+ -

عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ:
فَقَدْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْلَةً مِنَ الْفِرَاشِ فَالْتَمَسْتُهُ فَوَقَعَتْ يَدِي عَلَى بَطْنِ قَدَمَيْهِ وَهُوَ فِي الْمَسْجِدِ وَهُمَا مَنْصُوبَتَانِ، وَهُوَ يَقُولُ: «اللهُمَّ أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ».

[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 486]
المزيــد ...

จากท่านหญิงอาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ได้กล่าวว่า :
คืนหนึ่ง ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้หายไปจากที่นอน โดยที่ฉันก็พยายามหาเขา ทันใดนั้น มือของฉันก็ได้สัมผัสกับ ฝ่าเท้าของเขา ซึ่งทั้งสองข้างก็ตั้งตรงขณะที่เขาอยู่ในมัสยิด และท่านได้กล่าวว่า “โอ้อัลลอฮ์ ฉันขอความคุ้มครองด้วยความโปรดปรานของพระองค์ท่าน จากความโกรธกริ้วของพระองค์ และด้วยการประทานอภัยโทษของพระองค์ ให้ฉันปลอดภัยจากการลงโทษของพระองค์ และฉันขอความคุ้มครองด้วยพระองค์ท่าน จากพระองค์ท่าน ฉันไม่อาจคำนวณนับการสดุดีต่อพระองค์ได้ ดังที่พระองค์ทรงสดุดีพระองค์เอง”

[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย มุสลิม] - [เศาะฮีห์มุสลิม - 486]

คำอธิบาย​

อาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา กล่าวว่า ฉันกำลังนอนหลับอยู่ข้างๆ ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม และท่านได้หายไปในตอนกลางคืน ฉันจึงหาท่านด้วยการเอามือแตะบริเวณที่ท่านเคยละหมาดอยู่ในห้อง ปรากฏว่าท่านกำลังสุญูดโดยที่เท้าของท่านตั้งตรงอยู่สองข้าง โดยที่ท่านกล่าวว่า:
(ฉันขอความคุ้มครอง) และฉันของความช่วยเหลือ(ด้วยความพอพระทัยของพระองค์ จากความกริ้วของพระองค์) ต่อฉันหรือประชาชาติของฉัน (และ) ฉันขอความคุ้มครอง (ด้วยการให้อภัยของพระองค์) และการอภัยโทษอย่างล้นเหลือจากพระองค์ (จากการลงโทษของพระองค์) (และฉันขอความคุ้มครองด้วยพระองค์จากพระองค์) และโดยคุณลักษณะแห่งความงดงามของพระองค์ให้พ้นจากคุณลักษณะของความยิ่งใหญ่ของพระองค์ เพราะไม่มีผู้ใดที่จะให้พ้นจากพระองค์ได้ นอกจากพระองค์เอง ไม่มีที่พึ่งหรือที่ลี้ภัยใดจากพระองค์ นอกจากกลับไปหาพระองค์เท่านั้น (ฉันไม่สามารถนับคำสรรเสริญของพระเจ้า) ฉันไม่สามารถนับจำนวนได้ เนื่องจากฉันไม่สามารถนับพระคุณและความเมตตากรุณาของพระองค์ตามที่พระองค์สมควรได้รับ แม้ว่าฉันจะพยายามทำเช่นนั้นก็ตาม (ดังที่พระองค์ทรงสดุดีพระองค์เอง) ดังนั้น พระองค์ทรงเป็นผู้ที่ยกย่องตัวเองด้วยการสรรเสริญที่เหมาะกับพระองค์ แล้วใครเล่าจะให้การยกย่องพระองค์ได้ตามที่พระองค์ควรจะได้รับ!

การแปล: อังกฤษ อูรดู เนื้อหาภาษาสเปน อินโดนีเซีย ภาษาอุยกูร์ ฝรั่งเศส ตุรกี รัสเซีย บอสเนีย ภาษาสิงหล ภาษาฮินดี จีน เปอร์เซีย​ ภาษาเวียดนาม ตากาล็อก ภาษาเคิร์ด ภาษาเฮาซา ภาษาโปรตุเกส ภาษาสวาฮีลี ปุชตู อะซามีส ภาษาอามารา แปลภาษาดัตช์ ภาษาคุชราต
ดูการแปล

บทเรียนที่ได้รับจากฮะดีษ

  1. สนับสนุนให้ใช้คำวิงวอนนี้ในขณะสุญูด
  2. มีริก กล่าวว่า: ในรายงานหนึ่งของอัล-นาซาอีย์ : ท่านเคยกล่าวคำวิงวอนนี้เมื่อละหมาดเสร็จและจะเข้านอน
  3. การสรรเสริญอัลลอฮ์ด้วยคุณลักษณะของพระองค์ และการวิงวอนขอต่อพระองค์ด้วยพระนามของพระองค์ที่ปรากฏในอัลกุรอานและซุนนะห์ เป็นสิ่งที่พึงประสงค์และน่ายกย่อง
  4. เป็นการให้ความยิ่งใหญ่แก่ผู้สร้างในขณะรุกู๊วะและสุญูด
  5. อนุญาตให้ใช้คุณลักษณะของพระเจ้าในการขอความคุ้มครอง เช่นเดียวกับที่อนุญาตให้ขอความคุ้มครองต่อตัวตนพระองค์โดยตรง - มหาบริสุทธิ์แด่พระองค์
  6. อัลค็อฏฏอบีย์ กล่าวว่า: ในคำพูดนี้มีความหมายที่ละเอียดอ่อน นั่นคือ ท่านได้ขอความคุ้มครองจากอัลลอฮ์โดยหวังว่าพระองค์จะคุ้มครองท่านด้วยความพอพระทัยของพระองค์จากความกริ้วของพระองค์ และด้วยการอภัยโทษของพระองค์จากการลงโทษของพระองค์ ความพอใจและความกริ้วเป็นสิ่งที่ตรงข้ามกัน เช่นเดียวกับการอภัยโทษและการลงโทษ เมื่อกล่าวถึงสิ่งที่ไม่มีสิ่งตรงข้าม นั่นคืออัลลอฮ์ พระผู้ทรงสูงส่ง ท่านจึงขอความคุ้มครองจากพระองค์เพียงผู้เดียว ความหมายของคำนี้คือ การขออภัยโทษสำหรับการบกพร่องในการบรรลุถึงสิ่งที่ควรในหน้าที่การเคารพภักดีและการสรรเสริญพระองค์ และคำว่า 'ข้าพระองค์ไม่สามารถสรรเสริญพระองค์ได้ครบถ้วน' หมายถึง ข้าพระองค์ไม่สามารถทำได้และไม่อาจบรรลุถึงได้
ดูเพิ่มเติม