عن أَبِي حَازِمِ بْن دِينَارٍ:
أَنَّ رِجَالًا أَتَوْا سَهْلَ بْنَ سَعْدٍ السَّاعِدِيَّ، وَقَدِ امْتَرَوْا فِي الْمِنْبَرِ مِمَّ عُودُهُ، فَسَأَلُوهُ عَنْ ذَلِكَ، فَقَالَ: وَاللهِ إِنِّي لَأَعْرِفُ مِمَّا هُوَ، وَلَقَدْ رَأَيْتُهُ أَوَّلَ يَوْمٍ وُضِعَ، وَأَوَّلَ يَوْمٍ جَلَسَ عَلَيْهِ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، أَرْسَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَى فُلَانَةَ -امْرَأَةٍ من الأنصار قَدْ سَمَّاهَا سَهْلٌ-: «مُرِي غُلَامَكِ النَّجَّارَ أَنْ يَعْمَلَ لِي أَعْوَادًا أَجْلِسُ عَلَيْهِنَّ إِذَا كَلَّمْتُ النَّاسَ»، فَأَمَرَتْهُ فَعَمِلَهَا مِنْ طَرْفَاءِ الْغَابَةِ، ثُمَّ جَاءَ بِهَا، فَأَرْسَلَتْ إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَأَمَرَ بِهَا فَوُضِعَتْ هَاهُنَا، ثُمَّ رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّى عَلَيْهَا وَكَبَّرَ وَهُوَ عَلَيْهَا، ثُمَّ رَكَعَ وَهُوَ عَلَيْهَا، ثُمَّ نَزَلَ الْقَهْقَرَى، فَسَجَدَ فِي أَصْلِ الْمِنْبَرِ ثُمَّ عَادَ، فَلَمَّا فَرَغَ أَقْبَلَ عَلَى النَّاسِ فَقَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّمَا صَنَعْتُ هَذَا لِتَأْتَمُّوا وَلِتَعَلَّمُوا صَلَاتِي».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 917]
المزيــد ...
अबू हाझिम बिन दिनारच्या अधिकारावर:
काही लोक हजरत साहल बिन साद सादी यांच्याकडे आले, अल्लाह त्यांच्यावर प्रसन्न होऊ शकतो, आणि त्यांच्यामध्ये अल्लाहचा व्यासपीठ कोणत्या लाकडाचा आहे या विषयावर चर्चा झाली? त्याने हजरत साहलला याबद्दल विचारले, तेव्हा तो म्हणाला: अल्लाहची कबुली! ते कोणत्या लाकडापासून बनवले होते हे मला चांगले माहीत आहे. मी ते पहिल्या दिवशी पाहिले जेव्हा ते तयार केले होते आणि पहिल्या दिवशी जेव्हा अल्लाहचे मेसेंजर यांनी भेट दिली तेव्हा मी ते पाहिले, घटना अशी आहे की अल्लाहचे मेसेंजर, शांती सव्वा, यांनी एका अन्सारी स्त्रीला पाठवले, जिचे नाव साहल होते, ते म्हणाले: “तुझ्या सुतार गुलामाला माझ्यासाठी एक लाकडी व्यासपीठ बनवायला सांग, जेणेकरून मी लोकांना संबोधित करत असताना, त्यावर बसले पाहिजे, तेव्हा या महिलेने आपल्या गुलामाला हा आदेश दिला, म्हणून त्याने जंगलातील एका वटवृक्षातून एक (मिनबार) तयार केला आणि तिला सादर केला आणि तिने तो अल्लाहच्या मेसेंजर (स.) च्या सेवेत पाठविला, मग मी पाहिले की अल्लाहचे प्रेषित (ﷺ) त्याच्यासाठी प्रार्थना करू लागले. त्याने त्याच्यावर तकबीर तहरीमा म्हटले, मग त्याने त्याच्यावर नतमस्तक केले, मग माघार घेत तो खाली आला आणि व्यासपीठाच्या मुळाशी नतमस्तक झाला. नंतर पुन्हा व्यासपीठावर आले. मग जेव्हा त्याने प्रार्थना पूर्ण केली, तेव्हा तो लोकांकडे वळून म्हणाला: "लोक! मी हे सर्व यासाठी केले आहे की तुम्ही माझ्या उदाहरणाचे अनुसरण कराल आणि माझी प्रार्थना जाणून घ्या".
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 917]
एक व्यक्ती एका साहेबीकडे येऊन विचारले की, अल्लाहचे दूत (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांनी बांधलेला व्यासपीठ कोणत्या लाकडाचा होता? वास्तविक या संदर्भात त्यांच्यात चर्चा झाली, तेव्हा या साथीदाराने सांगितले की, त्याने एका अन्सारी महिलेला पाठवले, जिच्याकडे सुतार गुलाम होती, तिला तिच्या गुलामाला माझ्यासाठी एक व्यासपीठ बांधायला सांगा, ज्यावर मी बसून लोकांशी बोलू शकेन, तेव्हा या स्त्रीने तुझ्या आदेशाचे पालन करत आपल्या गुलामाला तुझ्यासाठी झावच्या झाडाच्या लाकडाचा व्यासपीठ बनवण्याची आज्ञा केली, जेव्हा व्यासपीठ तयार होते, तेव्हा महिलेने ते अल्लाहच्या मेसेंजरकडे पाठवले, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, मग तुमच्या आज्ञेने ते मशिदीच्या आतील जागेवर ठेवण्यात आले. त्यानंतर, अल्लाहचा मेसेंजर, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, त्यावर उभे राहून प्रार्थना केली, त्यावर उभे राहून त्यांनी तकबीर पठण केले, मग त्यावर उभे राहून रुकू केला, नंतर व्यासपीठावरून खाली उतरले आणि तोंड न वळवता मागे सरकले, व्यासपीठाजवळ सजदा केले आणि मग व्यासपीठावर आले, प्रार्थना संपल्यावर तो लोकांना उद्देशून म्हणाला: लोकहो! तुम्ही माझ्या मागे यावे आणि माझी प्रार्थना शिकावी म्हणून मी हे केले.