ჰადისი: ო, ხალხო! ჭეშმარიტად, მე ეს გავაკეთე იმისთვის, რომ მიბაძოთ ჩემს ქმედებას და ისწავლოთ ჩემი ლოცვა

عن أَبِي حَازِمِ بْن دِينَارٍ:
أَنَّ رِجَالًا أَتَوْا سَهْلَ بْنَ سَعْدٍ السَّاعِدِيَّ، وَقَدِ امْتَرَوْا فِي الْمِنْبَرِ مِمَّ عُودُهُ، فَسَأَلُوهُ عَنْ ذَلِكَ، فَقَالَ: وَاللهِ إِنِّي لَأَعْرِفُ مِمَّا هُوَ، وَلَقَدْ رَأَيْتُهُ أَوَّلَ يَوْمٍ وُضِعَ، وَأَوَّلَ يَوْمٍ جَلَسَ عَلَيْهِ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، أَرْسَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَى فُلَانَةَ -امْرَأَةٍ من الأنصار قَدْ سَمَّاهَا سَهْلٌ-: «مُرِي غُلَامَكِ النَّجَّارَ أَنْ يَعْمَلَ لِي أَعْوَادًا أَجْلِسُ عَلَيْهِنَّ إِذَا كَلَّمْتُ النَّاسَ»، فَأَمَرَتْهُ فَعَمِلَهَا مِنْ طَرْفَاءِ الْغَابَةِ، ثُمَّ جَاءَ بِهَا، فَأَرْسَلَتْ إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَأَمَرَ بِهَا فَوُضِعَتْ هَاهُنَا، ثُمَّ رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّى عَلَيْهَا وَكَبَّرَ وَهُوَ عَلَيْهَا، ثُمَّ رَكَعَ وَهُوَ عَلَيْهَا، ثُمَّ نَزَلَ الْقَهْقَرَى، فَسَجَدَ فِي أَصْلِ الْمِنْبَرِ ثُمَّ عَادَ، فَلَمَّا فَرَغَ أَقْبَلَ عَلَى النَّاسِ فَقَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّمَا صَنَعْتُ هَذَا لِتَأْتَمُّوا وَلِتَعَلَّمُوا صَلَاتِي».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 917]

აბუ ჰააზიმ იბნ დიინაარი გადმოსცემს:
რომ ვინმენი მივიდნენ საჰლ იბნ სა'დ ას-საა'იდისთან მას შემდეგ, რაც დაობდნენ იმაზე, რომელი ხისგან იყო დამზადებული მინბარი. მათ ჰკითხეს ამის შესახებ, და მან თქვა: "ვალლაჰი, ნამდვილად ვიცი, რისგანაა ის დამზადებული, რადგან თავად ვიხილე იგი იმ დღეს, როდესაც ის დააყენეს და როდესაც მასზე დაჯდა ალლაჰის მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას). მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გაგზავნა ადამიანი ერთ ქალთან, რომლის სახელიც საჰლმა დაასახელა, და გადასცა: «უთხარი შენს ხის ოსტატ-მონას, რომ გააკეთოს ჩემთვის ხისგან ბაქანი, რომელზეც დავჯდები, როდესაც ხალხს მივმართავ». მან უბრძანა თავის მონას, რომელმაც მინბარი დაამზადა ალ-ღაბას რეგიონიდან ჩამოტანილი ტამარიქსის ხისგან და მიიტანა მასთან. შემდეგ ქალმა ის გადასცა მოციქულს, რომლის ბრძანებითაც მინბარი იქვე დააყენეს. მე ვიხილე, როგორ აღასრულა ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ამ მინბარზე ლოცვა: მან წარმოთქვა თაქბირი, შეასრულა რუქუ'ი, შემდეგ ჩამოვიდა უკანსვლით მინბარის წინ და შეასრულა სეჯდა. შემდეგ ისევ ავიდა მინბარზე. როდესაც ლოცვა დაასრულა, ხალხს მიუბრუნდა და უთხრა: «ო, ხალხო! ჭეშმარიტად, მე ეს გავაკეთე იმისთვის, რომ მიბაძოთ ჩემს ქმედებას და ისწავლოთ ჩემი ლოცვა»
[სანდო (საჰიჰ)] - [შეთანხმებული] - [საჰიჰ ალ-ბუხარი - 917]

განმარტება

რამდენიმე კაცი მივიდა ერთ საჰაბასთან და ჰკითხა მას მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მინბარის შესახებ, თუ რისგან იყო ის დამზადებული? მათ შორის ამ საკითხზე კამათი და უთანხმოება მოხდა. საჰაბამ მათ აუხსნა, რომ შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გაგზავნა ქალთან ანსარებიდან, რომელსაც ჰყავდა დურგალი. მოციქულმა უთხრა ქალს: "უთხარი შენს მსახურს, დამიმზადოს მინბარი, რომელზეც დავჯდები, როცა ხალხს ველაპარაკები". ქალმაც უბრძანა თავის მსახურს, რომ გაეკეთებინა მინბარი ტამარიქსის ხისგან. როდესაც მინბარი დამზადდა, ქალმა იგი მოციქულს გაუგზავნა. შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ბრძანა, რომ მინბარი მეჩეთში მისთვის განკუთვნილ ადგილზე დაედგათ და დაიწყო ლოცვა მასზე. მან განადიდა ალლაჰი მინბარზე მდგომმა, შემდეგ წელში მოიხარა, შემდეგ ჩამოვიდა უკუსვლით ისე, რომ არ მიაბრუნა თავი და სეჯდა გააკეთა მინბარის ძირში. ამის შემდეგ დაბრუნდა მინბარზე და დაასრულა ლოცვა. როცა ლოცვა დაასრულა, ხალხს მიმართა: "ო, ხალხნო! ეს იმიტომ გავაკეთე, რომ ჩემგან მაგალითი აიღოთ და ისწავლოთ ჩემი ლოცვის წესი".