නබි වදන: (අහෝ අල්ලාහ්! ඔබේ කෝපය වෙනුවට ඔබේ පිළිගැනීම තුළින් ද ඔබේ දඬුවම වෙනුවට ඔබේ සුවය තුළින්ද සැබැවින්ම මම ආරක්ෂාව පතමි. තවද මම ඔබෙන් වූ ආරක්ෂාවද ඔබෙන් පතමි. ඔබ ඔබව ප්‍රශංසා කළ පරිදිම ඔබට ප්‍රමාණවත් තරමට ප්‍රශංසා කිරීමට මට නො හැක.ෙ)
عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قَالَتْ:
فَقَدْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْلَةً مِنَ الْفِرَاشِ فَالْتَمَسْتُهُ فَوَقَعَتْ يَدِي عَلَى بَطْنِ قَدَمَيْهِ وَهُوَ فِي الْمَسْجِدِ وَهُمَا مَنْصُوبَتَانِ، وَهُوَ يَقُولُ: «اللهُمَّ أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 486]
المزيــد ...
ආඉෂා (රළියල්ලාහු අන්හා) තුමිය විසින් මෙසේ වාර්තා කරන ලදී:
“එක් රාත්‍රියක අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) නිදියහනේ දැක ගන්නට නොහැකි වීය. පසුව මම (අතපතගා) එතුමාණන් සොයන්නට ගත්තෙමි. එවිට එතුමාණන් මස්ජිදයේ සිටිය දී එතුමාණන්ගේ දෙපා මැද මාගේ අතට හසු විය. ඒ දෙක සිටුවාගත් තත්ත්වයේ පැවතුනි. එතුමා මෙසේ ප්‍රාර්ථනා කරමින් සිටියහ.
اللهُمَّ أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ
(අහෝ අල්ලාහ්! ඔබේ කෝපය වෙනුවට ඔබේ පිළිගැනීම තුළින් ද ඔබේ දඬුවම වෙනුවට ඔබේ සුවය තුළින්ද සැබැවින්ම මම ආරක්ෂාව පතමි. තවද මම ඔබෙන් වූ ආරක්ෂාවද ඔබෙන් පතමි. ඔබ ඔබව ප්‍රශංසා කළ පරිදිම ඔබට ප්‍රමාණවත් තරමට ප්‍රශංසා කිරීමට මට නො හැක.ෙ)
[පූර්ව සාධක සහිත හදීසයකි] - [ඉමාම් මුස්ලිම් එය වාර්තා කර ඇත] - [صحيح مسلم - 486]
ආඉෂා (රළියල්ලාහු අන්හා) තුමිය මෙසේ පවසා සිටියා ය. "මම නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් අසළින් නිදාගෙන සිටියෙමි. රාත්‍රියේ දී එතුමාණන්ව මම නොදැක්කෙමි. එවිට කුටියේ එතුමාණන් සලාත් ඉටු කරන ස්ථානය මගේ අතින් මම අතපතගා බැලුවෙමි. එවිට එතුමා තම පාද සිටුවා තබමින් සුජූද් ඉරියව්වෙහි සිටියහ. එවිට එතුමාණෝ මෙසේ පවසා සිටියහ.
'අඌදු' (මම ආරක්ෂාව පතමි) මම ඔබෙන් ඉල්ලමි. 'බිරිළාක මින් සුහ්ඃතික' (ඔබේ තෘප්තිය තුළින් ඔබේ කෝපයෙන් ද) මා වෙත හා මාගේ සමූහයා වෙත 'ව' (තවද) මම ආරක්ෂාව පතමි. 'බිමුආෆාතික' ඔබේ අධික සමාව තුළින් 'මින් උකූබතික' ඔබේ දඬුවමින් ද ආරක්ෂාව පතමි. 'වඅඌදු බික මින්ක' (තවද මම ඔබෙන් ආරක්ෂාව පතමි.) ඔබේ අලංකාර ගුණාංග හා ඔබේ කීර්තිමත් ගුණාංග තුළින්. ඔබෙන් හැර වෙනත් කිසිවකුගෙන් ආරක්ෂාවක් නොමැත. එබැවින් සරණ පතන තැනක් හෝ රැකවරණය ලබන තැනක් හෝ අල්ලාහ් වෙත නැඹුරු වීමෙන් තොරව ලබන්නේ නැත. 'ලා උහ්සී සනාඅන් අලයික' (ප්‍රමාණවත් තරමට මා විසින් ඔබට ප්‍රශංසා කළ නො හැක.) මට නොහැකිය, ඔබේ ආශිර්වාද හා ඔබේ උපාකර ගණන් කිරීමට නොහැකි බැවින් ඒ සඳහා මා උත්සාහ දැරුව ද ඔබට හිමිවිය යුතු පරිදි සංඛ්‍යාවෙන් හා ගණනින් ළඟා විය නොහැක. 'අන්ත කමා අස්නයිත අලා නෆ්සික' ඔබ ගැන ඔබ ප්‍රශංසා කළ පරිදිම ඔබේ ප්‍රශංසාව ඔබට ගැළපෙන අයුරින් පිහිටා ඇත. එබැවින් ඔබට කරන ප්‍රශංසාවේ වගකීම පූර්ණව ඉටු කිරීමට හැකිවන්නේ කාහට ද?
