Hadis: “Koji god musliman, kada nastupi neki od obaveznih namaza, na najpotpuniji način uzme abdest...”

عَنْ عُثْمَانَ رضي الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:

«مَا مِنَ امْرِئٍ مُسْلِمٍ تَحْضُرُهُ صَلَاةٌ مَكْتُوبَةٌ فَيُحْسِنُ وُضُوءَهَا وَخُشُوعَهَا وَرُكُوعَهَا، إِلَّا كَانَتْ كَفَّارَةً لِمَا قَبْلَهَا مِنَ الذُّنُوبِ، مَا لَمْ يُؤْتِ كَبِيرَةً، وَذَلِكَ الدَّهْرَ كُلَّهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم]

Osman b. Affan, radijallahu anhu, prenosi da je čuo Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, kako kaže: "c2">“Koji god musliman, kada nastupi neki od obaveznih namaza, na najpotpuniji način uzme abdest, a zatim skrušeno klanja, na najljepši način obavljajući rukū – pregibanje u namazu, taj namaz bit će mu iskup za počinjene grijehe, pod uvjetom da nije učinio neki od velikih grijeha. Ovo važi za sva vremena.”
Vjerodostojan - Hadis bilježi imam Muslim

Objašnjenje

Riječi: "c2">“koji god musliman”, odnose se i na ženu muslimanku; "c2">“kada nastupi neki od obaveznih namaza”, tj. kada nastupi vrijeme nekog od propisanih namaza i musliman bude obavezan da ga klanja; "c2">“na najpotpuniji način uzme abdest”, tj. uzme ga na šerijatski ispravan način; "c2">“skrušeno ga klanja, na najljepši način obavljajući rukū – pregibanje u namazu”, ali izvršavajući potpuno i lijepo i ostale farzove i sunnete namaza. Pod najpotpunijim načinom uzimanja abdesta misli se na to da se abdest uzima tako da izvršavaju farzovi i sunneti abdesta, dakle da se uzima onako kako je propisano, a skrušenost u namazu podrazumijeva da se namaz obavlja upotpunjavajući ruknove namaza, i ovako obavljen namaz, prije kojeg je lijepo uzet abdest, čovjeku će "c2">“biti iskup”, tj. iskupit će ga "c2">“za počinjene grijehe”, a ovdje se pod grijesima misli na male grijehe; "c2">“ako nije učinio neki od velikih grijeha”, tj. ako nije činio djela koja se smatraju velikim grijesima. Riječima: "c2">“i to važi za sva vremena”, ukazuje se na to da će namaz u svakom vremenu biti iskup za male grijehe, odnosno ovim riječima ukazuje se na to da se ovo ne odnosi samo na vrijeme Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i njegovih ashaba, radijallahu anhum, nego da se odnosi i na sva druga vremena.