عن عبد الله بن مسعود رضي الله عنه قال:
عَلَّمَنَا رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خُطْبَةَ الحَاجَةِ: إِنَّ الحَمْدَ للهِ، نَسْتَعِيْنُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَنَعُوْذُ بِهِ مِنْ شُرُوْرِ أَنْفُسِنَا، مَنْ يَهْدِ اللهُ فَلَا مُضِلَّ لَهُ، وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَا هَادِيَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا الله، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ، {يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ والأرحام إن الله كان عليكم رقيبا} [النساء: 1]، {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ} [آل عمران: 102]، {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا (70) يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا} [الأحزاب:70 - 71].
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي وابن ماجه والنسائي وأحمد] - [سنن أبي داود: 2118]
المزيــد ...
Tatitra azo avy tamin'i Abdoullahi Ibn Masoud 5r.A) niteny :
Nampianatra anay Irak'Allah (S.AW) khoutoubat Al-hàjat manao hoe : Inal-hamda Lillàhy nataì'nohò wa nastaghfirhòu, wa naò'zhou bihì min shoròry anfosinà, man yahdil-làhou falà modwilla lahò, wa man youdlilo falà hàdiya lahò, wa ash-hado an-là ilàha illal-loàho wa ash-hado anna Mohammadan An'bdouhòu wa rasòulohò, (Yà ayyohan-nàso ittaqòu Roabbakomol-lathì khalaqakom min nafsin wahidatin wakhalaqa minhà zaowjahà wabaththa minhomà Rijàlan kathìran wanisà-à wattaqol-loàha allathì tasà-alòna bihì wal-arhàma innal-loàha kàna a'laykom raqìbà) [An-Nisa: 1] (Yà ayyohal- lathìna àmanòu ittaqol-loàha haqqa toqàtihì walà tamòutonna illà wa antom moslimòuna) [Al-imran: 102] (Yà ayyohal- lathìna àmanòu ittaqol-loàha wa qòlò qawlan sadìdà (70) .Yoslih lakom a-'màlakom wa yaghfir lakom dhonòbakom waman yotii'l-loàha wa rasòlaho faqad fàza fawzan a'dhìmà) [Al-Ahzàb: 70-71]
[Mari-pototra] - [Notantarain'i Abo Daòd, Al-Tirmizì, Ibn Màjah, Al-Nasàì ary Ahmad] - [Sonan Abo Daòd - 2118]
Mampahafantatra ibn Mas'ond (R.A) fa i Mpaminany (S.W.A) nampianatra azy ireo toriteny fohifohy, ary izany dia tenenina rehefa manokatra kabary manao toriteny sy rehefa misy zavatra ilaina, tahaka ny toriteny atao amin'ny fanambadiana sy toriteny amin'ny Andro Zoma sy ankoatran'izany. Ity toriteny ity dia misy dikany lehibe, anisan’izany ny fanazavana ny zon’Allah amin’ny karazana fiderana rehetra, ny fangatahana fanampiana Aminy irery tsy misy mpiara-miasa, ny fanafenana ny fahotana sy ny fandavana azy, ary ny fialofana Aminy amin’ny ratsy rehetra, ny faharatsian’ny fanahy sy ny hafa.
Avy eo nampahafantatra i Mpaminany (S.W.A) fa ny fahitsiana dia eo ampelatanan'i Allah, ka izay notarihiny amin'ny làlana mahitsy dia tsy misy afaka mamery azy, fa izay nariany kosa dia tsy misy afaka mampahitsy azy.
Avy eo nilaza fijorona vavolom-belona mahakasika ny fahatokanan'i Allah Izy, dia tsy misy tompo tompoina am-pahamarinana afa-tsy i Allah irery ihany, ary ny fijoroana ho vavolombelona momba ny hafatra fa i Mouhammad (S.A.W) dia mpanompon'Allah sy irak'Allah.
Ary nofaranany tamin’ireto andininy telo ireo ity toriteny ity izay ahitana ny didy amin'ny fatahorana an’Allah ilay Tsitoha amin’ny alàlan’ny fanaovana ny didiny sy ny fiatahana amin’izay voarara ho fitadiavana fifalian'Allah, ary ny valisoa ho an’izay manao izany dia ny fanaovana asa sy ny teny tsara, famafana ny fahotana sy ny fahazoana famelan-keloka, ny fahazoana fiainana tsara eto amin’izao tontolo izao, ary ny fahazoana ny Paradisa amin’ny andro farany.