Pagpapanibago: {Kumain kami ng saḥūr kasama ng Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan). Pagkatapos tumindig siya papunta sa ṣalāh. Nagsabi ako: "Gaano katagal sa pagitan ng adhān at saḥūr?" Nagsabi siya: "Singtagal [ng pagbigkas] ng limampung talata [ng Qur'ān]."}

عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
تَسَحَّرْنَا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، ثُمَّ قَامَ إِلَى الصَّلاةِ، قُلْتُ: كَمْ كَانَ بَيْنَ الأَذَانِ وَالسَّحُورِ؟ قَالَ: قَدْرُ خَمْسِينَ آيَةً.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1921]

Ang saling ito ay nangangaiangan ng daddag na pagrerepaso at pagtutumpak..

Ayon kay Zayd bin Thābit (malugod si Allāh sa kanya) na nagsabi:
{Kumain kami ng saḥūr kasama ng Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan). Pagkatapos tumindig siya papunta sa ṣalāh. Nagsabi ako: "Gaano katagal sa pagitan ng adhān at saḥūr?" Nagsabi siya: "Singtagal [ng pagbigkas] ng limampung talata [ng Qur'ān]."}
[Tumpak] - [Napagkaisahan ang katumpakan] - [صحيح البخاري - 1921]

Ang pagpapaliwanag

Kumain ng saḥūr ang ilan sa mga Kasamahan (malugod si Allāh sa kanila) kasama ng Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan). Pagkatapos tumindig siya (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) papunta sa ṣalāh sa madaling-araw. Kaya nagsabi si Anas kay Zayd bin Thābit (malugod si Allāh sa kanya): "Gaano katagal ang sukat ng panahon sa pagitan ng adhān at pagtatapos ng saḥūr?" Nagsabi naman si Anas: "Ang sukat ng pagbigkas ng limampung talata [ng Qur'ān], na katamtaman na hindi mahaba ni maikli at hindi isang pagbigkas na mabilis ni mabagal."

من فوائد الحديث

1. Ang kalamangan ng pagpapahuli ng pagkain ng saḥūr hanggang sa malapit bago magmadaling-araw; dahil kapag nagpahuli nito, ang kapakinabangan ng katawan mula rito ay higit na matindi at ang pagpapakinabang nito roon sa araw ay higit na marami.
2. Ang sigasig ng mga Kasamahan sa pagtitipon sa Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) upang magpakatuto sila mula sa kanya.
3. Ang kagandahan ng pakikihalubilo ng Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) sa mga Kasamahan niya yayamang siya noon ay kumakain kasama nila.
4. Ang oras ng pagtigil sa pagkain (imsāk) ay ang pagsapit ng madaling-araw.
5. Ang sabi niyang "Gaano katagal sa pagitan ng adhān at saḥūr?" ay tumutukoy sa pagitan ng saḥūr at iqāmah batay sa sabi niya sa iba pang hadith: "Gaano katagal sa pagitan ng pagtatapos ng dalawang ito: mula sa saḥūr ng dalawang ito at pagpasok ng dalawang ito sa ṣalāh?" Ang mga hadith ay nagpapakahulugan ang ilan sa mga ito sa iba sa mga ito.
6. Nagsabi si Al-Muhallab: Dito ay pagtatantiya sa mga oras sa pamamagitan ng mga gawain ng mga katawan. Ang mga Arabe noon ay nagtatantiya sa mga oras sa pamamagitan ng mga gawain, gaya ng sabi nila: "singtagal ng paggatas ng isang tupa at singtagal ng pagkatay ng isang kamelyo." Lumipat si Zayd bin Thābit (malugod si Allāh sa kanya) doon tungo sa pagtantiya sa pamamagitan ng pagbigkas bilang pagpapahiwatig na ang oras na iyon ay oras ng pagsamba sa pamamagitan ng pagbigkas [ng Qur'ān]. Kung sakaling sila ay nagtatantiya sa pamamagitan ng hindi gawain, talaga sanang nagsabi siya halimbawa, ng singtagal ng isang paglalakad o 3/5 ng isang oras.
7. Nagsabi si Abū Jamrah: Siya noon (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) ay nagsasaalang-alang sa kung ano ang pinakamalumanay sa Kalipunan niya saka ginagawa niya ito. Dahil kung sakaling hindi siya kumain ng saḥūr, talaga sanang sumunod sila sa kanya kaya magpapahirap ito sa iba sa kanila; at kung sakaling kumain siya ng saḥūr sa kalaliman ng gabi, talaga sanang nagpahirap din ito sa iba sa kanila kabilang sa sinumang nananaig dito ang pagtulog saka maaaring humantong ito sa pag-iwan ng ṣalāh sa madaling-araw o mangailangan ito ng pagpupunyagi sa pagpupuyat.