หะดีษ: ห้ามการนะซัร คือ โดยท่านกล่าวว่า “มันไม่ได้นำมาซึ่งความดี แต่มันจะถูกดึงออกมาใช้จากคนตระหนี่”

عَنِ ابْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما:
عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ نَهَى عَنِ النَّذْرِ، وَقَالَ: «إِنَّهُ لَا يَأْتِي بِخَيْرٍ، وَإِنَّمَا يُسْتَخْرَجُ بِهِ مِنَ الْبَخِيلِ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 1639]

จากท่านอิบนุอุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา รายงานว่า:
จากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม แท้จริงแล้วท่านห้ามการนะซัร คือ โดยท่านกล่าวว่า “มันไม่ได้นำมาซึ่งความดี แต่มันจะถูกดึงออกมาใช้จากคนตระหนี่”
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์ และมุสลิม] - [เศาะฮีห์มุสลิม - 1639]

คำอธิบาย​

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ห้ามมิให้กระทำการบนซึ่งหมายถึงการที่บุคคลผูกพันตนเองให้กระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ศาสนบัญญัติไม่ได้กำหนดให้เขาต้องปฏิบัติ ท่านกล่าวว่า การบนไม่ทำให้เกิดสิ่งใดเร็วขึ้นหรือช้าลง แต่การบนทำให้ได้สิ่งหนึ่งจากคนตระหนี่ที่ไม่ยอมทำสิ่งใดนอกจากสิ่งที่เป็นหน้าที่ของตนเท่านั้น และการบนไม่ได้ทำให้เกิดสิ่งใดใหม่ที่มิได้ถูกกำหนดไว้แล้ว