Hadith: (ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលព្រឹកនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលល្ងាចនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំបានរស់ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់ និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំត្រូវរស់ឡើងវិញ)។

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ إِذَا أَصْبَحَ: «اللهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ» وَإِذَا أَمْسَى قَالَ: «بِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ» قَالَ: وَمَرَّةً أُخْرَى: «وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ».
[حسن] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي في الكبرى وابن ماجه] - [السنن الكبرى للنسائي: 10323]

អំពី អាពូហ៊ូរ៉យរ៉ោះ رضي الله عنه អំពីណាពី ﷺ
ពិតណាស់ លោកតែងសូត្រនៅពេលព្រឹកថា៖ اللهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ (ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលព្រឹកនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលល្ងាចនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំបានរស់ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់ និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំត្រូវរស់ឡើងវិញ)។ ហើយនៅពេលល្ងាច លោកសូត្រថា៖ بِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ (ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលល្ងាចនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំបានរស់រាន ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់ និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំត្រូវរស់ឡើងវិញ)។ ហើយពេលខ្លះទៀត លោកសូត្រថា៖ “وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ” (និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលជាកន្លែងវិលត្រឡប់)”។
[حسن] - - [السنن الكبرى للنسائي - 10323]

Explanation

ណាពី ﷺ នៅពេលណាដែលព្រឹកមកដល់ ពោលគឺ ចាប់ពីពេលដែលហ្វាជើរ(សេតារុណ)រះ លោកតែងសូត្រថា៖
اللهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ (ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលព្រឹកនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលល្ងាចនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំបានរស់ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់ និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំត្រូវរស់ឡើងវិញ) ដែលមានអត្ថន័យដូចខាងក្រោម៖ “اللهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا” (ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលព្រឹកនេះ)៖ ពោលគឺ យើងខ្ញុំមកដល់ពេលព្រឹកនេះដោយស្ថិតក្រោមការការពាររបស់ទ្រង់ ហ៊ុមព័ទ្ធដោយឧបការគុណរបស់ទ្រង់ មមាញឹកដោយការរឭកដល់ទ្រង់ សុំជំនួយតាមរយៈព្រះនាមរបស់ទ្រង់ គ្របដណ្តប់ដោយការចង្អុលបង្ហាញរបស់ទ្រង់ ធ្វើចលនាបានដោយអានុភាព និងឫទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់។ “وَبِكَ أَمْسَيْنَا” (ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលល្ងាចនេះ)៖ អត្ថន័យដូចបានលើកឡើងនាពេលព្រឹកដែរ គ្រាន់តែដូរពីពេលព្រឹកមកពេលល្ងាចវិញ។ “وَبِكَ نَحْيَا” (ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំបានរស់)៖ ពោលគឺ ដោយសារព្រះនាមរបស់ទ្រង់ គឺ “المُحْيِي” (អ្នកដែលធ្វើឲ្យរស់) ដែលយើងខ្ញុំបានរស់។ “وَبِكَ نَمُوتُ” (ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់)៖ ពោលគឺ ដោយសារព្រះនាមរបស់ទ្រង់ គឺ “المُميت” (អ្នកដែលធ្វើឲ្យស្លាប់) ដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់។ “وَإِلَيْكَ النُّشُورُ” (និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំត្រូវរស់ឡើងវិញ)៖ ពោលគឺការរស់ឡើងវិញបន្ទាប់ពីស្លាប់។ ការបែកបាក់គ្នាបន្ទាប់ពីការជួបជុំ គឺជាស្ថានភាពដែលយើងនឹងជួបប្រទះជានិច្ចនៅគ្រប់ពេលវេលា និងគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់។ យើងមិនអាចគេចវេះពីវាបាន ហើយក៏មិនអាចបំបែកចេញពីវាបានដែរ។
ហើយនៅពេលដែលពេលល្ងាចមកដល់ ពោលគឺបន្ទាប់ពីពេលរសៀល(អាសើរ) ណាពី ﷺ លោកសូត្រថា៖ “بِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ” (ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលល្ងាចនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំបានរស់ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់ និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលជាកន្លែងវិលត្រឡប់)។ ទ្រង់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់នៅក្នុងលោកនេះ និងជាកន្លែងវិលត្រឡប់នៅថ្ងៃបរលោក។ ទ្រង់គឺអ្នកដែលផ្តល់ជីវិតដល់ខ្ញុំ ហើយក៏ជាអ្នកដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំស្លាប់ដូចគ្នាដែរ។

