حديث: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى يَقُولُ لِأَهْلِ الجَنَّةِ: يَا أَهْلَ الجَنَّةِ؟ فَيَقُولُونَ: لَبَّيْكَ رَبَّنَا وَسَعْدَيْكَ، فَيَقُولُ: هَلْ رَضِيتُمْ؟ فَيَقُولُونَ: وَمَا لَنَا لاَ نَرْضَى وَقَدْ أَعْطَيْتَنَا مَا لَمْ تُعْطِ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ؟

عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الخُدْرِيِّ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى يَقُولُ لِأَهْلِ الجَنَّةِ: يَا أَهْلَ الجَنَّةِ؟ فَيَقُولُونَ: لَبَّيْكَ رَبَّنَا وَسَعْدَيْكَ، فَيَقُولُ: هَلْ رَضِيتُمْ؟ فَيَقُولُونَ: وَمَا لَنَا لاَ نَرْضَى وَقَدْ أَعْطَيْتَنَا مَا لَمْ تُعْطِ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ؟ فَيَقُولُ: أَنَا أُعْطِيكُمْ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ، قَالُوا: يَا رَبِّ، وَأَيُّ شَيْءٍ أَفْضَلُ مِنْ ذَلِكَ؟ فَيَقُولُ: أُحِلُّ عَلَيْكُمْ رِضْوَانِي، فَلاَ أَسْخَطُ عَلَيْكُمْ بَعْدَهُ أَبَدًا».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6549]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از ابو سعید خدری رضی الله عنه روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى يَقُولُ لِأَهْلِ الجَنَّةِ: يَا أَهْلَ الجَنَّةِ؟ فَيَقُولُونَ: لَبَّيْكَ رَبَّنَا وَسَعْدَيْكَ، فَيَقُولُ: هَلْ رَضِيتُمْ؟ فَيَقُولُونَ: وَمَا لَنَا لاَ نَرْضَى وَقَدْ أَعْطَيْتَنَا مَا لَمْ تُعْطِ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ؟ فَيَقُولُ: أَنَا أُعْطِيكُمْ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ، قَالُوا: يَا رَبِّ، وَأَيُّ شَيْءٍ أَفْضَلُ مِنْ ذَلِكَ؟ فَيَقُولُ: أُحِلُّ عَلَيْكُمْ رِضْوَانِي، فَلاَ أَسْخَطُ عَلَيْكُمْ بَعْدَهُ أَبَدًا». «الله متعال خطاب به بهشتيان می فرمايد: ای بهشتيان! آنان می گويند: لبيک ای پروردگار ما، آمادۀ خدمتيم. می فرمايد: آيا راضی و خشنود هستيد؟ می گويند: ای پروردگار ما! چرا راضی نباشيم؟ تو به ما نعمت هایی را ارزانی داشته ای که به هيچ يک از مخلوقاتت عنايت نکرده ای. الله متعال می فرمايد: آیا بهتر از این را به شما عطا نکنم؟ آنان می گويند: چه چيزی بهتر از اين است؟ می فرمايد: رضايت و خشنودی ام را شامل حال شما می گردانم و بعد از آن، هرگز از شما ناخشنود نمی شوم».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 6549]

توضیح

رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهند که الله متعال برای اهل بهشت می فرماید: «ای اهل بهشت؛ و آنان می گویند: (لبيك ربَّنا وسعديك)، به معنی یاری و کمک است، یعنی: پیوسته از تو یاری و کمک می خواهیم، الله متعال به آنها می فرماید: آیا راضی و خشنود هستید؟ آیا از این نعمت های جاویدان راضی هستید؟ می گویند: بلی راضی شدیم، چرا راضی نباشیم؟ در حالی که به ما نعمت هایی را داده ای که به هیچ یک از مخلوقات خود ارزانی نداشته ای! الله متعال می فرماید: آیا بهتر از این را به شما عطا نکنم؟ آنان می گويند: پروردگارا، چه چيزی بهتر از اين است؟! می فرمايد: رضايت و خشنودی ام را شامل حال شما می گردانم و بعد از آن، هرگز از شما ناخشنود نمی شوم.

از فوائد حدیث

1. سخن گفتن الله متعال همراه اهل بهشت.
2. مژدۀ الله متعال به اهل بهشت این ​​که او از آنان خشنود است، و روا داشتن خشنودی او از آنان و عدم ناخشنودی او از آنان.
3. هر کس که در بهشت است، با اختلاف جایگاه و منزلت های مختلف شان، از حالت خود راضی می باشند زیرا همه با یک کلمه پاسخ دادند و آن این که: چیزی را برای ما عطا نمودی که برای هیچ یک از مخلوق خود عطا نفرمودی.