عَنْ جَابِرٍ رضي الله عنه قال: أَخْبَرَنِي عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ:
أَنَّ رَجُلًا تَوَضَّأَ فَتَرَكَ مَوْضِعَ ظُفُرٍ عَلَى قَدَمِهِ فَأَبْصَرَهُ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: «ارْجِعْ فَأَحْسِنْ وُضُوءَكَ» فَرَجَعَ، ثُمَّ صَلَّى.
[صحيح بشواهده] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 243]
المزيــد ...
जाबीरच्या अधिकारावर एक हदीस आहे, जो म्हणतो की उमर बिन खत्ताबने मला सांगितले:
एका व्यक्तीने वुषण केले आणि त्याच्या पायाच्या बोटावर नखेच्या आकाराचे कोरडे डाग सोडले. अल्लाहच्या पैगंबराने त्याला पाहिले आणि म्हणाले: "जा आणि नीट स्नान करून घे." म्हणून तो परत गेला आणि पुन्हा प्रार्थना केली.
[صحيح بشواهده] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 243]
उमर (अल्लाह प्रसन्न) म्हणाले की अल्लाहचे मेसेंजर (शांतता आणि आशीर्वाद) यांनी एका व्यक्तीला पाहिले ज्याने पूर्ण वज़न केले होते, परंतु त्याच्या पायावर नखाच्या आकाराची कोरडी जागा होती, जिथे स्नानासाठी पाणी पोहोचले नव्हते. तेव्हा तुम्ही वशातील कमतरता निदर्शनास आणून दिली आणि त्याला सांगितले की, परत जा, चांगले व नीट अभ्यु करा आणि सर्व इंद्रियांना पाणी द्या. म्हणून ती व्यक्ती परत गेली, पूर्ण अग्नी केला आणि नंतर प्रार्थना केली.