Hadith: हे रसूलल्लाह! मला वूजूबद्दल सांगा." पैगंबर (स.) म्हणाले: "पूर्णपणे वुजू करा, बोटांमध्ये खिलाल घाला आणि नाकात पाणी पूर्णपणे धरा, परंतु जर तुम्ही उपवास करत असाल तर असे करू नका

عَنْ لَقِيطِ بْنِ صَبِرَةَ رَضيَ اللهُ عنه قَالَ:
كُنْتُ وَافِدَ بَنِي الْمُنْتَفِقِ -أَوْ فِي وَفْدِ بَنِي الْمُنْتَفِقِ- إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: فَلَمَّا قَدِمْنَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَلَمْ نُصَادِفْهُ فِي مَنْزِلِهِ، وَصَادَفْنَا عَائِشَةَ أُمَّ الْمُؤْمِنِينَ، قَالَ: فَأَمَرَتْ لَنَا بِخَزِيرَةٍ، فَصُنِعَتْ لَنَا، قَالَ: وَأُتِينَا بِقِنَاعٍ -وَالْقِنَاعُ: الطَّبَقُ فِيهِ تَمْرٌ- ثُمَّ جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: «هَلْ أَصَبْتُمْ شَيْئًا؟ أَوْ أُمِرَ لَكُمْ بِشَيْءٍ؟» قَالَ: قُلْنَا: نَعَمْ، يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: فَبَيْنَا نَحْنُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ جُلُوسٌ، إِذْ دَفَعَ الرَّاعِي غَنَمَهُ إِلَى الْمُرَاحِ، وَمَعَهُ سَخْلَةٌ تَيْعَرُ، فَقَالَ: «مَا وَلَّدْتَ يَا فُلَانُ؟»، قَالَ: بَهْمَةً، قَالَ: «فَاذْبَحْ لَنَا مَكَانَهَا شَاةً»، ثُمَّ قَالَ: «لَا تَحْسِبَنَّ» وَلَمْ يَقُلْ: لَا تَحْسَبَنَّ «أَنَّا مِنْ أَجْلِكَ ذَبَحْنَاهَا، لَنَا غَنَمٌ مِائَةٌ لَا نُرِيدُ أَنْ تَزِيدَ، فَإِذَا وَلَّدَ الرَّاعِي بَهْمَةً، ذَبَحْنَا مَكَانَهَا شَاةً» قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ لِي امْرَأَةً وَإِنَّ فِي لِسَانِهَا شَيْئًا -يَعْنِي الْبَذَاءَ- قَالَ: «فَطَلِّقْهَا إِذن»، قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ لَهَا صُحْبَةً، وَلِي مِنْهَا وَلَدٌ، قَالَ: «فَمُرْهَا» يَقُولُ: عِظْهَا، «فَإِنْ يَكُ فِيهَا خَيْرٌ فَسَتَفْعَلْ، وَلَا تَضْرِبْ ظَعِينَتَكَ كَضَرْبِكَ أُمَيَّتَكَ» فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَخْبِرْنِي عَنِ الْوُضُوءِ، قَالَ: «أَسْبِغِ الْوُضُوءَ، وَخَلِّلْ بَيْنَ الْأَصَابِعِ، وَبَالِغْ فِي الِاسْتِنْشَاقِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ صَائِمًا».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي وابن ماجه] - [سنن أبي داود: 142]

Translation Needs More Review.

