हदीस: “हामीलाई अल्लाहको रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यद्यपि उहाँ सत्यवादी हुनुहुन्छ र उहाँको सत्यता सर्वमान्य पनि छ भन्नुभयो: "तिमीहरू हरेकको सृष्टि उसको आमाको गर्भमा चालीस दिन र चालीस रात सम्म

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ:
حَدَّثَنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ الصَّادِقُ المَصْدُوقُ: «أَنَّ خَلْقَ أَحَدِكُمْ يُجْمَعُ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا وَأَرْبَعِينَ لَيْلَةً، ثُمَّ يَكُونُ عَلَقَةً مِثْلَهُ، ثُمَّ يَكُونُ مُضْغَةً مِثْلَهُ، ثُمَّ يُبْعَثُ إِلَيْهِ المَلَكُ، فَيُؤْذَنُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ، فَيَكْتُبُ: رِزْقَهُ وَأَجَلَهُ وَعَمَلَهُ وَشَقِيٌّ أَمْ سَعِيدٌ، ثُمَّ يَنْفُخُ فِيهِ الرُّوحَ، فَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الجَنَّةِ حَتَّى لاَ يَكُونُ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ فَيَدْخُلُ النَّارَ، وَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ عَمَلَ أَهْلِ الجَنَّةِ فَيَدْخُلُهَا».
[صحيح] - [متفق عليه]

अब्दुल्लाह बिन मसऊद (रजियल्लाहु अन्हु) ले वर्णन गरेका छन्,:
“हामीलाई अल्लाहको रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यद्यपि उहाँ सत्यवादी हुनुहुन्छ र उहाँको सत्यता सर्वमान्य पनि छ भन्नुभयो: "तिमीहरू हरेकको सृष्टि उसको आमाको गर्भमा चालीस दिन र चालीस रात सम्म वीर्यको रूपमा एकत्र राखिन्छ, त्यसपछि अर्को ४० दिनसम्म बाक्लो र जमेको रगतको रूप लिन्छ । त्यस पछि अर्को ४० दिनमा मासुको डल्लोको रूप लिन्छ । त्यसपछि अल्लाहले एउटा फरिशता पठाउनुहुन्छ अनि उसले अल्लाहको आदेश अनुसार त्यो व्यक्तिको जीविका, उमेर, कर्म र राम्रो वा नराम्रो हुनु बारे लेख्छ र त्यसपछि उसले त्यसमा रूह (आत्मा) हाल्छ । एक व्यक्तिले जीवनभर स्वर्गवासीहरूको कर्म गर्छ र जब उसको र स्वर्गको बीचमा एक हातको दूरी हुन्छ, त्यतिखेर उसको भाग्य अगाडि आउँछ र ऊ नर्कवासीहरूको कर्म गरेर नर्कमा प्रवेश गर्दछ । त्यसैगरी एक व्यक्तिले जीवनभर नर्कवासीको कर्म गर्छ र जब उसको र नर्कको बीचमा एक हातको दुरी रहन्छ तब उसको भाग्य अगाडि आउँछ र ऊ स्वर्गवासीको कर्म गरेर स्वर्गमा प्रवेश गर्दछ ।"
सही - मुत्तफकुन अलैहि

व्याख्या

अब्दुल्लाह बिन मसऊद (रजियल्लाहु अन्हु) ले वर्णन गरेका छन्, हामीलाई अल्लाहको रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले भन्नुभयो; जो सादिक; आफ्नो वचनमा सत्य र मस्दूक; जसलाई अल्लाहले सत्यवादी घोषित गर्नुभएको छ । उहाँले भन्नुभयो: तिमीहरु मध्ये प्रत्येकको जन्मको आधार जम्मा गरिन्छ, अर्थात् पुरुषले आफ्नी श्रीमतीसँग सहवास गर्दा महिलाको पाठेघरमा छरिएको वीर्य चालीस दिनसम्म शुक्रकीटको रूपमा संकलन गरिन्छ । त्यसपछि यो रगतको डल्लो (अलकह) अर्थात बाक्लो र स्थिर रगतको रूप लिन्छ । यो काम दोस्रो चालीस दिनमा गरिन्छ । त्यसपछि यो मासुको टुक्रा (मुज्गह) बन्छ जुन एक टोकाइमा चपाउन सकिन्छ। यो तेस्रो चालीस दिनमा हुन्छ । त्यसपछि अल्लाहले एक स्वर्गदूत (मलाइकह) पठाउनुहुन्छ, जसले तेस्रो चालीस दिनपछि आत्मा (रूह) हाल्छ । स्वर्गदूत (मलाइकह) लाई चार चीजहरू लेख्न आदेश दिइन्छ : पहिलो कुरा उनको रोजीरोटी र जीविकोपार्जन हो अर्थात उसले जीवनमा पाउने सुख-सुविधाहरू । दोस्रो कुरा उनको उमेर हो । अर्थात् यो संसारमा कति दिन बाँच्ने हो । तेस्रो कुरा उसको कर्म लेखिन्छ, उसले के गर्छ ? चौथो कुरा ऊ भाग्यमानी हुने कि अभागी यानि दुखी हुने कि सुखी ? त्यसपछि अल्लाहको पैगम्बर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले कसम खानुभयो, एउटा व्यक्ति मानिसहरूको नजरमा स्वर्गवासीहरूको कर्म गरिरहन्छ । मानौ स्वर्ग पुग्नमा एक हात जति मात्रै दुरी बाँकी हुन्छ र अचानक भाग्यमा लेखिएको हावी हुन्छ र उसले नर्कवासीको कर्म गर्न थाल्दछ र ऊ नर्कमा जान्छ । किनभने कर्म स्वीकार गरिने शर्त भनेको व्यक्ति त्यसमा अडिग रहनु र परिवर्तन नहुनु हो । अर्को व्यक्ति त्यो हो जसले मानिसहरूको नजरमा नर्कमा प्रवेश गर्ने कर्महरू गरिरहन्छ । मानौ उसको र नर्कको बीचमा एक हात जति मात्रै दुरी बाँकी छ र अचानक लेखिएको भाग्य हावी हुन्छ र उसले असल कर्म गर्न थाल्दछ र स्वर्गमा प्रवेश पाउँछ ।