عَنْ أَبِي أُمَامَةَ الْبَاهِلِيِّ رضي الله عنه قَالَ:
جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: أَرَأَيْتَ رَجُلًا غَزَا يَلْتَمِسُ الْأَجْرَ وَالذِّكْرَ، مَا لَهُ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا شَيْءَ لَهُ» فَأَعَادَهَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، يَقُولُ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا شَيْءَ لَهُ» ثُمَّ قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ لَا يَقْبَلُ مِنَ الْعَمَلِ إِلَّا مَا كَانَ لَهُ خَالِصًا، وَابْتُغِيَ بِهِ وَجْهُهُ»
[صحيح] - [رواه النسائي] - [سنن النسائي: 3140]
المزيــد ...
ਅਬੂ ਉਮਾਮਾ ਅਲ-ਬਾਹਿਲੀ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ:
ਇਕ ਆਦਮੀ ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਕੋਲ ਆਇਆ ਅਤੇ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਾ: “ਆਪ ਦਾ ਕੀ ਖ਼ਿਆਲ ਹੈ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਬਾਰੇ ਜੋ ਜਿਹਾਦ ‘ਚ ਸਿਰਫ਼ ਅਜਰ (ਸਵਾਬ) ਅਤੇ ਸ਼ੋਹਰਤ (ਨਾਂ) ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਕਲੇ, ਉਸ ਲਈ ਕੀ ਹੈ?”ਤਾਂ ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: “ਉਸ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ।” ਉਸ ਨੇ ਇਹੀ ਗੱਲ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਦੋਹਰਾਈ, ਅਤੇ ਹਰ ਵਾਰੀ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: “ਉਸ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ।” ਫਿਰ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ:
“ਨਿਸ਼ਚਤ ਹੀ ਅੱਲਾਹ ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਅਮਲ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਖ਼ਾਲਿਸ ਉਸ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਲਈ ਹੋ ਅਤੇ ਜਿਸ ਰਾਹੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਦਾ ਚਿਹਰਾ (ਰਜ਼ਾਮੰਦੀ) ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੀ ਨੀyyat ਹੋ।”
[صحيح] - [رواه النسائي] - [سنن النسائي - 3140]
ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਕੋਲ ਆਇਆ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਇਹ ਫ਼ਤਵਾ ਲਵੇ ਕਿ ਜੇ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਅਜਰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ਾਬਾਸ਼ੀ ਲੈਣ ਦੀ ਨੀਅਤ ਨਾਲ ਜਿਹਾਦ ਲਈ ਨਿਕਲੇ, ਤਾਂ ਕੀ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜਰ ਮਿਲੇਗਾ? ਨਬੀ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ **ਉਸ ਲਈ ਕੋਈ ਅਜਰ ਨਹੀਂ**, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨੀਅਤ ਵਿੱਚ ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਸ਼ਾਮਿਲੀਅਤ ਕਰ ਲਈ। ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਇਹੀ ਸਵਾਲ ਦੁਹਰਾਇਆ, ਅਤੇ ਹਰ ਵਾਰ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ **ਉਹੀ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ** ਕਿ **ਉਸ ਲਈ ਕੋਈ ਅਜਰ ਨਹੀਂ**। ਫਿਰ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਮਲ ਦੇ ਕਬੂਲ ਹੋਣ ਦੀ ਇੱਕ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸ਼ਰਤ ਦੱਸਦੇ ਹੋਏ ਇਰਸ਼ਾਦ ਫਰਮਾਇਆ: **ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਉਹੀ ਅਮਲ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖ਼ਾਲਿਸ ਉਸ ਲਈ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਸਿਵਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਨੀਅਤ ਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੋ।**