लकीत बिन सबीरा (र.) यांच्याकडून असे सांगितले आहे की, ते म्हणाले:
मी बनी मुंतफिकच्या एका शिष्टमंडळासह रसूलूल्लाह ﷺ यांच्या सेवेत गेलो. आम्ही तिथे पोहोचलो तेव्हा रसूलूल्लाह ﷺ त्यांच्या घरी नव्हते. उम्मुल-मोमिनीन आयशा رضى الله عنهा यांच्या आईने आमची भेट घेतली. त्यांनी खजीरला आमच्यासाठी जेवण बनवण्याचा आदेश दिला आणि ते तयार झाले. आमच्याकडे खजूरांनी भरलेली प्लेट आणण्यात आली. मग रसूलूल्लाह ﷺ आले आणि विचारले: “तुमच्याकडे काही खाण्यासाठी आहे का किंवा तुमच्यासाठी काही व्यवस्था केली आहे का?” आम्ही म्हणालो: “हो, रसूलूल्लाह!” आम्ही रसूलूल्लाह ﷺ यांच्यासोबत बसलो असताना, मेंढपाळ संध्याकाळी त्याच्या शेळ्या घरी घेऊन आला. तिथे एक लहान शेळी देखील होती जी त्याच्या आईला हाक मारत होती. रसूलूल्लाह ﷺ मेंढपाळाला विचारले: “आज तुमच्याकडे काय आहे?” तो म्हणाला: “एक लहान शेळी.” रसूलूल्लाह ﷺ म्हणाले: “याच्या बदल्यात आमच्यासाठी एक शेळी कुर्बानी दे.” पैगंबर (स.) म्हणाले: "आम्ही तुमच्यासाठी एक बकरा कुर्बानी दिला आहे असे समजू नका. आमच्याकडे शंभर बकरे आहेत आणि त्यांची संख्या वाढू नये असे आम्हाला वाटते. जेव्हा जेव्हा एखादा मेंढपाळ एक लहान बकरा आणतो तेव्हा आम्ही त्याच्या बदल्यात एक बकरा कुर्बानी देतो." मग मी म्हणालो: "हे रसूलल्लाह! माझी एक पत्नी आहे आणि तिच्या जिभेत काहीतरी बिघाड आहे." (म्हणजे ती वाईट बोलते.) पैगंबर (स.) म्हणाले: "मग तिला तलाक द्या." मी म्हणालो: "हे रसूलल्लाह! ती माझ्याशी चांगली आहे आणि मला तिच्यापासून मुले आहेत." पैगंबर (स.) म्हणाले: "मग तिला ताकीद द्या. जर तिच्यात काही चांगुलपणा असेल तर तो (ताकीद) काम करेल. तुमच्या (दुर्व्यवहार करणाऱ्या) पत्नीला तुम्ही तुमच्या दासीला मारता तसे मारू नका." मग मी विचारले: "हे रसूलल्लाह! मला वूजूबद्दल सांगा." पैगंबर (स.) म्हणाले: "पूर्णपणे वुजू करा, बोटांमध्ये खिलाल घाला आणि नाकात पाणी पूर्णपणे धरा, परंतु जर तुम्ही उपवास करत असाल तर असे करू नका."
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي وابن ماجه] - [سنن أبي داود - 142]

Explanation

लकीत बिन सबीरा (अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असो) सांगतात की ते त्यांच्याच समुदायातील, बनी मुंतफीकमधील काही लोकांसह पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्या सेवेत उपस्थित राहिले. म्हणून आम्हाला रसूलल्लाह ﷺ त्यांच्या घरी सापडले नाहीत, परंतु आम्हाला उम्मुल मोमिनीन आयशा रज्यील्लाह आढळली. तिने आमच्यासाठी पीठ आणि तुपापासून खीर बनवण्याचा आदेश दिला आणि आमच्यासमोर खजूरांची एक प्लेट सादर करण्यात आली. मग रसूलूल्लाह ﷺ तशरीफ घेऊन आले आणि विचारले: "तुम्हाला काही अन्न सादर केले आहे का?" आम्ही म्हणालो: "हो." लकीत म्हणतात: आम्ही रसूलूल्लाह (स.) सोबत बसलो होतो, तेव्हा पैगंबरांच्या शेळ्यांचा मेंढपाळ संध्याकाळी शेळ्या चारल्यानंतर त्यांना घेऊन घरी आला. त्याच्यासोबत एक बकरीचे पिल्लू होते जे रडत होते. रसूलूल्लाह (स.) यांनी विचारले: "आज काय जन्माला आले?" तो म्हणाला: "एक बकरीची पिल्ले." तो म्हणाला: “मग त्याच्या जागी दात गेलेल्या बकरीची कुर्बानी द्या.” मग रसूलल्लाह ﷺ म्हणाले: "तुम्ही असे समजू नका की आम्ही तुमच्यासाठी एक बकरा बळी दिला आहे आणि आमच्या शेळ्यांची संख्या कमी केली आहे. आमच्याकडे शेकडो शेळ्यांची संख्या आहे आणि आम्हाला ही संख्या वाढू द्यायची नाही. जेव्हा जेव्हा नवीन बाळ जन्माला येते तेव्हा आम्ही त्याच्या जागी एक बकरा बळी देतो." लकीत म्हणतात: मी म्हणालो: "हे रसूलूल्लाह ﷺ, माझ्या पत्नीची जीभ खूप लांब आहे आणि ती शिवीगाळ करते, मी तिचे काय करावे?" तो म्हणाला: "मग तिला घटस्फोट दे." मी म्हणालो: "हे रसूलल्लाह ﷺ, माझ्यात आणि त्यांच्यात जुनी मैत्री आहे तो म्हणाला: "मग तिला बोध कर, जर तिच्यात चांगुलपणा असेल तर ती तुमचा सल्ला स्वीकारेल. आणि जर ती स्वीकारत नसेल तर तिला हलके मारा, आणि तुमच्या गुलामांना मारता तसे तिला मारू नका." त्यांना माझ्यापासून मुले आहेत." तो म्हणाला: "मग तिला ताकीद दे, जर तिच्यात चांगुलपणा असेल तर ती तुमचा सल्ला ऐकेल. आणि जर ती ऐकत नसेल तर तिला हलके मारा, आणि तुमच्या गुलामांना मारता तसे तिला मारू नका." मग लकीत म्हणाला: "हे रसूलल्लाह साहेब, मला वुडूबद्दल सांगा." तो म्हणाला: "वुजू करताना, पाणी त्याच्या मुकर्रात पोहोचवा, आणि प्रत्येक अवयवाला त्याचा हक्क द्या, आणि वुजूच्या फरद आणि सुन्नतमधून काहीही सोडू नका. हात आणि पायांची बोटे घासून घ्या आणि वुजू करताना नाकात पाणी घालताना आणि बाहेर काढताना काळजी घ्या, फक्त तुम्ही उपवास केला असेल तर, जेणेकरून पाणी तुमच्या पोटात जाणार नाही."

