عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما:
أَنَّ نَبِيَّ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَقُولُ عِنْدَ الْكَرْبِ: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَرَبُّ الْأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 2730]
المزيــد ...
ইবনে আব্বাছ ৰাদ্বিয়াল্লাহু আনহুমাৰ পৰা বৰ্ণিত যে,
নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে কঠিন পৰিস্থিতিত এই দুআ পাঠ কৰিছিলঃ "লা ইলাহা ইল্লাল্লাহুল আজীমুল হালীম। লা ইলাহা ইল্লাল্লাহু ৰাব্বুল আৰশ্বিল আজীম। লা ইলাহা ইল্লাল্লাহু ৰাব্বুছ ছামাৱাতি অৰাব্বুল আৰজি অৰাব্বুল আৰশ্বিল কাৰীম।" অৰ্থঃ আল্লাহৰ বাহিৰে আন কোনো সত্য উপাস্য নাই, তেওঁ মহান, পৰম সহনশীল। আল্লাহৰ বাহিৰে আন কোনো সত্য উপাস্য নাই, তেওঁ মহা আৰচৰ অধিপতি। আল্লাহৰ বাহিৰে আন কোনো সত্য উপাস্য নাই, তেওঁ আকাশমণ্ডলৰ প্ৰতিপালক আৰু তেওঁ পৃথিৱীৰ প্ৰতিপালক, লগতে সন্মানীয় মহা সিংহাসনৰ প্ৰতিপালক।
[ছহীহ] - [(মুত্তাফাক আলাইহ {বুখাৰী মুছলিম})] - [ছহীহ মুছলিম - 2730]
নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে বিপদ-আপদৰ সময়ত তথা কঠিন পৰিস্থিতিত এই দুআ পাঠ কৰিছিল। যাৰ ভাৱাৰ্থ হৈছেঃ «لا إله إلا الله» আল্লাহৰ বাহিৰে আন কোনো সত্য উপাস্য নাই। «العظيم» মহা সন্মানৰ অধিকাৰী, সত্ত্বাগতভাৱে, গুণগতভাৱে আৰু কৰ্মগতভাৱে। «الحليم» সহনশীল, যিয়ে গুনাহগাৰ বান্দাক শাস্তি প্ৰদানত খৰধৰ নকৰে, বৰং অৱকাশ দিয়ে। আনকি কেতিয়াবা কেতিয়াবা উপযুক্ত হোৱাৰ পিছতো তাক ক্ষমা কৰি দিয়ে। তেওঁ সকলো ক্ষেত্ৰতেই ক্ষমতাৱান। «لا إله إلا الله رب العرش العظيم» তেৱেঁই মহা সিংহাসনৰ সৃষ্টিকৰ্তা। «لا إله إلا الله رب السموات والأرض» তেৱেঁই আকাশমণ্ডল আৰু পৃথিৱীৰ সৃষ্টিকৰ্তা। লগতে উভয়ৰ মাজত থকা সকলো বস্তুৰ তেৱেঁই সৃষ্টিকৰ্তা আৰু ইয়াৰ মালিক, লগতে ইয়াৰ সংশোধনকাৰী। তেওঁ যিদৰে ইচ্ছা কৰে সেইদৰেই পৰিচালনা কৰে। «رب العرش الكريم» তেৱেঁই সন্মানীয় মহা আৰচৰ সৃষ্টিকৰ্তা তথা অধিপতি।