Hadith: ਅੱਲਾਹੁਮਮਾ ਆਊਜੂ ਬਿਰਿਜ਼ਾਕਾ ਮਿਨ ਸਕ਼ਤਿਕਾ, ਵ ਬਿਮੁਆਫ਼ਾਤਿਕਾ ਮਿਨ ਉਕੂਬਤਿਕਾ, ਵ ਆਊਜੂ ਬਿਕਾ ਮਿਨਕਾ ਲਾ ਉਹਸੀ ਸਨਾਅਂ 'ਅਲੈਕਾ ਅੰਤਾ ਕਮਾਅ ਅਸਨੈਤਾ 'ਅਲੈ ਨਫਸੀ

عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ:
فَقَدْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْلَةً مِنَ الْفِرَاشِ فَالْتَمَسْتُهُ فَوَقَعَتْ يَدِي عَلَى بَطْنِ قَدَمَيْهِ وَهُوَ فِي الْمَسْجِدِ وَهُمَا مَنْصُوبَتَانِ، وَهُوَ يَقُولُ: «اللهُمَّ أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 486]

Translation Needs More Review.

ਆਇਸ਼ਾ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅੰਹਾ ਨੇ ਕਿਹਾ:
ਮੈਂ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ﷺ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰਾਤ ਪਿਛੋਂ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਖੋ ਦਿੱਤਾ, ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭਿਆ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਤਲਵਿਆਂ 'ਤੇ ਲੱਗਿਆ ਜੋ ਮਸਜਿਦ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧੇ ਖੜੇ ਸਨ। ਉਹ ਇਹ ਦੂਆ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਸਨ:"ਅੱਲਾਹੁਮਮਾ ਆਊਜੂ ਬਿਰਿਜ਼ਾਕਾ ਮਿਨ ਸਕ਼ਤਿਕਾ, ਵ ਬਿਮੁਆਫ਼ਾਤਿਕਾ ਮਿਨ ਉਕੂਬਤਿਕਾ, ਵ ਆਊਜੂ ਬਿਕਾ ਮਿਨਕਾ ਲਾ ਉਹਸੀ ਸਨਾਅਂ 'ਅਲੈਕਾ ਅੰਤਾ ਕਮਾਅ ਅਸਨੈਤਾ 'ਅਲੈ ਨਫਸੀ"।
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 486]

Explanation

ਆਇਸ਼ਾ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾ ਹਾਨਾ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਮੈਂ ਨਬੀ ﷺ ਦੇ ਨਾਲ ਸੌਈ ਹੋਈ ਸੀ, ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੁਆ ਚੁਕੀ, ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਉਸ ਥਾਂ ਨੂੰ ਛੂਹਿਆ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਦੁਆ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਸੱਜਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹਦੇ ਪੈਰ ਖੜੇ ਸਨ, ਤੇ ਉਹ ਇਹ ਕਹਿ ਰਹੇ ਸਨ:
(ਅਊਜੂ) ਅਤੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ (ਤੇਰੇ ਰਿਜ਼਼ਾ ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਗੁੱਸੇ ਤੋਂ) ਆਪਣੇ ਤੇ ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਉਮਤ ਤੇ, (ਅਤੇ) ਮੈਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ (ਤੇਰੀ ਬਖਸ਼ੀਸ਼ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਮਾਫ਼ੀ ਨਾਲ) ਤੇਰੇ ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ। (ਅਤੇ ਅਊਜੂ ਬਿਕਾ ਮਿੰਕਾ) ਤੇ ਤੇਰੇ ਸੁੰਦਰ ਗੁਣਾਂ ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਜਲਾਲ ਵਾਲੇ ਗੁਣਾਂ ਤੋਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੇਰੇ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਤੇਰੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ। ਅੱਲਾਹ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਮਦਦਗਾਰ ਜਾਂ ਸ਼ਰਨਸਥਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਿਰਫ਼ ਉਸੀ ਕੋਲ। (ਲਾ ਅਹਸੀ ਸਨਾਅਂ ‘ਅਲੈਕ) ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਬਖ਼ਸ਼ੀਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਇਨਸਾਨੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, ਨਾ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਪ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਨਾਕਾਮ ਹਾਂ, ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਇਸਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ। (ਅੰਤਾ ਕਮਾ ਅਸਨੈਤਾ ‘ਅਲੈ ਨਫਸੀ) ਤੂੰ ਹੀ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਮਦਾਹ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜੋ ਤੇਰੇ ਲਈ ਬੇਹਤਰੀਨ ਹੈ। ਫਿਰ ਕੌਣ ਤੇਰੇ ਉਸ ਬਖ਼ਸ਼ੀਸ਼ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਅਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ?!

Benefits from the Hadith

1. ਇਹ ਦੂਅਆਂ ਸੱਜਦੇ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
2. ਮਿਰਕ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਅਤੇ ਨਸਾਈ ਦੀ ਇੱਕ ਰਿਵਾਯਤ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਦੂਆ ਆਪਣੀ ਨਮਾਜ਼ ਮੁਕੰਮਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਥਾਂ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ।
3. ਅੱਲਾਹ ਦੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ ਦਾ ਸ੍ਰੋਤ ਨਾਲ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬ ਅਤੇ ਸੁੰਨਤ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਨਾਮਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਦੂਆ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਮੰਜੂਰ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
4. ਇਸ ਵਿੱਚ ਰੁਕੂ ਅਤੇ ਸੱਜਦੇ ਵਿੱਚ ਖਾਲਿक़ ਦੀ ਤਸ਼ਰੀਫ਼ ਅਤੇ ਬੜੀ ਇਜ਼ਤ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
5. ਅੱਲਾਹ ਦੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ ਨਾਲ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮੰਗਣਾ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ, ਬਿਲਕੁਲ ਉਸਦੀ ਜ਼ਾਤ ਨਾਲ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮੰਗਣ ਵਾਂਗ ਹੀ — ਸਬਹਾਨਹੁ ਵ ਤਆਲਾ।
6. ਅਲ-ਖ਼ਤਾਬੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਇਸ ਬਾਤ ਵਿੱਚ ਇਕ ਨਰਮ ਮਾਇਨਾ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਅੱਲਾਹ ਕੋਲ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਰਿਜ਼਼ਾ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਤੋਂ ਬਚਾਏ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਆਫੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ ਬਚਾਏ। ਰਿਜ਼਼ਾ ਅਤੇ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਮਆਫ਼ੀ ਅਤੇ ਸਜ਼ਾ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਸ ਗੱਲ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧੀ ਨਹੀਂ — ਯਾਨੀ ਅੱਲਾਹ ਸਵੰਭੂ — ਤਾਂ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਕੋਲੋਂ ਹੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮੰਗਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਆਪਣੀ ਕਮੀ ਅਤੇ ਔਕਾਤ ਲਈ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਣਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣਾ ਫਰਜ਼ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਮਦਾਹ ਕਰਨਾ। ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਅਰਥ "ਲਾ ਅਹਸੀ ਸਨਾਅਂ ‘ਅਲੈਕ" ਹੈ ਕਿ "ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਦਾਹ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ"।