Hadith: “រាល់គ្រឿងស្រវឹង គឺជាស្រា ហើយរាល់គ្រឿងស្រវឹង គឺត្រូវបានហាមឃាត់។ ជនណាដែលផឹកស្រានៅក្នុងលោកិយ ហើយស្លាប់ទៅដោយញៀនស្រា និងមិនបានសារភាពកំហុស(តាវហ្ពាត់)ទេនោះ គេនឹងមិនបានផឹកវាឡើយនៅថ្ងៃបរលោក”។

عن ابن عمر رضي الله عنهما قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم:
«كل مُسْكِرٍ خَمْرٌ، وكل مُسْكِرٍ حرام، ومن شرِب الخمر في الدنيا فمات وهو يُدْمِنُهَا لَمْ يَتُبْ، لَمْ يَشْرَبْهَا في الآخرة».
[صحيح] - [رواه مسلم وأخرج البخاري الجملة الأخيرة منه] - [صحيح مسلم: 2003]

អំពី អ៊ិពនូអ៊ូមើរ رضي الله عنهما បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“រាល់គ្រឿងស្រវឹង គឺជាស្រា ហើយរាល់គ្រឿងស្រវឹង គឺត្រូវបានហាមឃាត់។ ជនណាដែលផឹកស្រានៅក្នុងលោកិយ ហើយស្លាប់ទៅដោយញៀនស្រា និងមិនបានសារភាពកំហុស(តាវហ្ពាត់)ទេនោះ គេនឹងមិនបានផឹកវាឡើយនៅថ្ងៃបរលោក”។
[صحيح] - - [صحيح مسلم - 2003]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានបញ្ជាក់ថា ជាការពិតណាស់ អ្វីក៏ដោយដែលគ្របដណ្តប់លើសតិបញ្ញា និងធ្វើឱ្យសតិបញ្ញារបស់មនុស្សបាត់បង់ វាគឺជាស្រា និងជាគ្រឿងស្រវឹង មិនថាជាទម្រង់នៃភេសជ្ជៈ អាហារ របស់ហិត ឬអ្វីផ្សេងទៀតនោះឡើយ។ ជាការពិតណាស់ អ្វីក៏ដោយដែលធ្វើឱ្យស្រវឹង និងធ្វើឲ្យសតិបញ្ញាបាត់បង់ គឺត្រូវបានអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ហាមឃាត់ ទោះតិច ឬច្រើន។ នោះ និងមិនបានសារភាពកំហុស(តាវហ្ពាត់)រហូតដល់ស្លាប់ រូបគេសក្តិសមបំផុតនឹងទទួលទណ្ឌកម្មពីអល់ឡោះជាម្ចាស់ដោយការហាមរូបគេមិនឱ្យបានផឹកវានៅក្នុងឋានសួគ៌។

Benefits from the Hadith

1. ហេតុផលនៃការដាក់បម្រាមចំពោះស្រា គឺដោយសារតែវាធ្វើឱ្យស្រវឹង។ ដូចនេះ អ្វីក៏ដោយដែលធ្វើឱ្យស្រវឹង មិនថាជាប្រភេទអ្វីក៏ដោយ គឺត្រូវបានហាមឃាត់។
2. អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានដាក់បម្រាមចំពោះស្រាដោយសារតែវាផ្តល់នូវគ្រោះថ្នាក់ និងផលប៉ះពាល់យ៉ាងធំធេង។
3. ការបានសេពសុរានៅក្នុងឋានសួគ៌ គឺជាភាពរីករាយ និងឧបការគុណដ៏ពេញលេញ។
4. អ្នកដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងមិនឲ្យផឹកស្រានៅក្នុងលោកិយនេះ អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងហាមឃាត់រូបគេមិនឱ្យផឹកវានៅក្នុងឋានសួគ៌ ព្រោះការតបស្នង គឺអាស្រ័យទៅលើទង្វើ។
5. ជំរុញឲ្យរួសរាន់សារភាពកំហុសពីបាបកម្មមុនពេលសេចក្តីស្លាប់មកដល់។