හදීසයේ හරය
- සුජූද් ඉරියව්වෙහි මෙම ප්‍රාර්ථනාව උසුරීම උචිතය.
- මීරක් තුමා මෙසේ පවසයි: නසාඊ හි එක් වාර්තාවක මෙසේ සඳහන්ව ඇත. එතුමාණෝ තම සලාතය අවසන් කොට තම නිදියහනයට යන විට මෙම ප්‍රාර්ථනාව උසුරා ඇත.
- අල්ලාහ්ගේ ගුණාංග තුළින් ඔහුව ප්‍රශංසා කිරීමත් අල්-කුර්ආනයේ හා නබි වදන්හි සහතික කර ඇති ඔහුගේ නම්වලින් ඔහුව ඇමතීමත් සතුටු දායකය.
- රුකූඋ හා සුජූද් ඉරියව්වන්හි මැවුම්කරුට ගරුබුහුමන් කිරීමක් මෙහි ඇත.
- අල්ලාහ්ගේ ගුණාංග තුළින් ආරක්ෂාව පැතීමේ වලංගුභාවය. එමෙන්ම සුවිශුද්ධ උත්තරීතරයාණන්ගේ පැවැත්ම තුළින් ආරක්ෂාව පැතීමද වලංගු වන්නේය.
- කත්තාබී තුමා මෙසේ පවසයි: මෙම ප්‍රකාශයෙහි කරුණා භාවය ද ඇතුළත් වී ඇත. එනම්: අල්ලාහ්ගේ පිළිගැනීම තුළින් ඔහුගේ කෝපයෙන්, හා ඔහුගේ සමාව තුළින් ඔහුගේ දඬුවමින් ද ඔහුගෙන් ආරක්ෂාව පැතීමය. තෘප්තිය හා කෝපය එකිනෙකට විරුද්ධ පද දෙකකි. එමෙන්ම සමාව හා දඬුවම ද එලෙසමය. එහි අර්ථය නම්, අල්ලාහ්ට සිදු කරන නැමදුමේ හා ප්‍රශංසාවේ වගකීම් නිසිලෙස ඉටු කිරීමෙහි අඩුපාඩු සිදු කිරීම නිසාවෙන් පාපක්ෂමාව පැතීමයි. 'ඔබට ප්‍රමාණවත් තරමට ප්‍රශංසා කිරීමට නො හැක' යන වදනෙහි අදහස නම් මම ඒ සඳහා හැකියාව නොදරමි. ඒ වෙත මට ලඟා විය නොහැක යන්නයි.
ප්‍රවර්ග
අමතර
- නබි වදන: සෑම සලාතයකටම පසුව සලාම් පවසන අවස්ථාවේ එතුමා මෙසේ පවසන්නට වූහ.“ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහු වහ්දහූ ලා ෂරීක ලහූ ලහුල් මුල්කු වලහුල් හම්දු වහුව අලා කුල්ලි ෂෙයිඉන් කදීර්. ලා හව්ල වලා කුව්වත ඉල්ලා බිල්ලාහි ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහු වලා නඃබුදු ඉල්ලා ඉයියාහු ලහුන් නිඃමතු වලහුල් ෆල්ලූ වලහුල් සනාඋල් හසන් ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහු මුහ්ලිසීන ලහුද්දීන වලව් කරිහල් කාෆිරූන්. තේරුම: නැමදුමට සුදුස්සා අල්ලාහ් හැර වෙනත් කිසිවෙක් හෝ කිසිවක් හෝ නොමැත. ඔහු ඒකීයය. ඔහුට කිසිදු හවුල් කරුවෙකු නොමැත. සියලු බලතල ඔහු සතුය. ප්‍රශංසා සියල්ල ඔහුටමය. සෑම දෙයක් කෙරෙහිම ඔහු ශක්තිය ඇත්තාය. අල්ලාහ්ගෙන් හැර කිසිම ශක්තියක් හෝ බලවේගයක් නොමැත. ඔහු හැර වෙනත් දෙවියෙකු නැත. ඔහු හැර වෙන කිසිවෙකුට අපි නැමදුම් නොකරන්නෙමු. සියලූ දායාදයන් ඔහු සතුය. ශ්රේෂ්ඨත්වය ද උතුම් වූ උපහාරය ද ඔහුටම හිමිය. නැමදුමට සුදුස්සා ඔහු හැර වෙන කිසිවෙක් හෝ කිසිවක් නොමැත. ප්රතික්ෂේප කරන්නන් විරුද්ධ වුව ද සියලු නැමදුම් ඔහු වෙනුවෙන් පමණක් ඉටු කරමු.
