حديث: قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَعْدَدْتُ لِعِبَادِي الصَّالِحِينَ، مَا لاَ عَيْنٌ رَأَتْ، وَلاَ أُذُنٌ سَمِعَتْ، وَلاَ خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَعْدَدْتُ لِعِبَادِي الصَّالِحِينَ، مَا لاَ عَيْنٌ رَأَتْ، وَلاَ أُذُنٌ سَمِعَتْ، وَلاَ خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ» قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ: اقْرَؤُوا إِنْ شِئْتُمْ: {فَلاَ تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ} [السجدة: 17].
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4779]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَعْدَدْتُ لِعِبَادِي الصَّالِحِينَ، مَا لاَ عَيْنٌ رَأَتْ، وَلاَ أُذُنٌ سَمِعَتْ، وَلاَ خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ» قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ: اقْرَؤُوا إِنْ شِئْتُمْ: {فَلاَ تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ} [السجدة: 17]. «الله متعال می فرمايد: برای بندگان نيکم، نعمت هایی (در بهشت) فراهم کرده ام که هيچ چشمی نديده، هيچ گوشی نشنيده و به قلب هيچ انسانی خطور نکرده است؛ اگر می خواهيد، اين آيه را بخوانيد: (فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ) [سجده:17] «هيچکس نمی داند چه پاداش های ارزشمندی که روشنی بخش چشم ها (و مايه ی شادمانی) است».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 4779]

توضیح

پیامبر صلی الله علیه وسلم خبر داده که الله تبارک و تعالی فرمود: من برای بندگان صالحم در بهشت نعمت هایی را آماده نموده که هیچ چشمی ندیده است؛ وهیچ گوشی نشنیده است، و به قلب هیچ بشری ماهیت آن خطور نکرده است. ابوهریره رضی الله عنه گفت: اگر خواسته باشید بخوانید:
{فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ} «هيچکس نمی داند چه پاداش های ارزشمندی که روشنی بخش چشم ها (و مايه ی شادمانی) است». [السجدة: 17].

از فوائد حدیث

1. این حدیث همان چیزی است که پیامبر صلی الله علیه وسلم از پروردگارش روایت می کند و آن را حدیث قدسی یا حدیث الهی می نامند، و این که لفظ و معنایش از جانب الله باشد، جز این که ویژگی های که قرآن را متمایز می کند ندارد، از قبیل عبادت با تلاوت آن، طهارت برای آن، تحدی، و اعجاز و غیره.
2. تشویق مردم به انجام طاعات و ترک منکرات؛ تا آنچه را که الله متعال برای بندگان صالحش آماده کرده را به دست آورد.
3. الله متعال ما را در کتاب خود و سنت رسولش از همه چیز که در بهشت هست ​​آگاه نکرده است، و آنچه را نمی دانیم از آنچه که می دانیم بزرگتر است.
4. بیان کمال نعمت های بهشت، ​​و اینکه اهل آن مسرت های عاری از ناراحتی و اضطراب را خواهند یافت.
5. متاع دنیا زودگذر است و آخرت بهتر و ماندگارتر است.