فەرموودە: خواى گەورە دەفەرموێت: ئەی نەوەى ئادەم، هەتا تۆ لێم بپاڕێیتەوە وڕەجا وتکام لێبکەیت من لێت خۆش دەبم وسەیری زۆری تاوانەکانت ناکەم، ئەی نەوەى ئادەم، ئەگەر زۆری تاوانەکانت بگاتە لای هەورەکانى ئاسمان وپاشان داواى لێخۆشبوون لە من بکەیت؛ ئەوا من لێت خۆش دەبم

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه قَالَ:

سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ مَا دَعَوْتَنِي وَرَجَوْتَنِي غَفَرْتُ لَكَ عَلَى مَا كَانَ فِيكَ وَلاَ أُبَالِي، يَا ابْنَ آدَمَ لَوْ بَلَغَتْ ذُنُوبُكَ عَنَانَ السَّمَاءِ ثُمَّ اسْتَغْفَرْتَنِي غَفَرْتُ لَكَ، وَلاَ أُبَالِي، يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ لَوْ أَتَيْتَنِي بِقُرَابِ الأَرْضِ خَطَايَا ثُمَّ لَقِيتَنِي لاَ تُشْرِكُ بِي شَيْئًا لأَتَيْتُكَ بِقُرَابِهَا مَغْفِرَةً».
[حسن] - [رواه الترمذي]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە ئەنەسی کوڕی مالیکەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: گوێم لە پێغەمبەری خودا بوو -صلى اللە علیە وآله وسلم- کە دەیفەرموو: خواى گەورە دەفەرموێت: «ئەی نەوەى ئادەم، هەتا تۆ لێم بپاڕێیتەوە وڕەجا وتکام لێبکەیت من لێت خۆش دەبم وسەیری زۆری تاوانەکانت ناکەم. ئەی نەوەى ئادەم، ئەگەر زۆری تاوانەکانت بگاتە لای هەورەکانى ئاسمان وپاشان داواى لێخۆشبوون لە من بکەیت؛ ئەوا من لێت خۆش دەبم. ئەی نەوەى ئادەم، ئەگەر تاوانەکانت بە هێندەی زەوی بێت وبێیت بۆ لام پاشان بگەیتە لام وهیچ هاوبەش وشەریکێکت بۆ من بڕیار نەدا بێت؛ ئەوا من بە هێندەی ئەوە لێخۆشبوونم بۆت ئامادە کردووە».

الملاحظة

على رسول الله تعالى وبركاته

النص المقترح الله تعالى الفروق

حەسەنە - تورموذی گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

ئەم فەرموودەیە بەڵگەیە لەسەر فراوانى ڕەحمەت ومیهرەبانی وبەخشینی خواى گەورە، وئەو هۆکارانەى ڕوونکردووتەوە کە دەبنە هۆکاری لێخۆشبوون لە بەندە، ئەمیش نزا وداواى لێخۆشبوون کردنە (ئیستیغفار کردنە)، وئەم دوو هۆکارەی بە یەک خوا پەرستی (تەوحیدەوە) بەستەوە، ئەوەى بگاتە لای خواى گەورە بە موەحیدی کە بەهیچ شێوەیەک هاوبەشی بۆ خودا بڕیار نەدابێت، ئەوا نزا وئیستیغفارەکەى سوودی بۆی دەبێت، و لەگەڵ شیرک وهاوبەش بڕیارداندا هیچ شتێک سوودی نییە نە نزا کردن ونە وتە وکردەوەیەکی تر.

الملاحظة

إلا الشركَ وليس إلا الشركِ ثم في قوله: "سترت ذنبَكَ ومحوته ولا أهتَمُّ بهذه الذُّنوبِ والمعاصِي ولو كانَت عظيمة ومنَ الكبائرِ" لعل الصياغة تراجع كأن فيها نوع من الركاكة وضعف تركيبها ... والنص المقترح: "سترت ذنبَكَ ومحوته ولو كانت من الكبائر غير مبالٍ فيها، .."

النص المقترح لا يوجد...