Benefits from the Hadith

1. ស៊ូណិតសូត្រទូអានេះនៅពេលព្រឹកនិងពេលល្ងាច ដើម្បីជាការអនុវត្តតាមគំរូណាពី ﷺ ។
2. ខ្ញុំបម្រើអល់ឡោះត្រូវបង្ហាញពីភាពតោកយ៉ាក ខ្វះខាតរបស់ខ្លួនទៅកាន់អល់ឡោះជាម្ចាស់គ្រប់ពេលវេលា និងគ្រប់ស្ថានភាព។
3. ពេលវេលាដែលល្អបំផុតសម្រាប់ការហ្ស៊ីកៀរគឺ៖ នៅពេលព្រឹក៖ ចាប់ពីពេលស៊ូពុស រហូតដល់ថ្ងៃរះ និងពេលល្ងាច ចាប់ពីក្រោយពេលអាសើរ រហូតដល់មុនពេលថ្ងៃលិច។ ប្រសិនបើគេសូត្រក្រោយពេលនោះ ពោលគឺ សូត្រនៅពេលព្រឹកក្រោយពេលថ្ងៃរះខ្ពស់ក៏បាន សូត្រក្រោយហ្ស៊ូហូររួចក៏បាន ហើយសូត្រក្រោយម៉ាហ្គ្រឹបរួចក៏បានដែរ ព្រោះទាំងនោះគឺជាពេលវេលាសម្រាប់ការហ្ស៊ីកៀរ។
4. ពាក្យថា៖ “وَإِلَيْكَ النُّشُورُ” (និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំត្រូវរស់ឡើងវិញ) គឺសមស្របនឹងពេលព្រឹក ដោយសារវាជាការរំលឹករូបគេអំពីការមានជីវិត និងការបង្កើតឲ្យរស់ឡើងវិញដ៏មហិមា នៅពេលដែលមនុស្សទាំងឡាយបានស្លាប់ ហើយត្រូវបានគេបង្កើតឲ្យរស់ឡើងវិញនាថ្ងៃបរលោក។ ដូចនេះ ពេលព្រឹក គឺជាការបង្កើតឲ្យរស់ឡើងវិញជាថ្មី ជាថ្ងៃថ្មីដែលព្រលឹងត្រូវបានគេបង្វិលត្រឡប់មកវិញ ហើយមនុស្សចេញធ្វើសកម្មភាព និងដកដង្ហើមនៅព្រឹកថ្មីនេះដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់បានបង្កើតមកដើម្បីឲ្យវាក្លាយជាសាក្សីចំពោះកូនចៅរបស់អាហ្ទាំ និងដើម្បីឲ្យពេលវេលារបស់គេ គឺជាឃ្លាំងសម្រាប់ទង្វើរបស់គេ។
5. ពាក្យថា៖ “وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ” (និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលជាកន្លែងវិលត្រឡប់) គឺសមស្របនឹងពេលល្ងាច ខណៈដែលមនុស្សទាំងឡាយវិលត្រឡប់ពីការងារ និងពីការចេញសកម្មភាពបម្រើផលប្រយោជន៍ និងការរស់នៅរបស់ពួកគេ ដោយពួកគេត្រឡប់ទៅផ្ទះរបស់ខ្លួន និងសម្រាកកាយក្រោយពីបានបែកគ្នា។ ដូចនេះ វារំលឹកអំពីការវិលត្រឡប់ទៅកាន់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដ៏មហាខ្ពង់ខ្ពស់ដែលជាកន្លែងវិលត្រឡប់។