عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ رضي الله عنهما أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«إِذَا دَخَلَ الرَّجُلُ بَيْتَهُ، فَذَكَرَ اللهَ عِنْدَ دُخُولِهِ وَعِنْدَ طَعَامِهِ، قَالَ الشَّيْطَانُ: لَا مَبِيتَ لَكُمْ، وَلَا عَشَاءَ، وَإِذَا دَخَلَ، فَلَمْ يَذْكُرِ اللهَ عِنْدَ دُخُولِهِ، قَالَ الشَّيْطَانُ: أَدْرَكْتُمُ الْمَبِيتَ، وَإِذَا لَمْ يَذْكُرِ اللهَ عِنْدَ طَعَامِهِ، قَالَ: أَدْرَكْتُمُ الْمَبِيتَ وَالْعَشَاءَ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2018]
المزيــد ...
អំពី ជើពៀរ ពិន អាប់ទុលឡោះ رضي الله عنهما ពិតណាស់ គាត់បានឮណាពី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“នៅពេលដែលបុរសម្នាក់ចូលក្នុងផ្ទះរបស់ខ្លួន ហើយបានរលឹកដល់អល់ឡោះទាំងនៅពេលចូល និងនៅពេលទទួលទានអាហារ នោះស្ហៃតននឹងនិយាយថា៖ គ្មានកន្លែងស្នាក់នៅ និងអាហារសម្រាប់ពួកអ្នកឡើយ។ តែប្រសិនបើគេចូលដោយមិនបានរលឹកដល់អល់ឡោះនៅពេលចូលទេនោះ ស្ហៃតននឹងនិយាយថា៖ ពួកអ្នកមានកន្លែងស្នាក់នៅហើយយប់នេះ។ ហើយប្រសិនបើគេមិនរលឹកដល់អល់ឡោះនៅពេលទទួលទានអាហារទៀត វា នឹងនិយាយថា៖ ពួកអ្នកមានទាំងកន្លែងស្នាក់នៅ និងអាហារ”។
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2018]
ណាពី ﷺ លោកបានបង្គាប់ប្រើឱ្យហ្ស៊ីកៀរ រឭកដល់អល់ឡោះជាម្ចាស់នៅពេលចូលផ្ទះ និងមុនពេលទទួលទានអាហារ។ ជាការពិតណាស់ នៅពេលដែលគេរឭកដល់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដោយសូត្រថា៖ “بسم الله” (ក្នុងនាមអល់ឡោះ)នៅពេលចូលផ្ទះ និងមុនពេលចាប់ផ្តើមទទួលទានអាហារនោះ ស្ហៃតននឹងប្រាប់ទៅកាន់បរិវាររបស់វាថា ពួកអ្នកគ្មានសំណាងទទួលបានកន្លែងស្នាក់នៅ និងអាហារទទួលទាននៅក្នុងផ្ទះនេះឡើយ ព្រោះម្ចាស់ផ្ទះបានការពារខ្លួនពីពួកអ្នកដោយការហ្ស៊ីកៀរ រឭកដល់អល់ឡោះជាម្ចាស់។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើគេចូលផ្ទះរបស់ខ្លួនដោយមិនរឭកដល់អល់ឡោះជាម្ចាស់នៅពេលចូល និងនៅពេលទទួលទានអាហារទេនោះ ស្ហៃតននឹងប្រាប់បរិវាររបស់វាថា ជាការពិតណាស់ ពួកគេមានទាំងកន្លែងស្នាក់នៅ និងអាហារហូបចុកនៅក្នុងផ្ទះនេះ។