- නබි වදන: සැබැවින්ම නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමා සජදා දෙක අතර: “අල්ලාහුම්ම-ග්ෆිර්ලී වර්හම්නී,වආෆිනී, වහ්දිනී, වර්සුක්නී යනුවෙන් පවසන්නෙකු වූහ.
- නබි වදන: අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තම සලාතයෙන් හැරුණු විට තුන් වරක් අල්ලාහ්ගෙන් සමාව අයැද: ‘අල්ලාහුම්ම අන්තස්-සලාම් වමින්කස් සලාම් තබාරක්ත යා දල් ජලාලි වල් ඉක්රාම්’ යා අල්ලාහ් ඔබ ශාන්තය. ශාන්තභාවය ඔබෙන් වන්නකි. කීර්තියෙන් හා ත්යාගශීලී භාවයෙන් යුක්ත ඔබ උත්කෘෂ්ඨ විය.’
- නබි වදන: අල්ලාහ්ගේ දූතයාණන් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණෝ: “අහෝ අල්ලාහ්! සැබැවින්ම මිනීවලෙහි ඇති වේදනාවෙන්ද අපා ගින්නේ වේදනාවෙන්ද ජීවිතයේ මෙන්ම මරණයේ අර්බුධයෙන්ද මසීහුද් දජ්ජාල්ගේ අර්බුධයෙන්ද මම ඔබෙන් ආරක්ෂාව පතමි” යැයි ප්‍රාර්ථනා කරන්නෙකු වූහ.
- නබි වදන: අල්ලාහ්ගේ දූතයාණනි, මාගේ මව හා මාගේ පියා ඔබට කැප කරමි. (සලාතයේ) තක්බීරය හා කුර්ආන් සද්ගායනාව අතර ඔබේ නිහඬතාවයෙන් ඔබ අදහස් කරනුයේ කුමක් ද? ඔබ එහි කියවනුයේ කුමක් ද? යැයි විමසා සිටියේය. එවිට එතුමා ‘මම මෙසේ පවසමි.’ අහෝ, අහෝ දෙවියනි, සුදු වස්ත්රය කිලිටෙන් පිරිසිදු කරනු ලබන්නාක් මෙන් මාගේ පාපයන් පිරිසිදු කරනු මැනව! අහෝ දෙවියනි, මාගේ වැරදි ජලයෙන්, පිනි දියෙන් හා සීත ජලයෙන් සෝදා හරිනු මැනව!
- නබි වදන: අහෝ මුආද්! අල්ලාහ් මත දිවුරා පවසමි. සැබැවින්ම මම ඔබට ප්රිය කරමි. අහෝ මුආද්! මම ඔබට උපදෙස් දෙමි. සෑම සලාතයකට පසුවම “අල්ලාහුම්ම අඉන්නී අලා දික්රික, වෂුක්රික, වහුස්නි ඉබාදතික.” (අහෝ අල්ලාහ් මා ඔබව සිහිපත් කිරීමටත් ඔබට කෘතඥ වීමටත් ඔබට දැහැමි අයුරින් නැමදුම් කිරීමටත් ඔබ මමට උදව් කරනු මැනව!) යනුවෙන් පැවසීම අත් නොහරින්න.
- නබි වදන: අල්ලාහ්ගේ දූතයාණෝ (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) එතුමාගේ රුකූඃහි හා එතුමාගේ සුජූද්හි “සුබ්හානකල්ලාහුම්ම රබ්බනා වබිහම්දික අල්ලාහුම්මග් ෆිර්ලී” යනුවෙන් අධිකව පවසන්නෙකු වූහ.