشان با الله است».

صحیح - متفق علیه است با همه روایت هایش

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم بیان داشته‌اند که الله ایشان را به جنگیدن با مشرکان امر کرده، تا آنکه شهادت دهند که معبودی به حق نیست جز الله یگانهٔ بی‌شریک، و به پیامبری محمد صلی الله علیه وسلم شهادت دهند، و به مقتضای این شهادت عمل کنند از جمله پای‌بندی به نمازهای پنج‌گانه در شبانه‌روز، و دادن زکات فرض به مستحقان آن. پس چون چنین کنند اسلام جان و مالشان را معصوم می‌دارد، و کشتن آنان جایز نیست مگر آنکه جرمی را مرتکب شوند که بنابر احکام اسلام مستحق کشتن شوند، سپس الله تعالی در روز قیامت حساب آنان را بر عهده دارد زیرا الله است که از پنهان آنان باخبر است.

ترجمه: انگلیسی فرانسوی اسپانوی ترکی اردو اندونزیایی بوسنیایی روسی بنگالی چینایی فارسی تاگالوگ هندی ویتنامی سنهالی اویگوری کردی هاوسا پرتگالی مالایالام سواحیلی پشتو آسامی سویدی امحاری هلندی گوجراتی
مشاهدۀ ترجمه ها

از فوائد حدیث

  1. احکام بنابر ظواهر جاری می‌شود و الله آنچه را [در دل‌ها] پنهان است برعهده می‌گیرد.
  2. اهمیت دعوت به توحید و اینکه در دعوت باید از توحید آغاز کرد.
  3. این حدیث به معنای مجبور کردن مشرکان به اسلام نیست، بلکه آنان میان مسلمان شدن یا دادن جزیه مختارند، اما اگر ابا ورزیدند و از دعوت به اسلام باز داشتند، به موجب احکام اسلام راهی جز نبرد با آنان نمی‌ماند.