عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو رَضيَ اللهُ عنهما قَالَ:
رَجَعْنَا مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ مَكَّةَ إِلَى الْمَدِينَةِ حَتَّى إِذَا كُنَّا بِمَاءٍ بِالطَّرِيقِ تَعَجَّلَ قَوْمٌ عِنْدَ الْعَصْرِ، فَتَوَضَّؤُوا وَهُمْ عِجَالٌ، فَانْتَهَيْنَا إِلَيْهِمْ وَأَعْقَابُهُمْ تَلُوحُ لَمْ يَمَسَّهَا الْمَاءُ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «وَيْلٌ لِلْأَعْقَابِ مِنَ النَّارِ أَسْبِغُوا الْوُضُوءَ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 241]
المزيــد ...
از عبد الله بن عمرو رضی الله عنهما روایت است که فرمود:
با رسول الله صلی الله علیه وسلم از مکه به مدینه بازگشتیم، تا این که در مسیر راه به آب رسیدیم، عده ای برای نماز عصر به عجله وضوء نمودند، زمانی که ما به آنها رسیدیم در حالی که به پشت پاهای شان آب وضوء نرسیده بود، رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «وَيْلٌ لِلْأَعْقَابِ مِنَ النَّارِ أَسْبِغُوا الْوُضُوءَ».
«وای از عذاب دوزخ بر پُشت پاهایی که هنگام وضوء گرفتن خوب شسته نمی شود، خوب وضوء بگیرید».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح مسلم - 241]
پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم از مکه به سوی مدینه سفر کرد و در راه برخی از اصحاب برای نماز عصر با عجله وضوء گرفتند، به طوری که پشت پاهای شان برای نظاره گر معلوم می شد که خشک است و آب به آن نرسیده است، پس پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: عذاب و هلاکت در جهنم برای کسانی که در هنگام وضوء گرفتن در شستن پشت پاهای خود کوتاهی می کنند، و برای آنان امر نمود تا جهت وضوی کامل مبالغه کنند.