بروز رسانی: طعم ایمان را کسی می‌چشد که از الله به عنوان پروردگار و اسلام به عنوان دین و محمد به عنوان پیامبر خشنود باشد

عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ رضي الله عنه أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَقُولُ:
«ذَاقَ طَعْمَ الْإِيمَانِ مَنْ رَضِيَ بِاللهِ رَبًّا، وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولًا».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 34]

از عباس بن عبدالمطلب ـ رضی الله عنه ـ روایت است که از رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ شنیده که می‌فرمود:
«ذَاقَ طَعْمَ الْإِيمَانِ مَنْ رَضِيَ بِاللهِ رَبًّا، وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولًا»: «طعم ایمان را کسی می‌چشد که از الله به عنوان پروردگار و اسلام به عنوان دین و محمد به عنوان پیامبر خشنود باشد».
[صحیح است] - [به روایت مسلم] - [صحيح مسلم - 34]

شرح

پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ خبر می‌دهد: مؤمنی که در ایمانش صادق است و دلش به ایمان او آرام است در دلش گشایش و شادی و شیرینی و لذت نزدیکی به الله تعالی را می‌یابد اگر از این سه مورد راضی و خشنود باشد:
نخست: به پروردگاری الله خشنود باشد یعنی نسبت به هر آنچه از جهت ربوبیت الهی به او می‌رسد از جمله تقسیم روزی و حالات، سینه‌اش فراخ باشد و در دل اعتراضی به آن نیابد و پروردگاری جز الله نخواهد و نجوید.
ثانیا: به اسلام به عنوان دین خشنود باشد، یعنی سینه‌اش برای تکالیف و واجبات اسلام گشاده باشد و راهی را جز راه اسلام نپوید.
ثالثا: به محمد ـ صلی الله علیه وسلم ـ به عنوان پیامبر راضی باشد؛ یعنی سینه‌اش برای هرچه او آورده، بدون تردید و شک فراخ و پذیرا باشد و راهی جز راه و روش او را نپیماید.

از نکات این حدیث

1. ایمان شیرینی‌ و طعمی دارد که با دل چشیده می‌شود، همانطور که شیرینی غذا و نوشیدنی با دهان چشیده می‌شود.
2. بدن شیرینی غذا و نوشیدنی را نمی‌چشد مگر هنگام سلامتی. دل نیز اگر از بیماری هواهای گمراه کننده و شهوت‌های حرام سالم باشد طعم ایمان را خواهد چشید؛ و هرگاه بیمار شود این شیرینی را حس نخواهد کرد و بلکه چیزهایی را شیرین خواهد یافت که عامل هلاکت او هستند، یعنی هواها و بدعت‌ها و گناهان.
3. وقتی انسان از امری خشنود شود و آن را نیک بشمارد، برایش آسان می‌شود و از آن احساس خستگی نمی‌کند و از هرچه در آن مورد نصیبش شود شاد می‌شود و در دلش جا می‌گیرد. مؤمن نیز چنین است، اگر ایمان به دلش وارد شود، طاعت پروردگار برایش آسان می‌شود و نفسش از آن لذت می‌برد و سختی‌های آن برایش طاقت‌فرسا نخواهد بود.
4. ابن قیم می‌گوید: «این حدیث متضمن خشنودی از ربوبیت پروردگار و الوهیت او می‌باشد و همچنین خشنودی از پیامبرش و اطاعت و فرمانبرداری از او و خشنودی از دینش و تسلیم شدن در برابر آن.