+ -

عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ رضي الله عنه أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، يَقُولُ:
«ذَاقَ طَعْمَ الْإِيمَانِ مَنْ رَضِيَ بِاللهِ رَبًّا، وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولًا».

[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 34]
المزيــد ...

გადმოცემულია ალ-აბბაას იბნ ალ-მუტტალიბისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მან გაიგონა, რომ შუამავალი (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ამბობდა:
«გასინჯა რწმენის გემო იმან, ვინც კმაყოფილია ალლაჰით, როგორც ღმერთით. ისლამით, როგორც რელიგიით და მუჰამმადით, როგორც შუამავლით».

[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა მუსლიმმა] - [საჰიჰ მუსლიმ - 34]

განმარტება

მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გვამცნობს, რომ მორწმუნე, რომელიც გულწრფელია თავის რწმენაში და რომლის გულიც მშვიდია რწმენით, საკუთარ გულში განიცდის გახსნილობას, სიმშვიდეს, სიხარულს, სიტკბოებასა და უზენაესი ალლაჰის სიახლოვის სიტკბოს, თუ ის იქნება კმაყოფილი სამი ძირითადი საკითხით:
პირველ რიგში: ის კმაყოფილია ალლაჰით, როგორც თავისი პატრონით და მეურვით რაც ნიშნავს, რომ მისი გული მშვიდია ალლაჰისგან მოსული ყოველგვარი განგებით, იქნება ეს ცხოვრებისეული ულუფების განაწილება თუ მდგომარეობათა ცვალებადობა. მას გულში არ უჩნდება შეპასუხება ალლაჰის განგების მიმართ და არ ეძებს სხვა უფალს უზენაესი ალლაჰის გარდა.
მეორე: ის კმაყოფილია ისლამით როგორც თავისი რელიგიით, რაც ნიშნავს, რომ მისი გული მშვიდია ისლამის მიერ დაწესებული ვალდებულებებისა და პასუხისმგებლობების მიღებით. იგი არ ცდილობს ისლამის გზის მიღმა რაიმე სხვა გზაზე სიარულს.
მესამე: ის კმაყოფილია მუჰამედით როგორც თავისი მოციქულით, რაც ნიშნავს, რომ მისი გული მშვიდია და სიხარულით სავსეა ყველაფრის მიმართ, რაც მოციქულმა მოიტანა, ყოველგვარი ეჭვისა და მერყეობის გარეშე. იგი მიჰყვება მხოლოდ იმას, რაც შეესაბამება მუჰამედის გზას და სწავლებას.

თარგმანი: ინგლისური ინდონეზიური ბოსნეური სენჰალური ვიეტნამური თაგალური ქურდული ხუსური მალალამური ტელგური სვაჰილური ტაილანდური პუშტუ ასამური შვედური ამჰარული ჰოლანდიური გუჯარათული ყირგიზული ნეპალური რომაული მალაიური
თარგმნების ჩვენება

ჰადისის სარგებლობიდან

  1. რწმენას აქვს სიტკბოება და გემო, რომელიც გულით იგრძნობა, როგორც საკვების და სასმელის სიტკბოება იგრძნობა პირში.
  2. როგორც სხეული გრძნობს საკვებისა და სასმელის სიტკბოებას მხოლოდ ჯანმრთელობის დროს, ასევე გული განიცდის რწმენის სიტკბოებას მხოლოდ მაშინ, როდესაც თავისუფალია მცდარი ვნებებისა და აკრძალული სურვილებისგან. თუმცა, როცა გული დაავადებულია და დასუსტებულია, იგი ვერ განიცდის რწმენის სიტკბოებას და შეიძლება, პირიქით, ტკბებოდეს იმით, რაც მის დაღუპვას იწვევს, როგორიცაა ვნებები და ცოდვებში ჩაძირვა.
  3. როცა ადამიანი კმაყოფილია რაიმეთი და მიიჩნევს მას კარგად, მისთვის ეს საქმე მარტივდება, არ განიცდის მისგან სირთულეს და უხარია ის, რაც მასთან არის დაკავშირებული. მისი გული ივსება ბედნიერებით. იგივე ხდება მორწმუნესთან: როდესაც რწმენა შედის მის გულში, მას უმარტივდება თავისი ღმერთის მორჩილება, სიხარულს განიცდის და ეს მორჩილება მისთვის ტვირთად არ გადაიქცევა.
  4. იბნ ალ-ყაიმმა თქვა: «ამ ჰადისში ასახულია კმაყოფილება ალლაჰის უფლობისა და ღვთიურობის, კმაყოფილება მისი შუამავლის მიმართ და მისი გზის მიყოლა, ასევე კმაყოფილება მისი რელიგიის (ისლამის) მიმართ და სრული მორჩილება მასზე».
მეტი