عَنْ عُثْمَانَ رضي الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«مَا مِنَ امْرِئٍ مُسْلِمٍ تَحْضُرُهُ صَلَاةٌ مَكْتُوبَةٌ فَيُحْسِنُ وُضُوءَهَا وَخُشُوعَهَا وَرُكُوعَهَا، إِلَّا كَانَتْ كَفَّارَةً لِمَا قَبْلَهَا مِنَ الذُّنُوبِ، مَا لَمْ يُؤْتِ كَبِيرَةً، وَذَلِكَ الدَّهْرَ كُلَّهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 228]
المزيــد ...
हे उस्मान यांच्याकडून सांगण्यात आले आहे, अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असेल, मी अल्लाहच्या मेसेंजरला ऐकले, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, असे वर्णन करा:
"ज्याला अनिवार्य प्रार्थनेची वेळ मिळते, नंतर चांगल्या प्रकारे अशुद्धी केली जाते, मनापासून प्रार्थना केली जाते आणि नमन (आणि दंडवत) चांगले होते, म्हणून ही प्रार्थना त्याच्या पूर्वीच्या पापांसाठी प्रायश्चित्त असेल, जोपर्यंत त्याने मोठे पाप केले नाही आणि ते नेहमीच असेच असेल.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 228]
अल्लाहचे प्रेषित (शांतता आणि आशीर्वाद) म्हणाले की, ज्या मुस्लिमाला अनिवार्य प्रार्थनेचा सामना करावा लागतो त्याने पूर्णपणे आणि पूर्णपणे वुझ केले पाहिजे, मग त्याने नम्रतेने अशा प्रकारे प्रार्थना केली पाहिजे की त्याचे हृदय आणि शरीराचे अवयव अल्लाहकडे निर्देशित केले जातील आणि त्याने दैवी महिमा आपल्या मनात आणि हृदयात उपस्थित ठेवावे आणि नमन आणि दंडवत इत्यादी प्रार्थना केल्या पाहिजेत, म्हणून ही प्रार्थना मागील किरकोळ पापांची प्रायश्चित्त बनते, जर कोणी मोठे पाप केले नाही, हे लक्षात ठेवले पाहिजे की हा गुण प्रत्येक वेळी आणि प्रत्येक प्रार्थनेसाठी सामान्य आहे.