حديث: هر روز که بندگان شب را به صبح می رسانند، دو مَلَک پايين می آيند يکی آنها می گويد: یا الله، به کسی که انفاق می کند، عوض بده، و ديگری می گويد: یا الله، مال بخيل را تلف کن

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«مَا مِنْ يَوْمٍ يُصْبِحُ العِبَادُ فِيهِ إِلَّا مَلَكَانِ يَنْزِلاَنِ، فَيَقُولُ أَحَدُهُمَا: اللَّهُمَّ أَعْطِ مُنْفِقًا خَلَفًا، وَيَقُولُ الآخَرُ: اللَّهُمَّ أَعْطِ مُمْسِكًا تَلَفًا».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1442]

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«هر روز که بندگان شب را به صبح می رسانند، دو مَلَک پايين می آيند يکی آنها می گويد: یا الله، به کسی که انفاق می کند، عوض بده، و ديگری می گويد: یا الله، مال بخيل را تلف کن».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 1442]

توضیح

پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم روایت می کند که هر روز که خورشید طلوع می کند، دو مَلَک فرود می آیند و یکی از آنها می گوید:
یا الله، به کسی که مالش را در راه خیر و خوبی انفاق می کند، و آنکه مالش را در مسیر طاعات و برای خانواده و مهمان صرف می کند، عوض بهتر از آنچه که صرف نموده اند بفرما، و در مالش بركت انداز.
و دیگری می گوید: یا الله، بخیل و مالش را هلاک بگردان که از بخشیدن آنچه الله بر او واجب نموده، خودداری می کند.

از فوائد حدیث

1. جواز دعا برای شخص سخاوتمند برای تعویض بیشتر، و بهتر از آن چیزی که خرج کرده عنایت فرماید، و جواز دعای بد جهت اتلاف مال بخیل، چون در خرج مال در مواردی که الله متعال آن را واجب نموده بخل ورزیده است.
2. دعای خیر و برکت فرشته گان برای مؤمنان صالح که انفاق می کنند، و این که دعایشان مستجاب است.
3. تشویق به انفاق در امور واجب و تطوعی؛ مانند انفاق بر خانواده، حفظ پیوند خویشاوندی، و راه های خیر و نیک.
4. بیان فضیلت انفاق کننده در راه های خیر، و این که سرانجام الله متعال بازپس آن را برایش می دهد، الله متعال می فرماید: ﴿وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ﴾ [سبأ: 39].
5. و هر چیزی را [که در راه الله] انفاق کنید، او به جای آن [مال ـ و بهتر از آن ـ به شما] بازپس می‌دهد؛ و او تعالی بهترین روزی‌دهنده است.
6. این دعای بد برای منع کنندۀ انفاق واجب است، اما این دعای بد شامل انفاق در امور مستحب نمی شود؛ چون صاحبش سزاوار این دعا نیست.
7. تحریم بخل و خساست.