بروز رسانی: اجْتَنِبُوا ‌هَذِهِ ‌الْقَاذُورَةَ الَّتِي نَهَى اللَّهُ عَنْهَا فَمَنْ أَلَمَّ فَلْيَسْتَتِرْ بِسِتْرِ اللَّهِ وَلْيُتُبْ إِلَى اللَّهِ، فَإِنَّهُ مَنْ يُبْدِ لَنَا صَفْحَتَهُ نُقِمْ عَلَيْهِ كِتَابَ اللَّهِ عز وجل». یعنی: «از این پلیدی که خداوند از آن نهی کرده است، دوری کنید. پس هر کس [به آن] آلوده شد، باید خود را با پوشش خداوند بپوشاند و به درگاه خدا توبه کند. زیرا هر کس صفحه‌اش (گناهش) را برای ما آشکار کند، ما کتاب خداوند عز و جل را بر او برپا می‌داریم

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَامَ بَعْدَ أَنْ رَجَمَ الْأَسْلَمِيَّ فَقَالَ:
«اجْتَنِبُوا ‌هَذِهِ ‌الْقَاذُورَةَ الَّتِي نَهَى اللَّهُ عَنْهَا فَمَنْ أَلَمَّ فَلْيَسْتَتِرْ بِسِتْرِ اللَّهِ وَلْيُتُبْ إِلَى اللَّهِ، فَإِنَّهُ مَنْ يُبْدِ لْنَا صَفْحَتَهُ نُقِمْ عَلَيْهِ كِتَابَ اللَّهِ عز وجل».
[صحيح] - [رواه الحاكم والبيهقي] - [المستدرك على الصحيحين: 7615]

از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول خدا صلی الله علیه و سلم پس از آنکه [ماعز] اسلمی را سنگسار کردند، برخاستند و فرمودند:
«اجْتَنِبُوا ‌هَذِهِ ‌الْقَاذُورَةَ الَّتِي نَهَى اللَّهُ عَنْهَا فَمَنْ أَلَمَّ فَلْيَسْتَتِرْ بِسِتْرِ اللَّهِ وَلْيُتُبْ إِلَى اللَّهِ، فَإِنَّهُ مَنْ يُبْدِ لَنَا صَفْحَتَهُ نُقِمْ عَلَيْهِ كِتَابَ اللَّهِ عز وجل». یعنی: «از این پلیدی که خداوند از آن نهی کرده است، دوری کنید. پس هر کس [به آن] آلوده شد، باید خود را با پوشش خداوند بپوشاند و به درگاه خدا توبه کند. زیرا هر کس صفحه‌اش (گناهش) را برای ما آشکار کند، ما کتاب خداوند عز و جل را بر او برپا می‌داریم».
[صحیح است] - [به روایت بیهقی - به روایت حاکم] - [المستدرك على الصحيحين - 7615]

شرح

ابن عمر رضی الله عنهما خبر داده است که پیامبر صلی الله علیه و سلم پس از آنکه ماعز بن مالک اسلمی رضی الله عنه را حد زنا (سنگسار) زدند، برخاستند و برای مردم خطبه خواندند و فرمودند: از این پلیدی و آنچه از گناهان که خداوند از آنها نهی کرده و زشت و قبیح شمرده می‌شود، دوری کنید. و هر کس به چیزی از آن آلوده شد و مرتکب گشت، دو چیز بر او واجب است: اول: اینکه خود را بپوشاند، همان‌طور که خداوند او را پوشانده است، و از گناهش خبر ندهد. دوم: اینکه به سوی خدا توبه کند و بر آن اصرار نورزد. و هر کس گناهش برای ما آشکار شود، ما حدِ ذکر شده در کتاب خداوند عز و جل برای آن گناه را بر او برپا می‌داریم.

از نکات این حدیث

1. ترغیب به اینکه بندهٔ گناهکار، خود را بپوشاند و از گناهش میان خود و پروردگارش توبه کند.
2. هرگاه حدود [الهی] به ولی امر (حاکم) برسد، ناگزیر باید حد اجرا شود.
3. واجب بودن دوری از گناهان و توبه کردن از آنها.