ჰადისი: ღმერთო ჩემო, მაპატიე ჩემი ცოდვა და ჩემი უმეცრება, ჩემი უზომობა/ზღვარს გადასვლა ჩემს ყველა საქმეში და ის, რაც შენ ჩემზე უკეთ იცი! ო, ალლაჰ, მაპატიე ის, რაც შეცდომით გავაკეთე, რაც განზრახ ჩავიდინე, ჩემი უმეცრება და ის, რაც ხუმრობით გავაკეთე, რადგან ეს ყველაფერი ჩემთვის დამახასიათებელია! ო, ალლაჰ, მაპატიე ის, რაც ადრე ჩავიდინე და რაც ჯერ არ ჩამიდენია, ის, რაც ფარულად გავაკეთე და რაც აშკარად გავაკეთე! შენ ხარ ის, ვინც წინ წევს და შენ ხარ ის, ვინც უკან წევს, და შენ ყოვლისშემძლე ხარ!

عَنِ أَبِي مُوسَى رضي الله عنه، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ كَانَ يَدْعُو بِهَذَا الدُّعَاءِ:
«رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي وَجَهْلِي، وَإِسْرَافِي فِي أَمْرِي كُلِّهِ، وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي خَطَايَايَ، وَعَمْدِي وَجَهْلِي وَهَزْلِي، وَكُلُّ ذَلِكَ عِنْدِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ، أَنْتَ المُقَدِّمُ وَأَنْتَ المُؤَخِّرُ، وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6398]

გადმოცემულია აბუ მუსასგან (ალლაჰი იყოს მისთ კმაყოფილი), რომ მოციქული (ალლაჰის მშვიდობა და კურთხევა მას) წარმოთქვამდა ამ დუას:
«ღმერთო ჩემო, მაპატიე ჩემი ცოდვა და ჩემი უმეცრება, ჩემი უზომობა/ზღვარს გადასვლა ჩემს ყველა საქმეში და ის, რაც შენ ჩემზე უკეთ იცი! ო, ალლაჰ, მაპატიე ის, რაც შეცდომით გავაკეთე, რაც განზრახ ჩავიდინე, ჩემი უმეცრება და ის, რაც ხუმრობით გავაკეთე, რადგან ეს ყველაფერი ჩემთვის დამახასიათებელია! ო, ალლაჰ, მაპატიე ის, რაც ადრე ჩავიდინე და რაც ჯერ არ ჩამიდენია, ის, რაც ფარულად გავაკეთე და რაც აშკარად გავაკეთე! შენ ხარ ის, ვინც წინ წევს და შენ ხარ ის, ვინც უკან წევს, და შენ ყოვლისშემძლე ხარ!»
[სანდო (საჰიჰ)] - [შეთანხმებული] - [საჰიჰ ალ-ბუხარი - 6398]

