عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«مَا مِنْ يَوْمٍ يُصْبِحُ العِبَادُ فِيهِ إِلَّا مَلَكَانِ يَنْزِلاَنِ، فَيَقُولُ أَحَدُهُمَا: اللَّهُمَّ أَعْطِ مُنْفِقًا خَلَفًا، وَيَقُولُ الآخَرُ: اللَّهُمَّ أَعْطِ مُمْسِكًا تَلَفًا».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1442]
المزيــد ...
გადმოცემულია აბუ ჰურაირასგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა:
«ყოველდღე, როდესაც ალლაჰის მონები დილას იღვიძებენ, მათთან გარდაუვლად ჩამოდის ორი ანგელოზი. ერთი მათგანი ამბობს: ‘ო ალლაჰ, მიეცი კეთილი საზღაური მას, ვინც ხარჯავს [შენთვის]!’ ხოლო მეორე ამბობს: ‘ო ალლაჰ, გაუგზავნე დაღუპვა მას, ვინც ძუნწობს!»
[სანდო (საჰიჰ)] - [შეთანხმებული] - [საჰიჰ ალ-ბუხარი - 1442]
მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გვამცნობს, რომ ყოველი დღის განთიადისას, როცა მზე ამოდის, ორი ანგელოზი ჩამოდის და მოუწოდებს, ერთ-ერთი მათგანი ამბობს:
ო ალლაჰ, ვინც გასცემს შენი მორჩილებისთვის, ოჯახის საჭიროებებისთვის, სტუმრებისთვის და ნებაყოფლობითი სიკეთეებისთვის, მიეცი მას სამაგიერო და აუნაზღაურე იგი უკეთესით იმაზე, რაც დახარჯა, და დალოცე იგი.
ხოლო მეორე ამბობს: ო ალლაჰ, ვინც იკავებს ხელში შენთვის განკუთვნილ ხარჯს, გაუნადგურე მისი ქონება, რომელიც მან ღირსეულებს აუკრძალა.