عن مُعاذة قالتْ: سألتُ عائشةَ رضي الله عنها فقلتُ: «مَا بَال الحَائِضِ تَقضِي الصَّوم، ولا تَقضِي الصَّلاة؟ فقالت: أَحَرُورِيةٌ أنت؟، فقلت: لَستُ بِحَرُورِيَّةٍ، ولَكنِّي أسأل، فقالت: كان يُصِيبُنَا ذلك، فَنُؤمَر بِقَضَاء الصَّوم، ولا نُؤْمَر بِقَضَاء الصَّلاَة».
[صحيح] - [متفق عليه]
المزيــد ...

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە موعازەوە دەڵێت: پرسیارم لە عائیشە کرد -ڕەزای خوای لێبێت- و ووتم: بۆچی ئافرەتی حەیزدار ڕۆژوو دەگرێتەوە، بەڵام نوێژە فەوتاوەکان ئەنجام ناداتەوە؟ ئەویش ووتی: ئایا تۆ حەروریت؟ ووتی: من حەروری نیم، بەڵام پرسیار دەکەم، لە وەڵامدا ووتی: «تووشی ئەوە دەبووین، بۆیە فەرمانمان پێدەکرا کە ڕۆژوو بگرینەوە، بەڵام فەرمانمان پێنەدەکرا کە نوێژ فەوتاوەکان ئەنجام بدەینەوە».
صەحیحە - بوخاری و موسلیم هاوڕان لەسەری

شیکردنەوە

موعازە پرسیاری لە عائیشە کرد -ڕەزاى خواى لێبێت- سەبارەت بە هۆکاری قەزا کردنەوەى ڕۆژی مانگی ڕەمەزان بۆ ئافرەتی حەیزدار لەکاتێکدا نوێژە فەوتاوەکان قەزا ناکاتەوە؛ هەرچەندە هەردوو پەرستنەکە فەرزن، بەڵکو فەرزی نوێژ لە فەرزی ڕۆژوو گەورەترە، وجیاوازى نەکردن لە نێوان لە قەزا کردنەوەدا مەزهەبی خەواریج بوو کە بنیات نراوە لەسەر توندڕەوی، بۆیە عائیشە ووتی: ئایا تۆ حەروریت -لە خەواریجیت-؟ واتا ئایا تۆ بیروباوەڕت وەکو بیروباوەڕی ئەوانە؟ وتوندڕەویت وەکو ئەوان؟ ئەویش (ئافرەتەکە) ووتی: نەخێر من حەروری نیم، بەڵکو تەنها دەمەوێت فێر ببم، عائیشە ووتی: ئێمە تووشی سوڕی مانگانە دەبووین لە سەردەمی پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- و وازمان لە نوێژکردن وڕۆژووگرتن دەهێنا لەو سەردەمەدا، وپێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- فەرمانى پێدەکردین بە قەزا کردنەوەى ڕۆژوو بەڵام فەرمانى پێنەدەکردین بە قەزا کردنەوەى نوێژەکان، وئەگەر قەزا کردنەوەى نوێژەکانیش واجب بووایە؛ ئەوا فەرمانى پێدەکردین ولێی بێدەنگ نەدەبوو، هەروەکو ئەوە وایە بڵێت: ئەوەندە بەسە بۆ مرۆڤ کە فەرمانەکان جێبەجێ بکات وخۆی لە نەهی لێکراوەکان بە دوور بگرێت لە شەریعەتدا چونکە ئەمە ئەوپەڕی حیکمەت وڕێنموێنیە.

وه‌رگێڕانی ماناكان: ئینگلیزی فەڕەنسی ئیسپانی تورکی ئۆردی ئەندەنوسی بۆسنی ڕووسی بەنگالی چینی فارسی تاگالۆگ هیندی ڤێتنامی ئیگۆری هوسا پورتوگالی
پیشاندانی وەرگێڕانەکان
زیاتر