განმარტება

მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ერთ-ერთი ყველაზე ყოვლისმომცველი დუა იყო მისი სიტყვები:
„ჩემო ღმერთო, მაპატიე ჩემი შეცდომები,“ „ჩემი ცოდვები“ „და ჩემი უმეცრება,“ და ის, რაც უმეცრობით ჩავიდინე.
„გადაჭარბება ჩემს ყველა საქმეში“ — ეს არის ჩემი ნაკლი და დაშვებული ზღვარის გადაჭარბება.
„და ის, რაც შენ ჩემზე უკეთ იცი!“ — ანუ, ო, ალლაჰ, ის, რაც შენთვის ცნობილია, მაგრამ მე ის დამავიწყდა.
„ო, ალლაჰ, მაპატიე ის, რაც შეცდომით ჩავიდინე, და ის, რაც განზრახ გავაკეთე“ — ანუ, ის ცოდვები, რომლებიც გავაკეთე შეგნებულად და მათი ცოდვილობის ცოდნით.
„(რაც გავაკეთე) ხუმრობით და სერიოზულად“ — ანუ, რაც ხუმრობით ვთქვი და რაც ორივე მდგომარეობაში, ხუმრობით თუ სერიოზულად, გამომდინარეობდა ჩემგან.
„რადგან ეს ყველაფერი ჩემთვის დამახასიათებელია“ — ანუ ეს მოიცავს ყველა ნახსენებ ცოდვასა და ნაკლოვანებას, რომელსაც ვჩადივარ.
„ო, ალლაჰ, მაპატიე ის, რაც ადრე ჩავიდინე“ — რაც წარსულში ჩავიდინე, „და ის, რაც ჯერ არ ჩამიდენია“ — რაც მომავალში შეიძლება ჩავიდინო.
„და ის, რაც ფარულად გავაკეთე“ — ანუ ის, რაც დავმალე, „და ის, რაც აშკარად გავაკეთე“ — რაც ღიად ჩავიდინე.
„შენ ხარ ის, ვინც წინ წევს, და შენ ხარ ის, ვინც უკან წევს“ — შენ წინ წევ შენი ქმნილებებიდან იმათ, ვისაც ინებებ, აძლევ მათ შენს წყალობას და წარმატებას შენთვის სასურველ საქმეებში, და უკან წევ იმათ, ვისაც ინებებ, აკლებ მათ ამ ყველაფერს. არავინ შეძლებს მოაახლოოს ის, ვინც შენ დააშორე, და არავინ შეძლებს დააშოროს ის, ვინც შენ მოაახლოე (არაფერში).
„და შენ ყოვლისშემძლე ხარ!“ — შენ ფლობ სრულყოფილ ძალაუფლებას და სრულ ნებას, სრულყოფილად აღასრულებ ყველაფერს, რასაც ინებებ.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. ამ დუას ღირსება მის სიდიადესა და ყოვლისმომცველობაში მდგომარეობს, ამიტომ საჭიროა გულმოდგინედ მისი წარმოთქმა, მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მაგალითზე მიყოლით.
2. აკრძალულია ზედმეტი ხარჯვა, და ვინც ზედმეტად ხარჯავს, დაისჯება.
3. უზენაესი უკეთ იცნობს ადამიანს, ვიდრე თავად იგი. ამიტომ, ადამიანმა უნდა მიანდოს თავისი საქმეები ალლაჰს, რადგან ის შეიძლება ცდებოდეს ისე, რომ ამას ვერც კი აცნობიერებდეს.
4. ადამიანმა შეიძლება აგოს პასუხი თავის ხუმრობებზე ისევე, როგორც სერიოზულ ქმედებებზე. ამიტომ, მან უნდა გამოიჩინოს სიფრთხილე თავის გართობასა და ხუმრობაში.
5. იბნ ჰაჯარ ალ-ასყალანიმ თქვა: "მე არ შემხვედრია არც ერთ წყაროში, სადაც მითითებულია ამ დუას წარმოთქმის კონკრეტული ადგილი. თუმცა, უმეტესად მისი ხსენება დაკავშირებულია ლოცვის ბოლო ნაწილთან... მოციქული მას წარმოთქვამდა ღამის ლოცვაში, და ასევე ითქვა, რომ ის წარმოთქვამდა მას ლოცვის ბოლოს. თუმცა, არსებობს აზრთა სხვადასხვაობა იმასთან დაკავშირებით, წარმოთქვამდა თუ არა მას სალამამდე თუ სალამის შემდეგ? ეს ორივე ვარიანტი არსებობს".
6. სვამენ კითხვას, „თუ მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) უშეცდომოა, რატომ სთხოვდა პატიებას?“ ამაზე რამდენიმე ახსნა არსებობს: მოციქული სთხოვდა ალლაჰს პატიებას, როგორც მოკრძალების და თავმდაბლობის გამოხატულებას. შესაძლოა, მოციქული განიხილავდა სრულყოფილების ვერდასრულებას ან საუკეთესოს მიტოვებას, როგორც "ცოდვას." შესაძლოა, ეს ეხებოდა მცირე შეცდომებს, რომლებიც დაუდევრობის ან დავიწყების შედეგად ხდებოდა და არ ეწინააღმდეგებოდა მის წინასწარმეტყველურ სრულყოფილებას. შესაძლოა, დუა ეხებოდა იმ მოვლენებს, რომლებიც წინასწარმეტყველებამდე მოხდა. პატიების თხოვნა ასევე შეიძლება განიხილებოდეს, როგორც თაყვანისცემის აქტი, რომელიც სრულდება არა მხოლოდ ცოდვების საპატიებლად, არამედ როგორც რწმენის გამოხატულება. მოციქული ამის მაგალითით თავის თემს (უმმას) აცნობებდა, რომ მათ არასდროს უნდა იგრძნონ თავი დაცულად ალლაჰის სასჯელისგან და მუდმივად უნდა სთხოვონ მას პატიება.