Hadis: da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, zadnjih deset dana svakog ramazana, do kraja svoga života, boravio u itikafu. Nakon njega to su činile i njegove supruge.

عن عائشة رضي الله عنها : «أن رسول الله صلى الله عليه وسلم كان يعتكف في الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ من رمضان، حتى توفاه الله عز وجل ، ثم اعتكف أزواجه بعده». وفي لفظ «كان رسول الله صلى الله عليه وسلم يَعتكِفُ في كلِّ رمضان، فإذا صلى الغَدَاةَ جاء مكانه الذي اعْتَكَفَ فيه».
[صحيح] - [الرواية الأولى متفق عليها. الرواية الثانية رواها البخاري]

Prenosi Aiša, radijallahu 'anha, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, zadnjih deset dana svakog ramazana, do kraja svoga života, boravio u itikafu. Nakon njega to su činile i njegove supruge. U drugoj predaji stoji: “Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, svakog ramazana je bio u itikafu. Kada bi klanjao sabah, otišao bi u prostor koji je predvidio za itikaf.”
[Vjerodostojan] - [Hadis bilježi imam Buhari - Muttefekun alejh]

Objašnjenje

Aiša, radijallahu 'anha, saopštava da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, boravio u itikafu zadnjih deset dana mjeseca ramazana, tražeći tako noć Kadr, nakon što je saznao da se ona nalazi u tim noćima. On je to svaki ramazan činio, sve do svoje smrti. Ona je ukazala da taj propis nije dokinut, niti da je specifičan samo za Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, jer su nakon njega to činile i njegove supruge. U drugoj verziji ona pojašnjava da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nakon što je klanjao sabah, ulazio u mjesto koje je odredio za itikaf, kako bi se posvetio ibadetu, a ibadetu se ne može posvetiti osim ako se prekinu veze sa stvorenjima. Tejsirul-allam, str. 351., Tenbihul-efham, 3/476., Te'sisul-ahkam, 3/296.