Benefits from the Hadith

1. पाहुण्यांचा सन्मान करणे सुन्नत आहे.
2. वुजुमधील इस्बाग दोन प्रकारचे असते:
3. १. वाजिब इस्बाग: हे वुजुसाठी आवश्यक असलेले आहे आणि त्याशिवाय वुजु पूर्ण होत नाही. याचा अर्थ धुतलेला भाग पूर्णपणे धुणे.
4. २. मुस्तहब इस्बाग: हे असे आहे जे वुजुसाठी आवश्यक नाही परंतु ते केल्याने सवाब मिळतो. याचा अर्थ वाजिब भाग धुतल्यानंतर दुसऱ्या आणि तिसऱ्यांदा धुणे, जे मुस्तहब आहे.
5. हात आणि पाय धुताना बोटे स्वच्छ धुणे चांगले आणि घासणे म्हणजे बोटांच्या मध्ये पाणी पोहोचू देणे.
6. तैयबी म्हणतात: पैगंबर ﷺ यांनी फक्त वुझूच्या काही सुन्नतांबद्दल उत्तर दिले, कारण प्रश्न विचारणाऱ्याला वुझूच्या मूलभूत गोष्टींची माहिती होती.
7. पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्या शामाइलपैकी एक म्हणजे ते इतरांच्या भावनांचा विचार करत असत आणि त्यांच्या मानसिक स्थितीची काळजी घेत असत.
8. हा हदीस वजू करताना कुस्करण्याच्या अनिवार्य स्वरूपावर एक युक्तिवाद आहे.
9. हा हदीस या गोष्टीचा पुरावा आहे की इस्तिनशकच्या वेळी (नाकात पाणी घालणे) जास्त पाणी घालणे श्रेयस्कर आहे, उपवास करणाऱ्या व्यक्तीशिवाय, कारण उपवास करणाऱ्या व्यक्तीसाठी मबलघा करणे श्रेयस्कर नाही, जेणेकरून इस्तिनशकच्या वेळी मबलघा केल्याने नाकातून पाणी घशात जाणार नाही आणि उपवास खंडित होणार नाही.
10. हे पुरावे आहे की प्रत्येक मुस्लिमांसाठी हिजरत सक्तीची नाही, कारण बनी मुन्नतीफिक आणि इतरांनी स्थलांतर केले नाही तर त्यांचे प्रतिनिधीमंडळ पाठवले. आणि हे देखील दर्शवते की जर एखादा मुस्लिम एखाद्या ठिकाणी आपला धर्म व्यक्त करू शकत असेल तर तेथून स्थलांतर करणे आवश्यक नाही.