بروز رسانی: اگر آب دو قُله باشد، نجاست را به خود نمی‌گیرد

عَن عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنِ الْمَاءِ وَمَا يَنُوبُهُ مِنَ الدَّوَابِّ وَالسِّبَاعِ، فَقَالَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«إِذَا كَانَ الْمَاءُ قُلَّتَيْنِ لَمْ يَحْمِلِ الْخَبَثَ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي وابن ماجه وأحمد] - [سنن أبي داود: 63]

از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که می‌گوید: از رسول الله صلی الله علیه وسلم دربارهٔ [پاکیِ] آبی پرسیده شد که حیوانات و درندگان از آن می‌نوشند یا در آن ادرار و مدفوع می‌کنند. پس ایشان صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«إِذَا كَانَ الْمَاءُ قُلَّتَيْنِ لَمْ يَحْمِلِ الْخَبَثَ»: «اگر آب دو قُله باشد، نجاست را به خود نمی‌گیرد».
[صحیح است] - - [سنن أبي داود - 63]

شرح

از پیامبر صلی الله علیه وسلم دربارهٔ حکم پاکی آبی پرسیده شد که حیوانات و درندگان از آن می‌نوشند و استفاده‌های دیگری می‌کنند. پس ایشان صلی الله علیه وسلم فرمودند: «اگر مقدار آب از دو کوزهٔ بزرگ بیشتر باشد یعنی معادل ۲۱۰ لیتر، آب زیاد محسوب می‌شود و نجس نمی‌گردد، مگر آنکه یکی از سه وصف آن یعنی رنگ یا طعم یا بوی آن به واسطهٔ نجاست تغییر یابد.

از نکات این حدیث

1. در صورتی که یکی از سه وصف آب - رنگ یا مزه یا بو - با نجاست تغییر یابد، نجس شده است؛ و این حدیث بر حسب آنچه غالبا روی می‌دهد ذکر شده است نه از باب تعیین. (یعنی غالبا آبی که اینقدر باشد، دچار تغییر نمی‌شود و نجس نمی‌گردد).
2. علما بر این مساله اجماع دارند که اگر آب بر اثر نجاست دچار تغییر شود، مطلقا نجس خواهد شد؛ کم باشد یا زیاد.