Hadith: “គ្មានក្រុមមនុស្សណាមួយដែលអង្គុយនៅកន្លែងជួបជុំមួយដោយមិនរំឭកទៅចំពោះអល់ឡោះនៅទីនោះ និងមិនសឡាវ៉ាតលើណាពីរបស់ពួកគេ លើកលែងតែវានឹងក្លាយជាភាពសោកសៅសម្រាប់ពួកគេ។ ប្រសិនបើអល់ឡោះមានចេតនា ទ្រង់នឹងដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេ។ ហើយប្រសិនបើទ្រង់មានចេតនា ទ្រង់នឹងអភ័យទោសឱ្យពួកគេ”។

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«مَا جَلَسَ قَوْمٌ مَجْلِسًا لَمْ يَذْكُرُوا اللَّهَ فِيهِ وَلَمْ يُصَلُّوا عَلَى نَبِيِّهِمْ إِلاَّ كَانَ عَلَيْهِمْ تِرَةً، فَإِنْ شَاءَ عَذَّبَهُمْ وَإِنْ شَاءَ غَفَرَ لَهُمْ».
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي في الكبرى] - [سنن الترمذي: 3380]

អំពី អាពូហ៊ូរ៉យរ៉ោះ رضي الله عنه អំពីណាពី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“គ្មានក្រុមមនុស្សណាមួយដែលអង្គុយនៅកន្លែងជួបជុំមួយដោយមិនរំឭកទៅចំពោះអល់ឡោះនៅទីនោះ និងមិនសឡាវ៉ាតលើណាពីរបស់ពួកគេ លើកលែងតែវានឹងក្លាយជាភាពសោកសៅសម្រាប់ពួកគេ។ ប្រសិនបើអល់ឡោះមានចេតនា ទ្រង់នឹងដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេ។ ហើយប្រសិនបើទ្រង់មានចេតនា ទ្រង់នឹងអភ័យទោសឱ្យពួកគេ”។
[صحيح] - - [سنن الترمذي - 3380]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានព្រមានអំពីការភ្លេចភ្លាំងក្នុងការហ្ស៊ីកៀរ រឭកទៅចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់។ ជាការពិតណាស់ ក្រុមទាំងឡាយណាដែលអង្គុយជួបជុំគ្នានៅកន្លែងជួបជុំណាមួយដោយមិនមានការហ្ស៊ីកៀរ រឭកទៅចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់នៅទីនោះ និងមិនសឡាវ៉ាតទៅលើអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ﷺ ទេនោះ ការជួបជុំនោះនឹងក្លាយជាវិប្បដិសារី សោកស្តាយ និងជាការខាតបង់សម្រាប់ពួកគេនៅថ្ងៃបរលោក។ ជាការពិតណាស់ ប្រសិនបើអល់ឡោះមានចេតនា ទ្រង់នឹងដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេចំពោះបាបកម្មពីមុនៗរបស់ពួកគេ និងការធ្វេសប្រហែសរបស់ពួកគេជាមិនខាន។ ហើយប្រសិនបើទ្រង់មានចេតនា ទ្រង់ក៏អាចនឹងអភ័យទោសឱ្យពួកគេដោយក្តីសប្បុរស និងក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ផងដែរ។

Benefits from the Hadith

1. ជំរុញឱ្យធ្វើការហ្ស៊ីកៀរ រឭកទៅចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ និងបញ្ជាក់ពីឧត្តមភាពរបស់វា។
2. ឧត្តមភាពនៃកន្លែងជួបជុំដែលមានការរឭកទៅចំពោះអល់ឡោះ និងរឭកដល់អ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ﷺ ។ ហើយកន្លែងជួបជុំដែលមិនមានប្រការទាំងនេះទេនោះ វាជាកន្លែងជួបជុំដែលនាំមកនូវភាពអពមង្គលដល់អ្នកចូលរួមនៅថ្ងៃបរលោក។
3. ការព្រមានចំពោះការធ្វេសប្រហែសក្នុងការរំលឹកទៅចំពោះអល់ឡោះនេះមិនកំណត់ត្រឹមតែកន្លែងជួបជុំគ្នាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាគ្របដណ្តប់លើកន្លែងផ្សេងៗទៀតទាំងអស់។ អ៊ីម៉ាំ អាន់ណាវ៉ាវី បាននិយាយថា៖ វាមិនល្អទេសម្រាប់អ្នកដែលអង្គុយនៅកន្លែងណាមួយ ហើយគេចាកចេញពីទីនោះដោយមិនបានហ្ស៊ីកៀរ រំឭកទៅចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់នោះ។
4. ភាពសោកស្តាយដែលកើតមាននៅថ្ងៃបរលោកអាចតាមរយៈការខកខានមិនទទួលបានផលបុណ្យព្រោះតែគេមិនបានប្រើប្រាស់ពេលវេលាក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ចំពោះអល់ឡោះ ឬក៏តាមរយៈការទទួលនូវទណ្ឌកម្ម និងទោសទណ្ឌចំពោះការចំណាយពេលវេលាក្នុងការប្រព្រឹត្តអំពើល្មើសនឹងអល់ឡោះ។
5. ប្រសិនបើការព្រមាននេះសម្រាប់ការធ្វេសប្រហែសចំពោះប្រការដែលគេអនុញ្ញាត ចុះយ៉ាងណាទៅវិញចំពោះកន្លែងជួបជុំដែលគេហាមឃាត់ដែលមាននូវការនិយាយដើមគេ និងការនិយាយចាក់រុកគ្នាជាដើមនៅទីនោះទៀតនោះ!