عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ:
حَدَّثَنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ الصَّادِقُ المَصْدُوقُ: «أَنَّ خَلْقَ أَحَدِكُمْ يُجْمَعُ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا وَأَرْبَعِينَ لَيْلَةً، ثُمَّ يَكُونُ عَلَقَةً مِثْلَهُ، ثُمَّ يَكُونُ مُضْغَةً مِثْلَهُ، ثُمَّ يُبْعَثُ إِلَيْهِ المَلَكُ، فَيُؤْذَنُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ، فَيَكْتُبُ: رِزْقَهُ وَأَجَلَهُ وَعَمَلَهُ وَشَقِيٌّ أَمْ سَعِيدٌ، ثُمَّ يَنْفُخُ فِيهِ الرُّوحَ، فَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الجَنَّةِ حَتَّى لاَ يَكُونُ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ فَيَدْخُلُ النَّارَ، وَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ عَمَلَ أَهْلِ الجَنَّةِ فَيَدْخُلُهَا».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...
از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که:
رسول الله صلی الله علیه وسلم که راستگوی تصدیق شده است به ما چنین حدیث گفت که: «أَنَّ خَلْقَ أَحَدِكُمْ يُجْمَعُ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا وَأَرْبَعِينَ لَيْلَةً، ثُمَّ يَكُونُ عَلَقَةً مِثْلَهُ، ثُمَّ يَكُونُ مُضْغَةً مِثْلَهُ، ثُمَّ يُبْعَثُ إِلَيْهِ المَلَكُ، فَيُؤْذَنُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ، فَيَكْتُبُ: رِزْقَهُ وَأَجَلَهُ وَعَمَلَهُ وَشَقِيٌّ أَمْ سَعِيدٌ، ثُمَّ يَنْفُخُ فِيهِ الرُّوحَ، فَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ الجَنَّةِ حَتَّى لاَ يَكُونُ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ فَيَدْخُلُ النَّارَ، وَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَيَعْمَلُ بِعَمَلِ أَهْلِ النَّارِ حَتَّى مَا يَكُونُ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ إِلَّا ذِرَاعٌ، فَيَسْبِقُ عَلَيْهِ الكِتَابُ، فَيَعْمَلُ عَمَلَ أَهْلِ الجَنَّةِ فَيَدْخُلُهَا» یعنی: «نطفهٔ هر یک از شما مدت چهل شبانهروز در رحم مادر، جمع میشود. سپس همانند آن، به شکل خون بسته (عَلَقه) در میآید. سپس همانند آن [مدت] به پاره گوشتی (مُضغه)، تبدیل میشود. آنگاه ملائکهای فرستاده میشود و به نوشتن چهار چیز امر میشود: روزیاش و اجلش و عملش و اینکه خوشبخت است یا نگونبخت، سپس در آن روح دمیده میشود، پس یکی از شما عمل اهل بهشت را انجام میدهد تا آنکه بین او و آن به جز یک گز نمیماند، آنگاه کتابش از او سبقت میگیرد و به عمل اهل دوزخ عمل میکند و وارد آتش میشود، و یکی از شما عمل اهل دوزخ را انجام میدهد تا آنکه بین آن و او جز یک گز نمیماند پس نوشتهاش بر او سبقت میگیرد و عمل اهل بهشت را انجام میدهد و وارد آن میشود».
صحیح است - متفق علیه
ابن مسعود رضی الله عنه میگوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم که در سخنش راستگوست و مصدوق است زیرا الله تعالی او را تصدیق نموده، فرمود: خلقت (نطفهٔ) هر یک از شما گردآوری میشود، به این صورت که وقتی مرد با همسرش همخوابی میکند، منی پراکندهٔ او در شکم زن به مدت چهل روز به صورت نطفه میماند، سپس به مانند آن مدت به صورت عَلَقه میماند که خونی است غلیظ و بسته، و این دومین چهل روز است، سپس تبدیل به مُضغه میشود یعنی تکه گوشتی به اندازهای که جویده شود، و این سومین چهل روز است، سپس الله ملائکه را به سوی او میفرستند و پس از پایان چهل روزِ سوم در آن روح میدمد، و آن ملائکه به نوشتن چهار چیز امر میشود: روزیاش، یعنی مقدار نعمتی که در عمرش به دست میآورد، و اجلش یعنی مدت زمان ماندنش در دنیا، و عملش که چیست؟ و بدبخت یا خوشبخت شدنش. سپس پیامبر صلی الله علیه وسلم سوگند یاد نمودند که شخص عمل اهل بهشت را انجام میدهد و اعمالش نیکوست - یعنی آنطور که مردم میبینند - و بر همین روند خواهد ماند تا جایی که میان او بهشت جز یک گز فاصله نمیماند، یعنی میان او و رسیدن به بهشت فاصلهای نیست جز به اندازهٔ یک گز فاصله، پس ناگهان نوشتهاش و آنچه برایش مقدر شده از او پیشی میگیرد و آنگاه عمل اهل دوزخ را انجام میدهد و خاتمهٔ کارش را اینگونه مینویسند و وارد دوزخ میشود؛ زیرا شرط پذیرش عمل آن است که بر انجام آن پایدار بماند و تغییر نکند. و شخصی دیگر اعمال اهل دوزخ را انجام میدهد تا آنکه به افتادن در دوزخ نزدیک میشود انگار میان او و دوزخ به اندازهٔ یک گز فاصله مانده باشد که ناگاه نوشتهاش و آنچه برایش مقدر شده بر او غالب میشود و عمل اهل بهشت را انجام میدهد و وارد بهشت میشود.